سه دسته فرم برای ستونهای یک خانه مستقل (خانوادگی) در کارهای معماری باستانی یونان دیده شده: نوع Doric که قدیم ترین فرم یونانی است و در Parthenon در آتن دیده شده است. این نوع ستونها گوشه های خیاره مانندی دارند، بالای آن هموار و دایره ای شکل است یا سرستون دارند و هیچ پایه جداشده ای ندارند.
ستونهای Ionic توسط اشکال طومار مانند روی سرستون شان، شناخته می شوند و بسیار شبیه به نوک چکش می باشد. ستونهای Ionic روی پایه های مدور قرار داشتند.
ستونهای corinthian، آخرین نوع ستونهای یونانی بودند که تاثیر ستونهای مصری بر سرستون آن کاملاً مشهود است و شبیه به یک زنگ واژگون است. سرستون ها همچنین بوسیله زیتون یا برگ بو یا کنگر زینت می شدند. پایه این دسته ستونها نیز شبیه به ستونهای Ionic بوده است.
در دوران مدرن بعدی، شمایل این دسته ستونها با یکدیگر ترکیب شده است. تاثیر ستونهای یونانی عمدتاً در Greek revival، سبک نئوکلاسیک و خانه های جنوبی colonial دیده می شود. گونه های نئوکلاسیک (که از اواخر 1800 و اوایل 1900 ارائه می شد) از این ستونها بود که معمولاً نازک تر بوده و شیار نداشتند. اگرچه ستونهای چین دار یونانی به شکل وسیعی در مهندسی معماری مدرن دیده می شوند، بعضا، نمونه های دیگری از ستونها نیز به کار می روند.
ستونهای مصری به نظر می رسد که پس از تکثیر گل های کنار محلی در اطراف رود نیل، طراحی شده است. این ستونها در قسمت بالایی حالت مخروطی داشته اند و معمولاً به وسیله نخل خرما تزئین می شدند که در نزدیکی سرستونهای آن قرار می گرفت. اشکال دیگر که شامل حلقه های افقی بودند، ¼ تا ¾ از محور استوانه را می گرفتند. گونه های مختلف این دست ستونهای مصری در خانه های revival که در اواسط 1800 ساخته شده، زیاد به چشم می خورد.
ستونهای Romanesque توسط معمار آمریکایی هنری هایسون ریچاردسون در اواسط 1800 به کار رفت تا طاقهای عظیم رومی را در خانه های Romanesque revival، سرپا نگه دارد.
این ستونها پهن و کوتاه و مستطیلی شکل عموماً روی پایه های عظیم ذوزنقه ای شکل قرار می گرفتند و اکثراً سرستونهای گلدار و تزئین شده ای داشتند. ستونهای پایه ای ساده تر، معمولاً تهشان پهن تر از سرشان بوده و در خانه های هنرمندان یا میسیون ها به چشم می خورده است.
نمونه های اصلی ستونها و سرستونها:
ستونهای نوع plant و ستونهای fluted
اولین نمونه های این نوع اولین بار در پله های هرمی شکل داخلی Djoser به چشم خورد ولی این نوع توسط new kingdom منسوخ شد. البته این نوع هنوز در Nubia استفاده می شود. این ستونها شبیه به نی (قمیش) یا گیاهان ساقه ای شکل بودند ولی در خلال سالهای بعد به گونه ای استفاده می شود که پایه محوری آنان بسیار در گوشه قرار می گرفت. چیزی که در ستونهای شیار دار مصری جالب توجه است این است که به نظر می رسد اولین ستونهای سنگی جهان بودند. زمانی که ستونهای شیاردار محبوبیت خود را از دست می دادند نوعی به صورت مستقل در میان سایر انواع ستونها طراحی شد که سرستونهای پیچیده را به صورت ساده ای درآورد.
ستون های نخل شکل (Plami form):
این نوع یکی از اولین نمونه هایی بود که در معماری مصری استفاده می شد. برای مثال می توان به هرم های مرده شوی خانه Dynasty در قرن پنجم اشاره کرد که شکل پیچیده ای از Unas بود. اگرچه بعد از قرن 5 استفاده از آنان منسوخ شد ولی به طور پیوسته در موارد استثنایی استفاده می شد. می توانیم در معبد Taharaga واقع در kawa Nubia شمالی و بعضی از دوره های Graeco-Roman، بعضی از این نمونه ها را مطالعه کرد و همچنین در ramesseum هم به چشم می خورد. در قسمت داخلی دیواره دادگاه دو ردیف از ده ستون وجود داشت. چهار ستون وسط به صورت Papyriform بوده و بقیه Palmiform بوده اند. این ستونها به طور واضح مثل درختان خرما بوده اند ولی دقیقاً شبیه درخت نبودند و هشت تا از آنان روی یک دستک قرار داشتند.
ستونهای Lotiform:
این دسته ستونها در ساختمانهای مذهبی و معابد دیده می شد. گفته نشده که آنها معماران غیرمذهبی را به کار نمی گماشته اند. اشکال منحنی در New kingdom استفاده می شد و مجدداً در دوران Graeco-Roma از آنان استفاده می شده است. طرح های Lotus در دوره های پیش از مصر به چشم نخورده بود. از طرح های Lotus منظور ما Water lily می باشد.
ستونهای Papyriform:
انواع گوناگونی از این ستونها موجود است. بعضی دارای استوانه ای دایره ای شکل در صورتی که بعضی دیگر محوری دندانه دار دارند که ساقه ای میله ای شکل و باریک دارد. سرستون ها می تواند باز باشد یا حالتی پهن داشته یا زنگی شکل باشد. در خلال New kingdom اکثر محورهای ستونهایی که مورد استفاده قرار می گرفت بوسیله اشکال سه ضلعی تزئین شده بودند. آخرین نمونه هایی که از این دست ستونها می توان دید به پله های Djoser برمی گردد در Saqqara. گرچه این انواع ستون ها پایه های آزادی نداشتند ولی به شکل غیرمحسوسی شبیه گونه های دیگر بودند. به نظر می رسد که محورهای دایره ای شکل از ستونها به عمارت های ساخته شده توسط مصری ها برمی گردد. آنها استفاده گسترده ای از این دست ستونها داشتند که در New kingdom هم دیده شده. سرستون های این دست می تواند بسته یا باز باشد.
اولین گونه های ستون های چند رشته ای در قرن پنجم در dynasty دیده شد گرچه در خلال New kingdom نیز این دسته ستونها استفاده می شد. ستونهای هجدهم در dynasty به شکل فوق العاده ای خوش ساخت بودند و از لحاظ هنری هم ارزش زیادی داشتند. بعدها در قرن 19 فرم های دیگری از این دست مشاهده شد.
ستونهای Coniform:
این دست از ستونها پس از استفاده در پله های Djoser از رونق افتادند و دیگر در هیچ معبدی دیده نشدند. ساختمان آنان طوری بود که از محورهای شیاردار تشکیل شده بودند که به وسیله سرستونها که حالت شاخه های درختی داشتند، در بالا نگه داشته می شدند.
ستونهای Tent pole:
به نظر می رسد استفاده از این ستون ها به صورت تاریخی (باستانی) بوده است بهترین نمونه از آنان را می توان در فستیوال معبدهای Tuthmosis III در Karank مشاهده کرد. ممکن است در جاهای دیگری نیز برای ساختار شکنی در معماری از آنان استفاده شده باشد.
مورد تردید است که این دسته از ستونها که از سنگ ساخته می شد در جاهای دیگر استفاده نشده باشد. این ستونها اصولاً در سنگهای Pole های چوبی کنده کاری می شده است که می توانست تا حدودی نیز تامین کننده نور باشد (در نقش خیمه) و در بعضی مواقع نیز حالتی مقدس و روحانی داشتند و در چادرها یا در اتاقهای کشتی ها از آن استفاده می شده چرا در چادرهای با تیرچه های بلند از این دست استفاده می شد؟ شاید به گونه ای منعکس کننده ساختارهای مصری ها بوده و در مقابل انواع چوبی آن قرار می گرفته است. بعضی معتقدند ستونهای خاص Tuthmosis III پس از کاربری های این دسته ستونها در چادرهای نظامی به این صورت طراحی شده اند.