دانلود مقاله انگور

مقدمه : جنس Ribes از تیره انگور فرنگی Grossulariaceae می باشد که در گذشته در تیره saxifragaceae بوده است .

این جنس در ایران دارای چهار گونه شناخته شده به شرح زیر می باشد : انگور فرنگی Ribes uva.

– crispa L .

قره غات Ribes orientale Desf .

انگورفرنگی قرمز L.

Ribes rubrum انگور فرنگی سیاه Ribes nigrum L.

گالش انگور تیره گل Ribes melananthum Boiss & hohen از بین این گونه ها تنها گونه Ribes melananthum Boiss & hohen .

انحصاری ایران است و گونه های دیگر علاوه بر ایران در کشورهای اروپایی ، ارمنستان ، طالش ، قفقاز ، آناتولی ، شمال آفریقا و سیبری نیز پراکندگی دارند ( مظفریان ، و ، ۱۳٧۵) .

انگور فرنگی نام علمی : Ribes uva.

- crispa L .

syn: Ribes grossularia L.

, R .

reclinatum , R .

caucusicum Adam ex Roemer& schultes نام انگلیسی : Catberry , European gooseberry , wild gooseberry, common gooseberry نام آلمانی : Stachelbeeren , Gemein stachelbeer Stachelbeer- ribsel نام ایتالیایی : Grossularia rossa , Uva spina , Grossularia giardini نام فرانسه : Agrassol , G.

a manqueriaux , G.

des haies , Grosellier epineux اسامی بومی محلی ایرانی : به زبان ترکی فرنگ اوزومی ، در رودسر ( دیو انگوری ) ، در مازندران در نور و کجور ( گالش انگور و گالش انگورک ) ، ریپ زوبروم می گویند .

نام عربی : ریباس مشخصات گیاهشناسی : گیاهی به فرم درختچه به ارتفاع ۱۶٠-۱۵٠سانتیمتر یا بیشتر (مظفریان ، و ، ۱۳٨۳ ) .

خاردار با خارهای کم و بیش سه قسمتی و انشعابات گره دار می باشد .

دارای برگهایی منقسم به لوبهای عمیق دندانه دار ، ۵-۳ لوبه ، با قاعده ای گرد و کم و بیش قلبی شکل ، حاشیه آنها دارای دندانه های کند (ثابتی ، ح ) .

پشت و روی برگها کرکدار یا سطح فوقانی تقریباُ بدون کرک و صاف به ابعاد ۴ ۴ سانتیمتر می باشد .

دمبرگ تقریبا هم اندازه پهنک یا کمی بلند تر .

گلها کوچک به صورت ۳-۱ تایی ، به رنگ متمایل به سبز یا به ندرت ارغوانی ، دارای دمگلی با برگه ای پهن و کرکدار ، لوله کاسه گل استکانی و سبز رنگ ، با دندانه هایی به طول ۶-۳ و عرض ۲-۱ میلیمتر ، گلبرگها واژ تخم مرغی ، کوتاهتر از کاسبرگها ، خامه آن با کرکهای بلند و جدا می باشد (مظفریان ، و ، ۱۳٨۳) .

گلها نوش فراوان تولید می کنند و زنبور عسل به گلهای این گیاه علاقه فراوان نشان می دهد (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

دارای میوه سته به بزرگی یک نخود (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

میوه به رنگ سبز مغز پسته ای و گاهی ارغوانی رنگ ، با سطحی صاف و کرکدار است (ثابتی ، ح ) .

در انواع پرورش یافته میوه آن به ۵/۳- ۵/۴سانتیمتر است .

همچنین وزن میوه در نژادهای وحشی ۴ گرم و در انواع پرورش یافته ۳۳ گرم می رسد .

تکثیر این درختچه از طریق قلمه معمول می باشد (میرحیدر ، ح ، ۱۳٧۳) .

قسمت مورد استفاده : میوه این گیاه که دارای طعم شیرین و کمی ترش و مطبوع است مورد استفاده قرار می گیرد ( رجحان ، م ، ۱۳٨٠) .

همچنین در برخی مناطق از برگهای آن نیز استفاده می شو د (۱۲) .

پراکنش جغرافیایی در ایران : انگور فرنگی در نواحی شمالی ، مناطق مختلف البرز ، مازندران : در مرزهای فوقانی جنگل و نقاط مرتفع جنگل های نور و کجور در ارتفاعات ۲۴٠٠ متر ، دره چالوس ، رودسر (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

در گردنه کدوک ، دره تالار ، سیاه بیشه ، تهران : در شمال کرج در ۲٠٠٠ متری پراکندگی دارد (مظفریان ، و ، ۱۳٨۳).

پراکنش جهانی : پراکندگی آن به صورتی است که در سراسر اروپا ، نواحی هیمالیا ، وسعت پهناوری ازآسیا ، شمال افریقا ، قفقاز ، تالش ، سیبری تا منچوری رویش دارد (مظفریان ، و ، ۱۳٨۳) .

ترکیبات شیمیایی : میوه انگور فرنگی حاوی ٨۴ تا ٩٢ درصد آب ، مقداری قند شامل حدود ۶تا ٨ درصد دکستروز ولولز ، ۴۲/۱درصد اسیدهای آزاد آلی بویژه اسید سیتریک ، اسید وینیک ، اسید مالیک ( قبل از رسیدن نیز دارای اسید سوکسینیک ) ، صمغ ، تانن ، ۵۲/۳درصد سلولز (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) ، مواد آلبومینوئیدی ، ویتامین های B , A و C یافت می شود .

در دانه درون میوه مقادیری لعاب وجود دارد .

در برگهای تازه این گیاه وجود اسید سیانیدریک ( HCN ) گزارش شده است (میرحیدر ، ح ، ۱۳٧۳) .

از تجزیه ۱٠٠ گرم میوه انگور فرنگی مواد زیر به دست آمده است : آب ( ٨۴ تا ٩٠ گرم) قندها ( از نوع دکستروز و لولز ۶ تا ٨ گرم ) مواد آلبومینوئیدی ( ۵٧/٠درصد ) اسید های آلی (۴۲/۱گرم ) سلولز ( ۵۲/۳گرم ) سدیم ۳ میلی گرم ، منیزیم ۱۴میلی گرم ، فسفر ۳٠ میل گرم ، کلر ۱٠میلی گرم ، پتاسیم ۲٨٠میلی گرم ، کلسیم ۲٨ میلی گرم ، منگنز ۳٠/٠میلی گرم ، آهن ٨/٠میلی گرم ، مس ۱۳/٠میلی گرم ، روی ۲/٠میلی گرم ، ید ٠٠۱۵/٠میلی گرم (رجحان ، م ، ۱۳٨٠) .

خواص درمانی : میوه انگور فرنگی به علت دارا بودن موسیلاژ و لعابی که در دانه ها آن است اثر ملین دارد (رجحان ، م ، ۱۳٨٠) .

تقویت کننده حرکات دودی شکل روده و نرم کننده است از این نظر برای رفع یبوست مفید می باشد به علاوه اثر درمانی در رفع حالات التهابی دستگاه هضم و دفع ادرار دارد .

مصرف میوه آن دارای اثر مدر ، مفرح ، خنک کننده است بویژه اگر قبل از رسیدن کامل به صورت نارس مصرف شود (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

بررسی ها نشان داده است که میوه انگور فرنگی اثر ضد احتقان کبدی یا ضد پرخونی کبد دارد (رجحان ، م ، ۱۳٨٠) .

و مصرف آن موجب می شود که از تراکم خون در این عضو کاسته شود (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

مصرف دم کرده ۵٠گرم میوه خشک آن در یک لیتر آب سه نوبت در روز به میزان یک فنجان سبب افزایش ادرار می شود لذا برای برطرف کردن سنگ کلیه ، ورم شصت پا یا نقرس و همچنین رماتیسم مفید می باشد .

نوشیدن آب میوه آن مخلوط با قند به صورت شربت عطشی که در اثر تب بوجود آمده باشد را تسکین می دهد .

اگر دانه های آن را بدون هسته صبح ناشتا همراه با شکر مصرف کنید سبب افزایش آب دهان ، اشتها و اسید معده شده و برای درمان بیماری های جهاز هاضمه مفید می باشد .

مصرف جوشانده ۳٠ گرم از آن با همین مقدار ریشه شیرین بیان پوست کنده و نیم کوب شده اسید اوریک را حل می کند (حاجی اشرفی ، ا ، ۱۳٨۲) .

برگها پیش از این به عنوان دفع کننده سنگ مثانه و خیلی سالم و بی خطر مطرح شده بودند .

همچنین مصرف دم کرده آن قبل از قاعدگی از مقوی و نیرو دهنده های مفید برای دختران در حال رشد خواهد بود .

مقدار تجویز از دارو : از دم کرده از یک قسمت از برگهای خشک آن در یک پیمانه آب ، به میزان یک فنجان سه بار در روز استفاده می شود .

شیره میوه آن درمان کننده تمامی آماس یا التهاب ها بیان شده است .

میوه های سبز آن دارای اسید کمتری است و اصلاح کننده فساد پذیری غذا ، همانند ماهی ، گوشت غاز می باشد .

ژله آن که از میوه های قرمز به دست می آید برای افراد بی حرکت ، دارای طبع دموی ، صفراوی با ارزش می باشد (۱۲) .

از میوه انگور فرنگی به علت مطبوع بودن نوعی ژله ، مربا ، کمپوت ، کنسرو ، شراب و سرکه تهیه می شود ( زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

عوارض جانبی : مصرف مقدار زیاد میوه انگور فرنگی مضر می باشد و اختلالاتی را در بدن بوجود می آورد (میرحیدر ، ح ، ۱۳٧) .

قره غات نام علمی : Ribes orientale Desf.

نام انگلیسی : Oriental currant مشخصات گیاهشناسی : قره غات درختچه ای بدون خار و دوپایه است (ثابتی ، ح ) .

تا اتفاع ۲ متر رشد می کند .

دارای برگهای گرد و قلوه ای شکل با قاعده ای کم و بیش قلبی متشکل از ۵-۳ لوب به طول ۵/٤ سانتیمتر و عرض ۵/۵ سانتیمتر می باشد .

پشت برگها دارای کرکهای مخملی و روی آن نیز کرکهای غده ای است .

گلها به رنگ زرد و یا بی رنگ با کاسبرگهای واژ تخم مرغی ، گلبرگها اسپاتولی و بادبزنی شکل (ثابتی ، ح ) .

زمان گلدهی این گیاه نیمه دوم بهار در اردیبهشت ماه می باشد ( ٧) .

میوه قره غات سته سرخ رنگ است که زمان رسیدن آن در تابستان است (ثابتی ، ح ) .

خواص درمانی : میوه آن دارای اثر درمان کننده بیماری های قلبی ، پایین آورنده فشار خون ، مسهل ، لینت آور و همچنین غنی از رنگیزه های آنتوسیانین می باشد .

کاربرد و موارد مصرف : در اروپا از میوه خام یا پخته آن به عنوان خوراکی مصرف می شود و در کلوچه ، مربا ، ژله ها و در فرانسه در ترکیبات انواع کرم ها به کار می رود ( ٧ ) .

پراکنش : این گیاه بومی آسیا و نواحی هیمالیا است (ثابتی ، ح ) .

در ایران در جنگلهای ارسباران ، ارتفاعات شمالی البرز در ارتفاعات ۱٩٠٠الی ۲٠٠٠ متر (قهرمان ، ا ) ،منطقه خزری اغلب در بین درختچه های کوهستانی همراه با راش و بلوط و در کردان ، رودبار ، کوه هزاران در ۴۴۵٠ متر ارتفاع از سطح دریا مشاهده شده است (ثابتی ، ح ) .

انگور فرنگی قرمز ، گالش انگور قرمز نام علمی : Ribes rubrum L.

Syn: R .

hortense Lam .

pendulum Salisb.

نام انگیسی : Garnet berry , Red currant نام آلمانی : Rote johamisbeere , Johannisbeere نام ایتالیایی : Ribes a grappolo , Ribes نام فرانسه : G .

a grappe , Groseiller rouge نام عربی : ریباس ، عنب النصاری مشخصات گیاهشناسی : انگور فرنگی قرمز درختچه ای با ظاهری مشابه گیاه قبلی می باشد .

دارای شاخه های قهوه ای رنگ ، برگهای پنجه ای شکل با لوبهای دندانه دار است .

گلهای آن مجتمع به صورت خوشه های آویخته ای در کنار برگها و به رنگ سفید می باشد .

گلهای فراوان آن به علت تولید نوش مورد استفاده زنبور عسل قرار می گیرد .

میوه به صورت سته به رنگ قرمز است ولی در نمونه های پرورشی به رنگ مایل به زرد گلی نیز می باشد .

قسمت مورد استفاده انگور فرنگی قرمز میوه آن می باشد ولی کشت آن به منظورهای درمانی کمتر صورت می گیرد (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

پراکنش : به صورت وحشی در نواحی مختلف اروپا و سیبری پراکندگی دارد .

به حالت وحشی در ایران یافت نمی شود ولی پرورش می یابد (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

ترکیبات شیمیایی : میوه انگور فرنگی قرمز حاوی ٨۳ تا ٨٧ درصد آب ، ۴ تا ٩ درصد قند شامل مخلوطی از دکستروز ولولز ، ٨/۱تا۶٠/۲ درصد از اسیدهای آلی آزاد مخصوصاُ اسید سیتریک ،۵/۱درصد سلولز ، و یک ماده رنگی ( سیانیدرین گلوکزید ) است .

دانه آن دارای ۱۶تا ۱٨درصد ماده روغنی و ترکیبات مختلف دیگر می باشد .

خواص درمانی : میوه آن در فرمول تهیه فرآورده های دارویی به کار می رود .

به صورت خام دارای اثر محرک اشتها ، درمان کننده کمبود ویتامین C ، گاستروآنژیت مزمن ، بیماری های جلدی مقاوم می باشد .

میوه به علت مدر بودن در دفع سنگ کلیه ، رسوبات ادراری ، رماتیسم ، نقرس ، رفع آب آوردن انساج مفید می باشد .

از دم کرده مخلوط یک قاشق قهوه خوری از مخلوطی از ۲٠ گرم میوه انگور فرنگی قرمز ، ۲٠ گرم برگ کاسنی ، ۲٠گرم ریشه گز ، ۲٠گرم ساقه تاجریزی پیچ ، ۲٠گرم زیرفون ، ۱٠گرم ریزوم ریوند چینی و ۲۵ گرم پوست سیاه توسه در یک فنجان آب جوش برای رفع یبوست استفاده می شود .

از شیره این گیاه به مقدار ۱٠٠تا ۵٠٠ گرم ، ۲تا ۳ بار در روز مانند میوه به مصارف مشابه می رسد .

در استعمال خارجی ، از له شده برگهای آن برای الـتیام زخم ها و بریدگی ها استفاده می شود .

قرار دادن ژله میوه بر روی سوختگی های درجه اول و دوم ، بلافاصله بعد از وقوع سوختگی ، سبب تسکین درد می شود و از بروز التهاب و ناراحتی جلوگیری می کند (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

انگور فرنگی سیاه نام علمی : Ribes nigrum L.

R.

boreale Turcz.

, R.

pauciflorum Turcz.

نام انگلیسی : Qninsy berry , Black current نام آلمانی : Schwarze ribsel نام ایتالیایی : Grosularia nerva نام فرانسه : Cassisser , Groseiller noir نام عربی : هاموش ، ریباس اسود مشخصات گیاهشناسی : انگور فرنگی سیاه درختچه ای با شاخه های سیاه و به ارتفاع ۵/۱تا ۲متر می باشد ( ولاگ ، ژ و ژیری استودولا ، ۱۳٧٠) .

دارای برگهایی منقسم به لوبهایی با دندانه های ریز ، سطح برگها و زیر آنها دارای غده های کوچک زرد رنگ و رزینی است .

گلها نوش تولید می کنند ولی مورد علاقه زنبور عسل نمی باشند .

میوه آن سته سیاه رنگ با بوی مخصوص است که به صورت خوشه های آویخته بر روی شاخه ها قرار دارند ( زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

قسمت مورد استفاده : برگها و میوه های آن که برگهای سالم و بدون آفت آن را در خرداد تا مرداد ماه و میوه های آن را در تیر و مرداد جمع آوری می نمایند ( ولاگ ، ژ و ژیری استودولا ، ۱۳٧٠) .

ترکیبات شیمیایی : شیره میوه انگور فرنگی سیاه حاوی ۱٠تا ۱۳درصد از قندهای مختلف ، پکتین ، امولسین ، ۶/۲تا٧٠/۳درصد از اسیدهای آلی مانند سیتریک و وینیک می باشد .

درهر صد گرم میوه مقدار۱۵٠-۲٠٠میلی گرم ویـتامین C وجود دارد .

به علاوه در برگ و قسمتهای سبز این گیاه تانن ، امولسین ، اسانسی به رنگ سبز روشن ومواد ضد عفونی کننده گیاهی یافت می شود .

پراکندگی : انگور فرنگی سیاه در مناطق وسیعی از اروپا تا منچوری پراکنش دارد و در ایران به حالت وحشی نمی روید (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

خواص درمانی : ترکیبات موجود در میوه بر روی سیستم اعصاب اثر خوبی داشته ، بدن را تحریک نموده و مبادلات داخلی بدن را بهبود می بخشد ، به همین دلیل مقاومت بدن را در مقابل عفونتها بالا می برد (ولاگ ، ژ و ژیری استودولا ، ۱۳٧٠) .

برگها به علت دارا بودن اثر قابض ، در رفع اسهال های ساده ، درد معده ، سیاه سرفه ، سرفه های تشنجی و میگرن به کار می روند (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

برگها مبادلات متابولیکی را تقویت نموده و در ترکیباتی که برای تصفیه خون در بهار مصرف می کنند از آنها استفاده می شود .

غرغره میوه انگور فرنگی سیاه در صورت وجود ورم حفره دهان و علیه آنژین ها و کاتاره ها مفید می باشد (ولاگ ، ژ و ژیری استودولا ، ۱۳٧٠) .

دم کرده برگها و سرشاخه های آن دارای اثر مدر ، قابض ، معرق ، مقوی ، ضد رماتیسم ، برطرف کننده سنگ کلیه ، ورم مفاصل ، آب آورده انساج و نقرس می باشد .

همچنین از آن به عنوان دفع کنند اوره و اسید اوریک برای درمان اختلالات گردش خون در زمان یائسگی ، تصلب شرائین ، درمان فشار خون و تورم کبد استفاده می شود .

در استعمال خارجی ، جوشانده برگهای آن را می توان در پانسمان و رفع التهاب زخم ها و بهبود اولسرها به کار برد .

از مخلوط ۳٠گرم برگ گیاه انگور فرنگی سیاه و ۳گرم ریشه شیرین بیان که به مدت ۱٠دقیقه جوشیده باشد به میزان ۳تا ٤ فنجان در روز به عنوان مدر و بر طرف کننده التهاب معده – اثنی عشر و همچنین از مخلوط برگ گیاه انگور به میزان ۱٠ گرم ، دارچین سیلان به میزان ۱گرم و ۱گرم میخک در یک لیتر آب به صورت دم کرده برای رفع سوء هاضمه به کار می رود (زرگری ، ع ، ۱۳۶٧) .

Physical Characteristics It is hardy to zone 5 and is not frost tender.

It is in flower from April to May.

The flowers are dioecious (individual flowers are either male or female, but only one sex is to be found on any one plant so both male and female plants must be grown if seed is required) and are pollinated by Insects.

The plant not is self-fertile.

The plant prefers light (sandy), medium (loamy) and heavy (clay) soils and requires well-drained soil.

The plant prefers acid, neutral and basic (alkaline) soils.

It can grow in semi-shade (light woodland) or no shade.

It requires moist soil.

Habitats Woodland Garden; Sunny Edge; Dappled Shade; Edible Uses Edible Parts: Fruit.

Fruit - raw or cooked[105].

Some caution is advised, since another report says that the fruits are used as a purgative[240].

Medicinal Uses Purgative.

The berries are purgative[240].

Other Uses None known Cultivation details Easily grown in a moisture retentive but well-drained loamy soil of at least moderate quality[11, 200].

Plants are quite tolerant of shade though do not fruit so well in such a position[11].

Hardy to about -20°c[200].

This species is closely allied to R.

alpinum[11].

Plants can harbour a stage of white pine blister rust, so should not be grown in the vicinity of pine trees[155].

Plants in this genus are notably susceptible to honey fungus[200].

Dioecious.

Male and female plants must be grown if seed is required.

Propagation Seed - best sown as soon as it is ripe in the autumn in a cold frame.

Stored seed requires 3 months cold stratification at between 0 and 5°c and should be sown as early in the year as possible[113, 164].

Under normal storage conditions the seed can remain viable for 17 years or more.

Prick out the seedlings into individual pots when they are large enough to handle and grow them on in a cold frame for their first winter, planting them out in late spring of the following year.

Cuttings of half-ripe wood, 10 - 15cm with a heel, July/August in a frame[78, 113].

Cuttings of mature wood of the current year's growth, preferably with a heel of the previous year's growth, November to February in a cold frame or sheltered bed outdoors[78, 200].

Telephone Bodmin (+44 1208) 873554 Plants For A Future: Database Search Results Ribes petraeum biebersteinii Physical Characteristics A decidious shrub growing to 1.5m.

It is hardy to zone 6 and is not frost tender.

It is in flower in April.

The flowers are hermaphrodite (have both male and female organs) and are pollinated by Insects.

We rate it 3 out of 5 for usefulness.

Habitats and Possible Locations Woodland, Sunny Edge, Dappled Shade.

Edible Uses Fruit.

Fruit - raw or cooked.

A good-sized red currant, (though it is almost black in colour), but plants at Kew in July 1994 only had a small crop[K].

The flavour is rather tart, but acceptable raw[K].

It is probably best as a cooked fruit, making a good jam or preserve.

Its main drawback is the large number of seeds in each fruit.

Medicinal Uses None known Other Uses None known Cultivation details Easily grown in a moisture retentive but well-drained loamy soil of at least moderate quality[11, 200].

Plants can harbour a stage of 'white pine blister rust', so they should not be grown in the vicinity of pine trees[155].

Web References [HP] Links, Photos, Suppliers from Hortiplex Plant Database References for Ribes petraeum var.

biebersteinii (a possible synonym).

[G] Data (Common Names, Uses, Distribution) from the USDA/ARS NPGS's GRIN taxonomic database.

Molecular Phylogeny and Biogeography of Ribes (Grossulariaceae), with an Emphasis on Gooseberries (subg.

Grossularia) Authors: Schultheis, Lisa M.; Donoghue, Michael J.

Source: Systematic Botany, Volume 29, Number 1, 1 January 2004, pp.

77-96(20) Publisher:American Society of Plant Taxonomists Bottom of Form Abstract: Gooseberries are often distinguished from currants as a distinct genus (Grossularia) or subgenus (Ribes subg.

Grossularia), but recent molecular phylogenetic analyses of chloroplast and nuclear data disagree as to the monophyly of this group.

We report new sequence data from the 18–26S nuclear rDNA ITS and ETS regions and from the chloroplast psbAtrnH intergenic spacer that, in combination with previously reported data, suggest subg.

Grossularia is monophyletic and nested within Ribes.

Two main lineages are evident within subg.

Grossularia, corresponding to the true gooseberries (subg.

Grossularia sect.

Grossularia) and a clade of glabrous-styled western North American gooseberries (subg.

Robsonia, subg.

Hesperia, Lobbia).

Biogeographic analyses based on DIVA optimizations suggest a western North American origin for subg.

Grossularia, with subsequent dispersal to east Asia giving rise to a well-supported clade of Asian gooseberry species in sect.

Grossularia.

This example contrasts with the well-documented pattern of dispersal from Asia to North America, and highlights the need to investigate additional groups distributed widely through the Northern Hemisphere.

Document Type: Research article DOI: 10.1600/036364404772974239 The full text article is available for purchase $20.00 plus tax The exact price (including tax) will be displayed in your shopping cart before you check out.

You will be able to remove this item from your shopping cart at any time before you have completed check-out.

Phylogenetic relationships in Ribes (Grossulariaceae) inferred from ITS sequence data Authors: Senters A.E.1; Soltis D.E.2 Source: Taxon, Volume 52, Number 1, 1 February 2003, pp.

51-66(16) Publisher:International Association for Plant Taxonomy Top of Form Bottom of Form Abstract: Nuclear ITS sequence data were employed to assess phylogenetic relationships within Ribes, an angiosperm genus of approximately 200 species that is well-known for its taxonomic complexity.

Our analyses revealed several major clades within Ribes, informally referred to here as the Berisia, Calobotrya, Coreosma, and Grossularia sensu lato clades.

The clades recovered indicate that some of the subgenera recognized in previous taxonomic treatments are largely monophyletic, including Calobotrya, Grossularia, and Grossularioides.

Our data suggest broader circumscriptions of Lobbia, Berisia, and Coreosma.

Other subgenera, such as Heritiera and Ribesia are likely polyphyletic, with constituent taxa scattered throughout the topology.

The gooseberries in the broad sense (subgenera Grossularia, Hesperia, Lobbia and Robsonia), sometimes treated as a distinct genus Grossularia, are clearly embedded within Ribes and do not merit status as a separate genus.

Comparison with a cpDNA topology reveals some similarities, such as the monophyly of subgenera Calobotrya and Grossularia and the inclusion of all gooseberries (Grossularia s.l.) within Ribes.

There are also noteworthy differences.

In contrast to both ITS sequence data and morphological data, cpDNA restriction site data do not reveal a monophyletic Grossularia sensu lato clade comprising subgenera Grossularia, Hesperia, Lobbia, and Robsonia.

However, few of the differences between the cpDNA and ITS trees are strongly supported.

Our ITS topology suggests that dioecy may have evolved several times in the genus.

We similarly explored floral form in light of our topology; highly reflexed sepals represent a morphological synapomorphy that unites the subgenera Grossularia, Hesperia, Lobbia and Robsonia, with a reversal in a single taxon.

Keywords: GROSSULARIACEAE; ITS; PHYLOGENETICS; RIBES Document Type: Research article Affiliations: 1: School of Biological Sciences, Washington State University, Pullman, Washington 99164, U.S.A.

2: Department of Botany and the Genetics Institute, University of Florida, Gainesville, Florida 32611, U.S.A.

The full text article is available for purchase $18.39 plus tax The exact price (including tax) will be displayed in your shopping cart before you check out.

Phylogeny and classification of the genus Ribes (Grossulariaceae) based on 5S-NTS sequences and morphological and anatomical data Authors: Weigend, Maximilian; Mohr, Oliver; Motley, Timothy J.

Source: Botanische Jahrbücher, Volume 124, Number 2, 1 August 2002, pp.

163-182(20) Publisher:E.

Schweizerbart Science Publishers Abstract: The phylogeny and classification of the genus Ribes is studied on the basis of 5S-NTS sequences obtained from 39 species (41 accessions) representing 5 of the 6 subgenera and most sections recognized in the genus.

Cladistic analysis resolves 6 well supported major clades: the golden currants (Ribes subg.

Coreosma sect.

Symphocalyx = Ribes subg.

Symphocalyx, which are then used as the outgroup), the black currants (Ribes subg.

Coreosma = Ribes subg.

Coreosma s.str.), the ornamental currants (Ribes subg.

Calobotrya + Ribes subg.

Cerophyllum = Ribes subg.

Calobotrya), the gooseberries (Ribes subg.

Grossularia), the South American currants (Ribes subg.

Parilla) and a morphologically well defined but poorly supported ( Document Type: Regular paper DOI: 10.1127/0006-8152/2002/0124-0163 The full text article is not available for purchase.

The publisher only permits individual articles to be downloaded by subscribers.

منابع : ۱ - ثابتی ، ح ، جنگلها ، درختان و درختچه های ایران ، سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی .

۲- حاجی اشرفی ، ا ، ۱۳٨۲، اسرار گیاهان دارویی ، انتشارات حافظ نوین .

۳- رجحان ، م ، ۱۳٨٠، بهداشت و درمان با گیاهان و فارماکوگنوزی ، انتشارات تهران طنین .

٤- زاهدی ، ا ، ۱۳٧٧، واژه نامه گیاهی ، انتشارات دانشگاه تهران .

۵ - زرگری ، ع ، ۱۳۶٧، گیاهان دارویی ، جلد دوم ، انتشارات دانشگاه تهران ، صفحه ۶۵۱.

۶- قهرمان ، ا ، کروموفیت های ایران ( سیستماتیک گیاهی ) ، جلد دوم ، مرکز نشر دانشگاهی ، تهران .

٧- مجموعه مقالات همایش گیاهان دارویی ، مشهد ۱۳٨٤ .

٨- مظفریان ، و ، ۱۳٧۵ ، فرهنگ نام های گیاهان دارویی ، انتشارات فرهنگ معاصر ، صفحه ٤۵٩.

٩- مظفریان ، و ، ۱۳٨۳، درختان و درختچه های ایران ، فرهنگ معاصر .

۱٠- میرحیدر ، ح ، ۱۳٧۳، معارف گیاهی ، جلد دوم ، انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی ، صفحه ۶۱.

۱۱- ولاگ ، ژ و ژیری استودولا ، ۱۳٧٠، گیاهان داوریی ( روش های کاشت ، داشت و برداشت ) ترجمه ساعد زمان ، انتشارات ققنوس .

منابع خارجی : 12 -www.Botanical.com- A Modern Herbal Gooseberry – by Mrs.

M.

Grieve 13-www.

Google.com / Abstract/ Authors; P.G.

Lanham, R.M.

Brennan 14-www.

Google.com/ Abstract / Authors: Weigend , Maximilian; Mohr, Oliver; Motley, Timothy J.: Botanische Jahrbücher, Volume 124 , Number 2, 1 August 2002, pp.

163-182(20) 15 - www.Google.com / Abstract/ Authors: Senters A.E.1; Soltis D.E.2 Taxon , Volume 52, Number 1, 1 February 2003, pp.

51-66(16) 16-www.

Plant.

Pictures.com / ribes/ image 17-www.medicin plant.com/ Ribes uva.- crispa/text A decidious Shrub growing to 1.8m.

Common name:Family:GrossulariaceaeAuthor:(Berl.) Schneid.Botanical references:200Synonyms:Ribes caucasicum (Bieb.)Ribes caucasicum (Bieb.)Ribes caucasicum (Bieb.)Known Hazards:None knownNone knownNone knownRange:E.

Europe - Caucasus.E.

Europe - Caucasus.Habitat:Not knownNot knownNot knownPlants For A Future Rating (1-5):333 ISHS Acta Horticulturae 546: International Symposium on Molecular Markers for Characterizing Genotypes and Identifying Cultivars in Horticulture GENETIC DIVERSITY IN RIBES Authors:P.G.

BrennanKeywords:molecular markers, AFLP, ISSR, RAPD, RibesAbstract: Molecular markers have been developed for use in genetic diversity studies within the genus Ribes.

Random amplified polymorphic DNAs (RAPDs) were utilised with genotypes of Ribes nigrum L., the blackcurrant.

All accessions were uniquely distinguished, including sister seedlings.

Accessions of Ribes subgen.

Ribesia (red/whitecurrant) were studied with inter-simple-sequence repeats (ISSRs).

The genetic relatedness of three wild species to adapted germplasm reflected their use in redcurrant breeding programmes.

Genetic variation in the gooseberry, Ribes grossularia subgen.

Grossularia, germplasm was examined using RAPD, ISSR and amplified fragment length polymorphisms (AFLPs).

AFLP markers separated closely related genotypes which were indistinguishable with RAPDs or ISSRs.

RAPD markers were also used to identify mis-labelled plants in field trials.

The implications for Ribes breeding and for genetic fingerprinting of varieties were considered.Abstract: Molecular markers have been developed for use in genetic diversity studies within the genus Ribes.

The implications for Ribes breeding and for genetic fingerprinting of varieties were considered.

ISHS Acta Horticulturae 505: VII International Symposium on Rubus and Ribes GENETIC CHARACTERISATION OF RIBES NIGRUM, RIBES RUBRUM AND RIBES GROSSULARIA USING MOLECULAR MARKERS Authors:P.G.

BrennanKeywords:blackcurrant, redcurrant, gooseberry, RAPD, anchored microsatelliteAbstract: Genetic variation in three Ribes crop species was investigated using molecular markers and fingerprinting of individual genotypes was performed.

Twenty one different genotypes of Ribes nigrum were fingerprinted using random amplified polymorphic DNA (RAPD) markers.

Sixteen Ribes rubrum genotypes were fingerprinted using anchored microsatellite markers.

Twelve Ribes grossularia genotypes were screened for RAPD and anchored microsatellite markers, however, of these, thirteen had individual molecular profiles but three could not be distinguished.Abstract: Genetic variation in three Ribes crop species was investigated using molecular markers and fingerprinting of individual genotypes was performed.

Twelve Ribes grossularia genotypes were screened for RAPD and anchored microsatellite markers, however, of these, thirteen had individual molecular profiles but three could not be distinguished.