هندوستان به عنوان یکی از رقبای فرش ایران در بازارهای جهانی مطرح است و رصد کردن اخبار و اطلاعات مربوط به تولید و فروش محصولات کشورهای رقیب از جمله هندوستان از وظایفی است که سامانه اطلاع رسانی و روابط عمومی مرکز ملی فرش ایران به آن مبادرت می ورزد.
مطلب زیر نیز یکی از مطالب انتشار یافته از سوی شورای ارتقای صادرات هند است که ترجمه آن صرفا به منظور اطلاع رسانی و بدون داوری ارایه می شود:
صنعت فرش دستباف هند
بازاریابی و چشم اندازهای آینده آن
پیش زمینه
صنعت فرش دستباف هند، صنعتی دارای قدمت است و اخیراً پیشرفتهای عمدهای داشته است و صادرات فرش به سطح 94/807 میلیون دلار در 7 2006 در مقایسه با 153/696 میلیون دلار امریکا در 6 2005 رسید و بنابراین رشدی تقریباً 16 درصدی را ثبت کرد. این صنعت دارای تراکم کاری بالاست و برای بیش از 215 میلیون هنرور در مناطق روستایی فرصت شغلی ایجاد میکند. با این وجود، با گسترش این صنعت در شماری از مناطق دارای فراوانی نیروی کار و مواد خام، هنوز پتانسیل بیاندازهای برای رشد تولید و صادرات وجود دارد. این صنعت در ایالتهایی مانند پرادش، چیاندکی، راجاستان، هاریانا تمرکز یافته است. بیشتر مناطق متمرکز از نطر هنردستی پیش پا افتاده هستند و کمبود زیر بنا دارند. ساکنان مناطق هنر دستی هیچ شغل جایگزین دیگری ندارند و از این رو رشد صنعت برای بقای ساکنان منطقه ضروری است.
سناریوی جهان
صنعت فرش دستباف ارزآور مهمی برای کشور هند است، گذشته از این برای میلیونها هنرور فرصت کاری ایجاد میکند. تجارت جاری جهانی کفپوشهای دستباف، حدود 2156 میلیون دلار تخمین زده شده است. کل صادرات فرشهای دستباف از هند به ارزش 900 میلیون دلار امریکا است. بنابراین هند رتبه اول را از نظر ارزش صادرات و همچنین حجم صادرات دارد(!!). عمده رقیبهای صادراتی فرشهای دستباف هند، چین، ایران، نپال و پاکستان هستند.
این صنعت، پتانسیل عظیمی برای رشد دارد. هند حدود 35 درصد از سهام بازارجهان را برای فرشها و کفپوشهای دستباف داراست. فرشهای دستباف تقریباً 4 درصد کل بازار جهانی کفپوش را تشکیل میدهند و بنابراین سهم فرشها و کفپوشهای دستباف هند تنها 1 درصد کل بازار جهان است. از این رو صادرات فرش هند میتواند دوبرابر شود اگر سهم آن در بازار جهانی کفپوش تنها 1 درصد افزایش پیدا کند.
بنیانهای صنعت فرش هند:
پایه تولیدی بزرگ و متنوعی در مناطق روستایی در چندین حومه و بخشهای دیگر کشور دارد.
نیروی کار زبدهای به وفور دارد.
هیچ گونه کمبود مواد خام ، چه بومی و چه وارداتی ندارد.
نیاز به میزان جزئی سرمایه گذاری کلان برای افزایش قالیبافی دارد.
مهمترین نقاط قوت هنروران و کارآفرینان هند آن است که تطبیق پذیر هستند و میتوانند خود را برای برطرف کردن نیازمندیهای بازارهای جهانی کفپوشهای دستباف از همه نوع، طرح، رنگ و بافت سازگار کنند.
تهدیدات و نقاط ضعف صنعت:
کمبود رقابت هزینه: بازپس گرفتن سودها و نوسانات صادراتی در نرخ ارزهای بینالمللی به صادرکنندگان فرش از دیگر کشورهای رقیب سود رسانیده در حالی که فرشهای هندی با هزینه منطقی را بدون رقیب گذاشته است.
کمبود زیربنا در بخشهای قالیبافی به دلایل و شرح زیر محصولات را گران کرده است:
کمبود شدید نیرو
کمبود امکانات مناسب ارتباطات از راه دور، ارتباط اینترنتی (شبکهای) و غیره
جادهها و هتلهای نامناسب
امکانات ضعیف حمل و نقل کالاها، ترخیص گمرکی و غیره
هزینه بسیار بالای معاملهای در مقایسه با دیگر کشورهای صادرکننده
تصویر آرم برای فرشهای هندی
کمبود آگاهی و دانش در میان مشتریان فرشهای دستباف در کشورهای خریدار از ارزش یک محصول دستباف و همچنین عدم آگاهی کامل از این حقیقت که فرشهای هندی در میان بهترین فرشهای تولیدی دنیا هستند و هند یکی از بزرگترین سازندگان فرش است.(!!)
قوانین کاری
ممنوعیت بافت داخل کارخانه و تولید فرش، محصول مارا غیر اقتصادی میکند.
نشان چسبیده به فرشهای هندی برای بیگاری کودک که در نتیجه تبلیغات بسیاری منفی در این زمینه است.
پیشنهادات:
1 نرخ اعتبار صادراتی پیش از حمل و پس از حمل این صنعت با مشکل مواجه است چرا که اعتبار مورد نیاز برای دورهای طولانیتر است در حالی که همتاهای ما در دیگر کشورهای تولید کننده از اعتبار بانکها با سودی بسیار پایین بهره میبرند. باید یارانه در زمینه اعتبار صادراتی در اختیار این صنعت قرار گیرد. نرخ سود در زمینه اعتبار در حدود 3 تا 4 درصد که سازندگان فرش را قادر میسازد برای ساخت فرشهای پرگره سرمایهگذاری کنند و با دیگر کشورهای تولیدکننده فرش رقابت کنند، باید در اختیار این صنعت قرارگیرد.
به همین شکل، اعتبار صادراتی پس از حمل نیز مورد نیاز است همانگونه که دوره در زمینه صادراتی فرش طولانیتر از دیگر محصولات و حدود یک سال یا بیشتر است. نرخ سود 5 درصدی روی اعتبار صادراتی پس از حمل صادرکنندگان فرش دستباف را قادر میسازد برای فروش محصولات خود به واردکنندگان/ خرده فروشان کوچک با دیگر تولیدکنندگان فرش رقابت کنند و بنابراین منطقه عملیاتی خود را گسترش دهند.
2 حذف مالیات فروش
این صنعت تقریباً 100 درصد صادرات گرا است و برخی از مکانهای عمده تولیدکننده هنر دستی، پرداخت مالیات فروش را معاف کردهاند اما قراردادن مالیات فروش توسط برخی ایالتها رایج است و بر هزینه میافزاید. فرشها در ایالتهای مختلفی تولید میشوند در حالی که صادرکنندگان تنها در دهلی، راجاستان، جیاندکی و هاریانا تمرکز یافتهاند.
بنابراین مانعی در جریان آزاد محصولات از یک ایالت به ایالت دیگر در زمان حرکت مواد خام، تولید، تکمیل و صادرات وجود دارد. بنابراین، این صنعت با معافیت مالیات فروش روی فرشهای دستباف، فقدان درآمد برای به بارنخواهد آورد.
3 ارتقای نمایشگاه فرش هند
شورا، نمایشگاه فرش هند را دوبار در سال سازماندهی میکند که به صنعت کمک میکند تا فروش فرشهای هندی و همچنین تصویر صنعت فرش هند را ارتقا ببخشد. صادرکنندگان غیر عمده توسط شورا برای به نمایش گذاردن محصولات خود و فراهم آوردن فضای مناسب در نمایشگاه یاری میشوند. پشتیبانی کافی از شورا برای تقبل هزینه مسافرت ، مهمان نوازی از خریداران و همچنین فضای بوسید برای برپا کنندگان باید به عمل آید.
4 مواد ایمنی نوسانات واحد ارزی
صادرکنندگان فرش دستباف به دلیل ضعیف شدن دلار و قوی شدن روپیه کم میشوند. رقیبان فرش هند: ایران، چین و پاکستان به دلیل کم شدن ارزش واحد پولشان سود میبرند. فرشهای هندی در مقایسه هزینه برتر میشود. خریداران در نتیجه آماده افزایش قیمت نیستند. بستهای برای ایمنی در زمینه نوسانات واحد پول باید در اختیار این صنعت قرار گیرد.
5 پشتیبانی در زمینه بیگاری کودک
این صنعت به دلیل تبلیغات منفی در زمینه بیگاری کودک با بدشانسی مواجه شده است. دولت باید حمایت کافی برای موانع غیر تعرفهای که در راه ارتقای صادرات قرار میگیرد، داشته باشد.