خار مقدس
خار مقدس (نام علمی: Cnicus benedictus) یکی از گیاهان تیرهٔ گلستارهایها (Asteraceae)، راسته گل مینا (Asterales) است.
خار مقدس در ایران از جمله در بلندیهای بالای ۲۵۰۰ متر در استان کهگیلویه و بویراحمد میروید.
گیاهی است یکساله به ارتفاع 40 تا 60 سانتی متر و دارای طعم تلخ و بوی نامطبوع. ریشه کوچک، ساقه راست و زاویه دار و برگها بزرگ، متناوب، به رنگ سبز روشن ...
فرمانرو: گیاهان
دسته: گیاهان گلدار
رده: دولپهایها
راسته: راسته گل مینا
خانواده: گلستارهایها
سرده: Cnicus
گونهها: C. benedictus
گیاه خار مقدس
گیاه خار مقدس
شناسنامه
شرح گیاه
نیاز اکولوزیکی
آماده سازی خاک
تاریخ و فواصل کاشت
کاشت
داشت
برداشت
دامنه انتشار
شرح گیاه
گیاهی است یکساله به ارتفاع 40 تا 60 سانتی متر (گاهی بیشتر) که به طور خودرو در جنوب اروپا، مخصوصاً در مناطق رویشی درختان زیتون و همچنین در مزارع و مناطق بایر ایران می روید.
گیاه یک ساله کرکدار به طول 40 تا 60 سانتی متر ، ساقه کرکدار ، منشعب ، گسترده ، برگها قاعده ای دمبرگ دار برگهای بالائی بدون دمبرگ ، کم و بیش ساقه آغوش به طول 15 – 8 سانتیمتر کردکدار دارای لولهلی نامساوی و رگبرگهای مشخص ، کنار برگهای انتهایی دارای دندانه های خاردار ، گل اذین منفرد و در انتهای شاخه ها ، به طول 2-4 سانتیمتر که توسط برگهای بالائی پوشیده شده است .
گریبان پشمی :
برگها نوکدار ، با خارهای جانبی گسترده ، گلچه ها در میان گل آذین که توسط خارهای سخت و متراکم پوشیده شده است قرار دارند .
تماماً لوله ای به رنگ زرد گل های خارجی عقیم ، داخلی ها کامل ، فندقه ها زرد مایل به قهوه ای به طول 8 – 8.5 سانتیمتر درخشنده . دارای رگ زیاد و مشخص ، باده دندانه در نوک .
جقه ها به دو صورت : خارجی ها شامل 10 خار زرد رنگ و سخت و طویل تر از فندقه داخلی ها 10 خار کوچک
گلدهی : اسفند و اردیبهشت
رویشگاه : مزارع ، باغ های میوه و مناطق بایر
نیاز اکولوزیکی
خار مقدس را تقریباً در هر نوع اقلیمی می توان کشت نمود گیاه در طول رویش به مواد و عناصر غذایی خاصی نیاز ندارد. و آنرا در خاکهای غیر حاصلخیز هم می توان کشت کرد البته در صورت کشت انبوه این گیاه باید از خاکهای حاصلخیز استفاده شود تا محصولی با کیفیت مطلوب حاصل گردد.خاکهای شنی یا خاکهای با بافت شنی – رسی برای کاشت گیاه مناسب می باشند. خشکی و کم آبی طولانی برای گیاه مطلوب نیست و سبب کاهش عملکرد می گردد.
آماده سازی خاک
برای تولید گیاه در مقیاس وسیع توصیه می شود پس از انجام شخم عمیق در فصل پائیز 40 تا 60 کیلوگرم در هکتار ازت، 40 تا 45 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و 40 تا 50 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس به خاک اضافه شود. چنانچه زمین خالی از ازت باشد در فصل بهار، قبل از کاشت گیاه باید 20 تا 25 کیلوگرم در هکتار ازت به خاک نیز اضافه نمود. بستر خاک را بعد از زدن دیسکی مناسب در اوایل بهار برای کاشت گیاه آماده می کنند.
تاریخ و فواصل کاشت
خار مقدس دوره رویشی کوتاهی دارد از این رو می توان آنرا با هر گیاهی به تناوب کشت کرد گیاهانی که سبب افزایش مواد غذائی خاک شوند گیاهان مناسبی برای تناوب کشت با خار مقدس می باشند. گیاه خار مقدس را می توان در فصول مختلف کشت کرد در برخی کشورها این گیاه را در پائیز یا زمستان کشت می کنند در حالیکه در اکثر کشورها آنرا در فصل بهار (اواخر اسفند ، اوایل فروردین یا حتی اواخر فروردین) کشت می نمایند.
کاشت
کاشت اشترخار توسط بذر و با استفاده از بذر کار به صورت ردیفی انجام می گیرد. بذر در ردیفهایی به فاصله 40 تا 50 سانتی متر کشت می شود.تعداد مناسب گیاه در هر متر طولی 7 تا 10 بوته و عمق بذر گیاه در هنگام کشت باید 3 تا 4 سانتی متر باشد. برای هر هکتار زمین به 17 تا 20 کیلوگرم بذر با کیفیت مناسب نیاز است.
داشت
مدت زمان لازم برای جوانه زدن بذر متفاوت است و بستگی به شرایط اقلیمی محل رویش دارد. بذور 8 تا 14 روز پس از کاشت سبز می شوند و ردیفها به آسانی قابل تشخیص می گردند. گیاهان را در دو مرحله 2 تا 3 برگی باید به تعداد دلخواه در طول ردیفها تنک کرد. برای مبارزه با علفهای هرز می توان قبل از کاشت از علف کش مرکازین به مقدار 5/4 تا 5 کیلوگرم استفاده نمود. این گیاه پس از رویش سطح زمین را کاملاً می پوشاند و مانع گسترش علفهای هرز می شود. از این رو در طول رویش تنها یکبار مبارزه شیمیایی با علفهای هرز این گیاه کافی است برگردان کردن خاک بین ردیفها در تهویه خاک و در نتیجه در افزایش عملکرد مؤثر است از آفات مهم خار مقدس می توان نوعی پروانه بنام روزپرک (pyrameis cardui) نام برد که برای مبارزه با آن در مرحله لاروی از آفت کشهای 2/0 درصد فوسدرین (phosdrin) یا از محلول 2/0 درصد بی – آی 58 (Bi58 EC) بصورت محلول پاشی استفاده نمود.
برداشت
پیکررویشی اشترخار را می توان 2 یا حتی 3 بار در سال برداشت کرد. اولین برداشت در مرحله گل دهی (اولین گلها در اواسط خرداد ظاهر می شوند) انجام می گیرد. در کشتهای کوچک محصول را با داس و با استفاده از دستکش های مخصوص برداشت می کنند. در مقیاس وسیع کشت عمل برداشت فقط با استفاده از ماشین امکان پذیر است هنگام برداشت محصول ساقه ها از فاصله 8 تا 10 سانتی متری سطح زمین بریده می شوند. پس از اولین برداشت گیاهان مجدداً رشد می کنند بطوریکه نیمه دوم مرداد زمان مناسبی برای برداشت مجدد محصول خواهد بود. توصیه می شود برای افزایش عملکرد، خاک بین ردیفها پس از اولین برداشت با کولتیواتور برگردان شود. در صورتیکه دما مناسب و آبیاری (بارندگی) کافی باشد می توان برای سومین بار محصول را برداشت نمود. پس از برداشت محصول آنها را خشک می کنند رنگ گیاهان پس از خشک شدن باید سبز روشن باشد. عملکرد این گیاه بستگی به شرایط اقلیمی و زمان کشت آن دارد و بین 1/1 تا 2/2 تن در هکتار (وزن خشک) است نسبت وزن تازه به خشک 5 به 1 می باشد. تذکر : در صورتیکه به بذر گیاه نیاز باشد پس از رسیدن گلها و تشکیل دانه های آن (بدون اینکه پیکر رویشی گیاهان برداشت شود) بذرها را جمع آوری می کنند. گیاهان پس از اولین برداشت مجدداً به گل خواهند نشست ولی مقدار بذر حاصله بسیار کم خواهد بود. برای جمع آوری بذر از همان روش برداشت پیکر رویشی استفاده می شود. اندام های بریده شده برای مدتی روی زمین باقی می مانند سپس دانه ها را با خرمن کوب جدا می سازند.عملکرد بذر 35/0 تا 5/0 تن در هکتار می باشد.