دانلود مقاله سرمایه گذاری خارجی

FDI سرمایه گذاری مستقیم خارجی= آژانس های سرمایه گذاری مستقل = SIA شرکت های چند ملیتی = MNC عوامل جبرانی گرچه عوامل تعیین کننده FDI بسیار مهم هستند، اما تنها زمانی نقش دارند که چارچوب نظارت توانمند باشد.

ریسک تغییرات نامطلوب در چارچوب نظارت تنها خطر مهم آینده جریان FDI را نشان می دهد.

ریسک های دیگر که ظاهر می شود شامل این موارد می شود: ریسک های مربوط به جغرافیای سیاسی و ریسک خشونت سیاسی یا بی ثباتی دولت.

چارچوب نظارت برای FDI، از طریق پردازش سیاسی ، نشانه های عینی از رویکردها در جهت FDI دولتها در کشورهای مبدا و میزبان می باشد.

موارد اخیر به ترتیب در جهت رویکرد جهانی شدن قرار داده شده اند که FDI یکی از مهمترین اعضای آن می باشد.

به هر اندازه که در خلاف جهانی شدن جهشی به عقب وجود داشته باشد، رویکردها در جهت FDI تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

هرچند تا الان بیشتر مذاکره ها بر تجارت و تاثیرات روی مشاغل بوده است.

چارچوب نظارت روی FDI ، تعادل اقتصادی و هزینه ها و سودهای کشورهای وابسته به FDI را منعکس می کند .

کشور ما در جستجوی جلب FDI هستند زیرا آن برای کمک به پیشرفت و توسعه اقتصادی کشورها سنجیده می شود.

بدون اینکه اهداف ملی دیگر از قبیل: امنیت ملی، کنترل فوق استراتژیک صنایع و تجارتخانه ها ، حفظ هویت فرهنگی ، مجاز ندانستن شرکتهایی از کشورهای خاص که در جهت اقتصاد شخصی کسی نقش کلیدی ایفا می کنند به خطر بیفتد.

نشانه هایی وجود دارد که ریسک نظارت شامل حفاظت FDI در بسیاری از کشورهای مبدا و میزبان برجسته تر می شود بویژه زمانی که به بیرون مرزها می رسد.

ریسک حفاظت گرایی FDI کشورهای میزبان همانطور که اشاره شد چارچوب نظارت برای FDI ، در دهه های اخیر با روند وارسته سازی مستحکمی وصف شده است علی رغم وجود این روند سراسری کشورها در سال های اخیر افزایش چشمگیری در تعداد تغییرات نامساعد نظارت بر سرمایه گذاران خارجی صورت گرفته است، برای مقایسه مجموع 90 تغییر در بیش از یک دوره دوازده ساله از سال 1991 تا 2002 به تعداد 101 در سال های 2003 و 2005 افزایش یافته است.

تعدادی از این تغییرات رویکرد محتاط تری را برای تقابل مرزهای M&A را نشان می دهد.

تقابل مرزهای M&A تا کنون مهمترین شیوه ورود برای MNC شرکتهای چند ظرفیتی در کشورهای توسعه یافته می باشد و آن ها یک سهم افزایش دهنده ازجریان FDI را برای ورود به بازار تشکیل می دهند.

از نظر یک شرکت M&A فواید مشخصی دارند مانند: سرعتی که با آن دارایی های ملموس و ناملموس می تواند به وجود بیاید و شبکه های به ثبت رسیده می توانند توسعه یابند.

از نظر یک کشور میزبان تقابل مرزهای M&A ها به ظرفیت تولیدی آن اضافه نمی کند اما تنها یک انتقال مالکیت را از شرکت های داخلی به خارجی ارائه می کند.

به علاوه چنین تبادلاتی اغلب با تجدید سازمان کردن همراه می شود به خصوص با اشاره کردن به زیان های شغلی یامنحل شدن فعالیتهایی که در جهت افزایش کارایی اموال مشمول، تبدیل آن ها به شرکت مادر به طور سود آور و یا تضمین بهای آن ها می باشد.

برخورد محتاط تری در جهت رویکرد تقابل مرزهای M&A می تواند تاثیر عمده ای بر جریان های FDI داشته باشند.

این احتیاط می تواند در شرایط زیر بیشتر شود: اگر مالک یک انجمن خصوصی برابری باشد یا از یک بازار نو یا موسسه ی دولتی باشد یااگر شرکت مقصد دارای امنیت ملی باشد یعنی درون یک استراتژیک باشد یا اینکه به عنوان یک مدافع ملی باشد.

نقش انجمن های خصوصی برابری نقش بیش از پیش چشمگیر انمن های خصوصی برابری در FDI بر رویکردها داشته است .

در سال 2006 سرمایه گذاری های خصوصی برای بر آورد یک پنجم ارزش همه جریان های تقابل مرز M&A تشکیل شد.

هر چند ممکن است دستاوردهای آن ها برداشت کاملی از یک دیدگاه کارایی اقتصادی ایجاد کند ولی آن ها در مواقعی با بحث و جدال روبرو می شوند.

انجمن های خصوصی برابری اغلب به عنوان بهره گیرنده از یک شرکت در مضیقه دیده می شوند.

اگر سرمایه گذار خارجی در نجات دادن شرکت موفق شود و آن را به یک معامله موفق تبدیل کند و سپس آن را در قیمت قابل توجهی بفروشد ممکن است ایستادگی ، بزرگنمایی شود.

بحث هایی درباره نقش انجمن های خصوصی برابری بویژه در آلمان گرم شده است مدتی قبل نه چندان دور یک رهبر سیاسی این انجمن ها را به Biblical plague of loasts مقایسه کرد.

مبنای این عکس العمل های خصمانه این است که انجمن های خصوصی برابری به عنوان سرمایه گذاران استراتژیک علاقه مند ومحدود به توسعه ی اقتصادی بلند مدت در کشور میزبان تلقی نمی شوند .

بلکه به عنوان شرکتهایی برای تصمیم گیری فوری در جهت به حداکثر رساندن بازده خود در سرمایه گذاری در بالاترین سرعت ممکن از طریق فروپاشی محصول شرکتها و فروش انفرادی به بالاترین پیشنهاد دهنده دیده می شوند.

رویکردهای شک گرایانه در جهت انجمن های خصوصی برابری به محدودیت های بیشتری بر این نوع سرمایه گذاری ها در کشورهای میزبان منجر خواهد شد.

امنیت ملی یاحمایت گرایی منصفانه نیازهای امنیت ملی که به شدت به مناطق استراتژیک و مدافعان ملی متصل است، اغلب زمانی فراخوانده شده اند که به تقابل مرزهای M&A روی می آورند.

امنیت ملی یک برداشت مهم است که به آسانی برای سو استفاده از اهداف حمایت گرا به کار می رود.

برای ایالات متحده که از پیش از تروریسم اشغال شده است این برداشت معنایی ضمنی سیاسی اساسا نظامی و استراتژیک دارد- مواردی مانند بندرگاههای دبی و CNOOC .

برای اتحادیه اروپا و ژاپن وتعدادی از کشورهای در حال توسعه امنیت ملی در طبیعت نیز اقتصادی می باشد و به آسانی با بحث صنایع استراتژیک و مدافعان ملی مخلوط می شود .

برای مثال سیاستگذاران فرانسوی درباره ی میهن پرستی اقتصادی صحبت می کند و دارای تالارهای ویژه در میان صنایع استراتژیک کشور می باشد.

موضوع مدافعان ملی زمانی مطرح شد که این شایعه بوجود آمد که شرکت Pepsi می خواست شرکت danoe که یکی از پیشروان تولید در دنیا است را تصاحب کند.

چندی از تقابل مرزهای M&A در اروپا که توجه صنایع استراتژیک یا مدافعان ملی راجلب کرده است موجب مقاومت دولت شد.

نمونه های آن شامل موارد زیر است: تلاش Enel ایتالیا برای خرید Suez فرانسه، مزایده E.ON آلمان برای به دست آوردن Endesa اسپانیا ، رقابت ایتالیا با Albertis اسپانیا برای مانع شدن در مزایده Autostrate ، گزارش تلاش های با نافرجام Centrica بریتانیا توسط Gazprom روسیه درسال های 2006-2005 .

اینکه با این اتفاق روسیه از استراتژی مصمم دولتش برای برقراری مجدد کنترل دولت برای منابع طبیعی روسیه سودمی برد به نظر می آمد که یک اهمیت استراتژیک باشد به عنوان بحثی از آن استراتژی برخی شرکتهای چند ظرفیتی MNC مجبور بودند در برخی از پروژه ها از تجهیزات کنترل کنده دست بکشند.

روسیه در واقع باابراز کردن برخی از فعالیتها به عنوان استراتژیک برای حضور شرکتهای خارجی در حال بررسی کردن آن ها می باشد.

بیشتر سختی هایی که تقابل مرزهای M&A تا کنون با آن مواجه بوده است به نظر می رسد که در کشورهای توسعه یافته اتفاق افتاده باشد .

اما تغییر در رویکرد در کشورهای در حال توسعه در حال متداول شدن است یک بررسی واحدمامور اقتصاد دان از 258 مدیر ارشد در آن سوی آسیا به طور مثال نشان داد که ایالات متحده 24% چین 23% و فرانسه 13% به عنوان کشورهایی که بیشترین احتمال را برای مانع شدن M&A دارند به شمار می آیند و آن به دلیل وجود نگرانی های استراتژیک و سیاسی است.

در بررسی که برای این گزارش انجام شد پاسخگوها نگرانی قابل توجهی را درباره حمایت گرایی ممکن در تعدادی از مناطق ورود به بازار ابراز کردند در میان کشورهای توسعه یافته فرانسه و ایالات متحده کشورهایی بودند که در حوزه نگرانی درباره رویکردهای ماموران عالی رتبه نسبت به FDI ایستاده بودند.

در چین که دریافت کننده رهبری FDI در میان بازارهای نو ظهور است سوالاتی درباره مطلوب بودن M&A های مطمئن مطرح شده است عکس العمل در ایالات متحده نسبت به اکتساب جامعه بندرگاههای دبی در این جهت نقش داشته است که آیا ایالات متحده به عنوان رهبر اقتصادی جهان نسبت به FDI نگران شده است؟

در این صورت چین به عنوان یک کشور در حال توسعه نباید نسبت به نقش FDI در اقتصاد کشور نگران باشد.

در نتیجه برداشت امنیت اقتصادی جریان پیدا کرده است از این رو ابراز تاثیر منع M&A ها در کشورهای توسعه یافته ممکن است در طی افزایش تعداد بازارهای نوظهور جریانی پیدا کند.

بازارای نوظهور و سرمایه گذاران موسسه های مستقل تحت اداره دولت عنایت ویژه ای دریافت می کنند بازارای نوظهور و سرمایه گذاران موسسه های مستقل تحت اداره دولت عنایت ویژه ای دریافت می کنند.

به نظر می رسد که شک گرایی خاصی در جهت M&A های بزرگ وجود داشته باشد که از جانب شرکت های بازار نوظهور می باشد این M&A ها در حوزه تعداد معاملات از 5% به 17% و در حوزه قیمت بین سال های 1987 و 2005 از 4% به 13% افزایش یافته اند.

برخی از نمونه های برجسته شامل موارد زیر است: اکتساب 25/1 میلیارد دلار امریکا توسط lonovo چین از توزیع کامپیوتر شخصی Pc شرکت IBM ایالات متحده در سال 2005 به عهده گرفتن INCO کانادا در سال 2007 توسط CVRD برزیل برای 7/16 میلیارد دلار امریکا مزایده موفق برای Corus بریتانیا در سال 2007 توسط Tata هند برای 5/13 میلیارد دلار امریکا.

هیچ کس نمی تواند با اطمینان M&A ها به طور خاص مخالفت شده اند همه ی مواردی که در بالا ذکر شده موفقیت آمیز بوده است هر چند به نظر می رسد که مخصوصا نمونه های فعال که در حال دریافت توجه بیشتری هستند ممکن است با مخالفت مواجه شوند اکتساب Arcelor لوکزامبورگ به قیمت 32 میلیارد دلار امریکا توسط Mittal steel شرکتی که در هلند به ثبت رسیده و در خارج از لندن اداره می شود یکی از این موارد است.

در صورتی که موسسه ای بازار نوظهور از نوع موسسه های تحت اداره ی دولت باشد شک گرایی زمانی که با خضومت همراه باشد تشدید می شود اکتسابات توسط موسسه های مستقل تحت اداره ی دولت در کشورهای توسعه یافته به نظر نمی رسد مشکلاتی بوجود آورند حتی اگر آن ها در مناطق حساس واقع شوند به طور مثال : Deutsche bahn AG المان که DHL یک شرکت لجستیک در امریکا را به دست آورده هر چند اکتسابی Plo شرکت رهیابی بخار بریتانیا توسط جامعه ی بندرگاههای دوبی بر پایه UAE امیر نشینان متحده عربی درسال 2007 تنها زمانی تصویب شد که جامعه ی بندرگاههای دوبی با محروم شدن خودش از دارایی های ایالات متحده موافقت کرد.

در مورد CNOOC و تلاش برای خرید UNACAL در سال 2005 نیز در حقیقت اقدام موسسه ی تحت اداره دولت نقش ایفاکرد.

هر چند صنف هاییاز موسسسه های تحت اداره دولت وجود دار که در مرکز توجه قرار گرفته اند و در تعدادی از کشورها SIA اضطراب قابل توجهی به وجود آورده اند.

از آنجا که این موسسه ها جدید نیستند به سوال مهمی که ایجاد می شود ین است که چرا آن ها جدا از شرکتهای تحت اداره دولت به طور ناگهانی این قدر مورد توجه قرارگرفتند؟

تجمعی از دلایل دخیل است که در میان آن ها اولین ومهمترین دلیل افزایش تعداد و اندازه این آژانس ها می باشد به هر حال پاسخ این است که آن ها توسط دولتمردان بازارهای نوظهور کنترل می شوند.

حدود منابع قابل دسترس برای SIA باترس از اینکه بازارهای نوظهور SIA اساسا ابزارهای سیاسی دولت باشند ترکیب می شود و این به معنی پیشرفت عمومی و نیز حفاظت از اهداف سیاسی می باشد.

این مسئله با در نظر گرفتن SIA در کشورهای کوچکی نظیر سنگاپور و نروژ چندن اهمیت ندارد.

در حقیقت موسسه هایی از این قبیل که از کشورهای توسعه یافته می باشند مانند صندوق بازنشستگی دولتی نرژی که حدود 3500 سرمایه گذاری فعال داشته است تا کنون توجه زیادی را جلب نکرده اند تمرکز گفتگوی عمومی بر روی آژانس های بازارهای نو است.

اما این مسئله زمانی مهم می شود که کشورهای بزرگ مخصوصا رقبای استراتژیک نیز شامل شوند.

از این رو موسسه های تحت اداره دولت اروپای غربی را به خطر می اندازد و سرمایه گذاری های تخصصی یافته توسط SIA روسیه که در سال 2008 شکل گرفته در بیشتر دنیای توسعه یافته با نگرانی تلقی می شود.

این مسئله حتی درباره SIA چین نیز که در سال 2007 تشکیل شده به کار می رود ترس شرکت های تحت کنترل دولت چین و روسیه که به میزان مشخصی توسط دولتهای خلیج کنترل می شوند بخش مهمی از بحث ها ونگرانی های راجع به این موضوع راتشدید می کند.

آژانس پیشرو چینی ممکن است 200 تا 300 میلیارد دلار امریکا را در اختیار خود داشته باشند مثلا برای FDI اگر سرمایه گذاری چین به کسب بیش از حد کند این مسئله به عکس العمل های شدید تعدادی از کشورها منجر می شود.

چین برای چیره شدن برعکس العمل های نسبت به SIA ممکن است نیازمند یادگیری از تجربه های ژاپن باشد.

وقتی شرکت های خصوصی این کشور در دهه هشتاد شروع به ایجاد سرمایه گذاریهای خارجی زیاد یکردند این ترس گسترش یافت که آن ها بتوانند اقتصاد جهان را در دست بگیرند و رویکردها در برخی کشورها نظیر ایالات متحده تقریبا دفاعی شد.

این دلهره ها تنها زمانی آرام گرفت که ژاپن وارد یک دوره رکود در دهه نود شد و شاید مهمتر این که شرکت های ژاپنی در جهت سرمایه گذاری های خارجی قابل قبول بیشتری حرکت کردند و آن هم عبارت بود از برقراری تسهیلات مونتاژ ونهایتا ایجاد واحدهای تولیدی زمین های کاملا سرسبز در ایالات متحده .

تاثیر دیگر این بود که با این روش آن ها به تنها از چنگ ممانعت صادرات اختیاری فرار میکردند بلکه نقصان تجارت دو سویه را نیز کاهش می دادند و از این طریق دیگر منابع اختلاف نظر بین ژاپن و ایالات تحده خنثی می شد موسسه های مستقل و تحت اداره ی دولت ممکن است خط سیر مشابهی را در جهت آرام کردن بخش مهمی از دلهره ها که با ورود آن ها به عنوان سرمایه گذاری ظاهری همراه است داشته باشند در مورد چین صعود این کشور به عنوان قدرت اقتصادی مطرح است.

تاکنون شواهد سازمان یافته کمی وجود داشته که SIA را به عنوان ابزاری برای سیاست های دولتی خاص نشان دهد اگر آن ها فعالیتهای بازرگانی خالصی داشتند عملکردشان محتمل تر بود باکمبود شفافیت های این عنوان که دارای چه اهداف استراتژیک از SIA هستند و به طور خاص چه سرمایه گذاریهایی راتقبل کرده اند این سو ظن ها تشدید می شود این تنها قسمتی از یک نگرانی سیع تر می باشد که با احترام به موسسه های مستقل تحت اداره دولت ابراز می شود و آن هم عبارت است از کیفیت حکومت به ثبت رسیده ی این موسسه ها .

قسمت دیگری از این نگرانی مربوط به ترس از موسسه های دولتی است که از فواید ویژه ای نظیر تامین بودجه ارزان بهره می برند زیرا این مسئله می تواند شرکت های بخشی خصوصی را در ضررهای قبلی قرار دهد.

مزیت تامین بودجه بویژه افزایش ناچیزی را برای کشورهایی که به نظر می رسد دارای پول رایج کم ارزش هستند فراهم می کند.

در پایان نمی توان از نقشی که رشد بازارهای نوظهور MNC به عنوان رقباب جدید و قدرتمند دارند اجتناب کرد و باید قبول کرد که آن ها اینجا هستند تا بمانند و جایش تلفیق تازه واردها به اقتصاد جهان همگی نقش ایفا می کنند و همانطور که ما از سایر بافتها از قبیل روابط بین المللی در میان دولتها دریافته ایم سازگار شدن با رشد تازه وارد ها آسان نیست.

نکاتی قابل توجه نمونه های متنوعی از تقابل مرز M&A که با سختی هایی مواجه شده است تا کنون تنها سهم کمی از همی M&A هایی را که هر ساله شرکت کرده اند ارائه می دهد.

با این وجود آن ها در حال متداول شدن هستند به علاوه هر چه اهمیت و برجستگی SIA بیشتر شود مطمئنا به عکس العمل های تدافعی در تعدادی از کشورها منجر می شود و باعث کاهش جریان های FDI می شوند آنچه که نیاز است به آن توجه شود سه چیز است.

1 کثرت و طبیعت نمونه های متضاد با M&A 2 چه میزان فشار برای تقابل بین دولتها در برخورد با معامله های FDI وجود خواهد داشت آیا دولت هامکانیزم های جدیدی که به آن ها اجازه دهد تقابل مرزهای M&A را مسدود کنند را ایجاد می کنند؟

احتمال دارد که یک تعداد در حال افزایش از تقابل مرزهای M&A با مقاومت مواجه شود تنها سوال این است که چه تعدادی؟

پاسخ حتما تنها تعداد محدودی است.

دلیل آن این است که حجم زیادی از M&A معاملات بازرگانی معمولی می باشند که توجه کمتری را دریافت می کنند کلید رسیدن به پاسخ این خواهد بود که موسسه های تحت اداره دولتی مخصوصا SIA در بازار M&A چگونه خواهد بود.

در رابطه با تقابل گفته شده اگر به موسسه های مستقل تحت اداره دولت از یک کشور اجازه داده شود که در یک کشور دیگر سرمایه گذاری کنند شرکت های اخیر باید دسترسی برابری نسبت به کشروهای قبلی داشته باشند همانطور که اکثر کشورهای توسعه یافته نسبت به بازارهای نوظهور دسترسی بیشتری به FDI دارند در نتیجه تقابل وسیله ای برای دسترسی سایر کشورها به FDI می شود در جایی که تقابل موجود نباشد جریان های FDI ممکن است تقاضا شوند و در جایی که تقابل وجود داشته باشند ممکن است این جریان ها افزایش یابند نقل قولی از رابرت کیفیت منشی وزارت دارایی ایالات متحده درباره ی بحث هایی برای قدرتمند کردن کمیته سرمایه گذاری خارجی در ایالات متحده امریکا CFIUS تقابل عاملی نیست که CFIUS مدنظر دارد اگرچه سرمایه گذاریهایی که در بافت سیاسی گسترده تری صورت می گیرد و درجه ای که شرکتهای امریکایی به فرصتهای سرمایه گذار در کشورهای خارجی دسترسی پیدا می کنند به فرصتهای قابل دسترس در ایالات متحده مربوط می شود.

CFIUS شناخته شده ترین مثال یک مکانیزم برای کنترل و منع بالقوه و تقابل مرز M&A می باشد CFIUS یک کمیته سازمان داخلی است که توسط منشی وزارت دارایی ایالات متحده ریاست می شود این کمیته تبصره Eron- flora را که در سال 1988 تصویب شد و درباره تجارت چند جانبه عملکرد رقابتی می باشد را به اجرا در می آورد این تبصره به رئیس جمهور این امکانات را می دهد تعلیق پاسخ هر گونه اکتساب خارجی به ادغام یا تصاحب هر موسسه امریکایی که امنیت ملی ایالات متحده امریکا را تهدید می کند CFIUS در روز 26 ژویئه جولای سال 2007 با امضا کردن قانون لایحه امنیت ملی و سرمایه گذاری خارجی قدرتمند شد.

کشورهای دیگری نیز در فکر برقراری مکانیزم های دفاعی از نوع CFIUS می باشند کشورهایی نظیر آلمان ومجارستان در حال بررسی ایجاد مکانیزم های بازبینی می باشد مخصوصا برای سرمایه گذاری هایی توسط SIAS شاید در سطح EU اتحادیه اروپا که فرانسه حمایت می کند.

از آنجلا مارکل صدر اعظم المانی نقش شده که می گوید: با این بودجه های عالی اکنون ما یک عامل در گردش کاملا ناشناخته و جدید داریم هیچ کس نمی تواند به سادگی عکس العمل نشان دهد که گویی این ها سرمایه های کاملا طبیعی هستند که به طور خصوصی روی هم انباشته شده اند.

از طرف دیگر بریتانیا UK محتاط تر عمل می کند هر چند نیاز به تقابل همچنان تاکید شده است چنانچه در مورد ایالات متحده هدف برقرار کردن تعادل توقف اضطراری برای برقراری دولت در موقعیت جهت منع تقابل مرز مطلوب M&A می باشد البته در مورد ایالات متحده خط کشیدن بین معاملات مطلوب ونامطلوب برای مشخص کردن صنایع استراتژیک سخت است.

خارج از اروپا چین از پیش سال 2006 یک مکانیزم دفاعی را به صورت مکانیزم بازبینی امنیتی اقتصادی بین الملی برقرار کرده است بر اساس این تسلیم برای طبقه بندی اکتسابات موافقت رسمی در موارد زیر مورد نیاز است صنایع مهم، عواملی که ممکن است امنیت اقتصادی طی را تحت تاثیر قرار دهد و شرکت های چینی کهنه تاسیس وبازارهای تجاری معروف البته هیچ یک از این طبقه بندی ها تعریف نشده است.

اگر قرار بود کشورهای دیگر نیز پیروی کند در آن صورت ایجاد مکانیزم های حفظ کننده برای FDI تعجب آور نبود این مسئله یاد آور حدود 20 تا 30 سال است زمانی که کشورهای متعددی نظیر کانادا مکانیزم های بازبینی برای جداکردن FDI نامطلوب داشتند بسیاری از این کشورها سرانجام از هم پاشیده شدند و در حوزه ی اجرایی شدت کمتری پیدا کردند و یا با موسسه های تبلیغی سرمایه گذاری IPA جایگزین شدند.

به علاوه تقابل مرز M&A می تواند به صورت غیر رسمی درمیان دولت ها ناکام شده و منع شود برای مثال علم به اینکه آن ها مجبور هستند در یک پردازش رسمی وارد شوند و این مسئله از طرف سیاستمدارانی بود که شایعه کردند M&A ها در مقاومت چارچوب یا در سران عموم ناچیزه شمرده اند شمارش این موانع غیر رسمی مشکل است اما آنها در حال افزایش می باشند.

ناسازگاری های MNC وکشور میزبان موارد هزینه یا سود ملموس که با صنعت استراتژیکی ترکیب می شود در مرکز ناسازگاری های بین کشورهای در حال توسعه میزبان و MNC ها در صنایع مربوط به منابع طبیعی قرار دارند.

بسیاری از دارایی ها در این صنایع در دهه های شصت و هفتاد ملی شدند ملی شدن در طول دهه ی 1970 نوعی رسیدن به قله محسوب می شود.

دلیل اصلی در آن زمان این بود که دولتها به تمرین در جهت کنترل مستقیم منابع طبیعی خود نیاز داشتند.

از این رو صنایع استراتژیک برای پیشرفت اقتصادیشان مرکزیت داشتند و توزیع اجاره ها از بهره برداریشان به نظر می رسید برای هواداری MNC نابرابر باشد در آن زمان بحث های دائمی درجهت حق حاکمیت و ایمنی بر منابع طبیعی صورت گرفت.

گرچه این بحث بعدها خاموش شد اما مشکل دوباره نمایان شد سرچشمه مشکل به روسیه بر می گشت تعدادی از دولتها در افریقا کانگو لیبریا و امریکای لاتین بولویا الودور ونزوئلا قراردادهای بین MNC و موسسه های کشور میزبان را مجدا بررسی کردند تا ببینند آیا کشور میزبان بهترین معامله ی ممکن را برای بهره برداری آنچه اغلب به عنوان دارایی های مهم یک کشور می باشد دریافت کرده است.

موقعیت بعدها پیچیده تر شد بااین حقیقت که بسیاری ازمعامله ها در صنایع منبع ها عاملی شدید برای معامله ی مهجور کننده.

تجسمی برای منابع طبیعی یک کار خطر افرین است از این لحاظ که یک شرکت به طور خاص نمی داند که آیا موفقیت امیز خواهد بود به منظور فریب دادن شرکت ها برای به عهده گرفتن تجسس کشورها اغلب موارد سخاوتمندانه ای را پیشنهاد می دهند.

زمانی تجسسی موفقیت آمیز است و یک شرکت به مقدار زیاید سرمایه گذاری می کند که تا اندازه ای گرفتار کشوری شود که برای افزایشی سهم خود را اجاره هایی که از منابع طبیعیش گرفته شده جویا شود.

برای شرکت فوواید تجسس موفق در یک کشور نیاز دارد که از طریق هزینه های تجسس ناموفق در کشور دیگر جبران شود اگر اختلافات در طول مذاکرات دوباره قرارداد اساسی برطرف نشود ممکن است به عکس العمل یک جانبه از سوی دولتها منجر شود جایی که این مسئله شکل ملی شدن یا عمل مشابه را بگیرد FDI کاهش یافته است.

اگر شرکتها این نوع افزایش ریسک سیاسی را ببینند می تواند تاثیر هراس آوری روی آینده جریان FDI و نیز سایر کشورها داشته باشد.

کشورهای بیشتری ممکن است در این منطقه جسورتر شوند مخصوصا اگر کالاها رونق داشته باشند ریسک ناسازگاری بین کشورها و MNC در حال افزایش و جریان های FDI درمناطق منابع طبیعی در حال کاهش است.

دادخواهی افزایش یابنده رابطه ی بین MNC کشورهای میزبان با سنش تعداد موارد حکمیت بین المللی مجادله آمیزتر می شود تعداد کمتری از این موارد در طول دهه های هشتاد ونود وجود داشت هر چند تا پایان سال 2007 تعداد 258 مورد حکمیت بین الملی بر پایه قرار داد آغاز شده است دو سوم آنمربوط به قبل از تشکیل مرکز بین المللی برای برپایی مباحث سرمایه گذاری ICSID می باشد میزان 47% در طول سه سال گذشته و 73% در طول پنج سال گذشته افزایش یافته است.

هفتاد کشور در همه ی قسمتهای جهان در مواردی که توسط MNC اغاز شده است پاسخگو بوده اند.

نکوهش یولیویا از همایش ICSID در سه سال 2007 ممکن است نشانه ای از افزایش شک گرایی در جهت FDI و حکمیت بین المللی مباحث سرمایه گذاری باشد.

پتانسیل قابل توجهی در جهت افزایش برزگ دیگری در تعداد مباحث سرمایه گذاری وجود دارد چنانچه به موارد زیر توجه داشته باشیم تعداد 3000 توافق سرمایه گذاری بین المللی وجود دارد که بیشتر آن ها شامل آماده سازی برای برپایی مباحث می باشد 2- بیش از 80000 MNC و بالای 800000 سهامدار وعضو خارجی وجود دار که بیشتر آن ها بر حسب زبان قرار دارد در اصل قادر خواهد بود در صورت نارضایتی و رنجش خاطر مورد دیگری را آغاز کنند.

رشد مباحث سرمایه گذاری اعتماد سرمایه گذاران بین الملی را برای ایستادگی درجهت آنچه آنها برای رسیدن به حق خود درنظر دارند و نیز جزئی از قانون است راجلب کرده ا ست.

حمایت گرایی کشور مبدا همانطور که پیش تر بحث شد بیشتر کشورهای مبدا پشتیبان MNC و FDI خارجی خود هستند هر چند دو مطلب نامعلوم وجود دارد یکی مربوط به کشورهای توسعه یافته ودیگری مربوط به بازارهای نوظهور است کشورهای توسعه یافته با یک دگرگونی اساسی مواجه هستند که بیش از دو سوم اقتصاد کشورشان را نواحی خدماتی تحت تاثیر قرار می دهد یک دگرگونی مشابه حدود چهل سال پیش در حوزه نواحی تولید مباحث گسترده ای را به این صورت ایجاد کرد که این قضیه در رابطه با اشتعال چه معنایی می دهد و چگونه می تواند منجر به میان تهی شدن اقتصاد مشمول شود و نهایتا اینکه آیا FDI مطلوب بوده است یا نه.

در آن زمان بخشی از پاسخ از طریق برنامه های تنظیم بازرگانی و دورنمای حرکت در جهت نواحی خدماتی ارائه شد FDI خارجی در تولید سرعت گرد آمده به طور چشمگیر موجب رشد جریان های FDI و سیستم تولید بین المللی یک پارچه شده است.

به طور خاص پردازش تولید خدمات فرادریایی و تلاش های گروه کارگران اداری وسیلی برای حفظ شغلشان احتمالا برای برانگیختن مباحثی درباره ی مطلوب بودن FDI خارجی می باشد چنین مباحثی در ایالات متحده به یک سری دادخواست جهت معرفی محدودیتهای مرادریایی منجر شد و در فرانسه تحت عنوان Delocalization تشدید گردید.

عظمت دگرگونی که با آن روبرو هستیم به عنوان سرعت گرد آمده خدمات مرادریای ممکن است نیاز به محدودیت های FDI خارجی را بیشتر کند و موردتوجه قرار بیگرد یک عامل کلیدی اجرای سراسری اقتصاد در کشورهای توسعه یافته و درنتیجه توانایی ان ها در گرفتن ضربه ی این دگرگونی می باشد عوامل مشابه درباره بازارهای نوظهور و FDI خارجی آن ها نیز صدق می کند گرچه واقعیت بسیاری این است که بازارهای نوظهور به وضوح اصول اقتصادی هستند که به ظرفیت تولیدی کافی ندارند در نتیجه FDI خارجی ممکن است مورد سوال قرار بگیرد و ممکن است چارچوب نظارت بر FDI خارجی را تحت تاثیر قرار دهد.

دلیل دیگری وجود داردکه نشان می دهد چرا بازده نامطمئن است و آن از کشورهای توسعه یافته و بازارهای نوظهور می گذرد همین که شرکتها فراملیتی می شوند تمایلاتشان در با شرکتهای کشورهای مبداشان بیش از این همسان نمی باشد آن ها با نام چند ملیتی که کسب کرده اند با تمایلات خودشان ارجمند می شود و دیگر به هیچ کشور خاصی متصل نمی شوند قبلا گفته می شود که هر چه برای موتورهای عمومی خوب است برای ایالات محده نیز خوب است.

جهانی شدن مخصوصا FDI خارجی این اظهار نظر را مانند آنچه در مباحث مشهور بین رابرت ریچ و لورا تایسون بازتاب یافت مورد سوال قرامی دهد .

مارکسیستم؟

شرکتی که در ایالات متحده مرکزیت دارد ولی بخش عمده ای از فعالیتهایش در خارج است یا یک شرکت خارجی که سهم عمده ای از فعالیتهایش در ایالات متحده است؟

پاسخ آقای ریچ این بود: یک کارگر امریکایی و او آماده شد بود تا رفتار تبعیض آمیزی نسبت به شرکتهای در مرکزیت ایالات متحده نداشته باشد.

برای خانم تایسون پاسخ شرکت امریکایی بود هر چند او می گفت که هر چه شرکتها بیشتر فراملیتی شوند در آینده این مسئله وضوح کمتری خواهد یافت که اتفاق افتاده است.

این بحث حدود پانزده سال پیش اتفاق افتاد از آن زمان شرکتها بیشتر فراملیتی شده اند اما تقریبا هه کشورها به این باور ادامه دادند که شرکتهایی که در قلمرو خود مرکزیت دارند درواقع شرکتهای آن ها هستن دو بعضی از آن ها نیز به عنوان قهرمانان ملی تلقی می شوند.

در نتیجه آنچه برای آن ها خوب است برای کشور هم خوب است هر زمانی که این باورها افول کند MNC ها می کوشند رقابتهای جهانی خود را افزایش دهند برعکس عملکرد هر اقتصاد ویژه ای حمایت از FDI خارجی با درگیری های چارچوب نظارت و جریان های FDI ممکن است کاهش یابد.

خط تحتانی نیروهای پیش برنده برای توسعه فراتر FDI قدرتمند هستند در طول دوره ای متوسط و طولانی پیشبران اقتصادی FDI باید به صورت مطلوب باقی بمانند برای شرکتها یک فهرست از دارایی های منطقه ای برای رقابتشان مهم است و هنوز منابع بالقوه بنیادی FDI موجود هستند کشورهای میزبان به حد سرمایه گذاری برای گسترش توسعه شان ادامه می دهند کشورهای مبدا به خاطر رقابت شرکتهایشان و عملکرد اقتصادی خودشان FDI خارجی را گسترش می دهند.

بنابراین توقع بر این است که MNC سرمایه گذاری خارجی در سطوح بسیار بالا را ادامه دهد البته اگر کشورهای میزبان ومبدا چنین اجازه ای به آن ها بدهند هر چند این ریسک قابل توجه وجود دارد که چارچوب نظارت FDI که در طول دو دهه گذشته به صورت توان کاهی در یک جهت وارسته سازی حرکت کرده است در کشورهای میزبان و مبدا حمایت گراتر شود.

رویکردهای دو سویه رویکردها در جهت FDI تنها راه ارزیابی هزینه ها و سودهای اقتصادی آن بستگی ندارد دسترسی به FDI می تواند به صورت تعارض با اهداف ملی تفهیم شود و رویکردها در جهت FDI در بیشتر کشورها دوسویه است و این دقیقا به خاطر خارجی بودن سرمایه گذاری ها می باشد.

در نتیجه وقتی رویکردهای شک گرا وحمایت گرای FDI در جهت سیاستگذاری پیش می رود و نبرد برای برتری شکل می گیرد امروزه رویکردهای شک گرا در تعداد در حال رشدی از کشورها بویژه در جهت تقابل مرز M&A بازارهای نوظهور MNC بویژه موسسه های مستقل تحت اداره دولت و SIA وانجمن خصوصی برابری در برتری هستند و نیز با در نظر گرفتن توزیع سودهای مربوط به FDI عمدتا در نواحی منابع طبیعی.

رویکردها در جهت FDI خارجی در کشورهای توسعه یافته ممکن است کمتر مطلوب شوند اگر خدمات فرادریایی تسریع شوند در بازارای نوظهور نیز ممکن است رویکردها در جهت FDI خارجی تغییر کند در هر دو مورد چنین تغییری در رویکردها ریسک نظارت را افزایش می دهد و برای جریان های سرمایه گذاری دلالت خواهد داشت.