دانلود تحقیق تاریخچه ورزش

تاریخچه ورزش اصل ورزش را از یونان دانسته اند که به منظور چابکی بدن و ایجاد قوّت انجام می یافت و پاروزنی، بوکس ، کشتی ، شنا ، شمشیرزنی ، تیراندازی ، اسکی و ورزش هایی چون بیس بال ، سافت بال و بسکتبال و انواع فوتبال و چوگان بازی ، والیبال ، گلف ، انواع تنیس ، شنا ، پرتاب وزنه و ...

جزو ورزش محسوب می شوند.

اولین ملتی که ژیمناستیک را بنیان و آن را نام نهاده اند ، یونانیان قدیم می باشند، که ابتدا اصول ورزش در یونان خیلی خشن و ناصحیح بود و اولین نتیجه از ورزش را بزرگ نمودن عضلات بدن می دانستند.

بعدها ورزش در یونان به شکل ریسمان بازی جان بازی در آمد و برای آن اهمیت زیادی قایل بودند و عمل کنندگان آن را آکروبات می نامیدند و این نوع حرکات را آکروباتیک می گفتند.

به محل هایی که در آن جا ورزش می نمودند، ژیمنازیوم گفته می شد، که مهم ترین آن ها یکی لیسه و دیگری آکادمی نام داشت و چون مردم در آن محل ها لخت ورزش می کردند، کلمه ژیمناز از کلمه گیمنوس که به معنای لختی است گرفته و به آن محل ها نام نهادند و بعداً به عموم ورزش های بدنی نیز ژیمناستیک نام گذاشته شد.

مورخ مشهور ، ویل دورانت می نویسد: آن (مدینه فاضله بچه ها) فنون خانه داری را به دختران و فنون شکار و جنگ را به پسران می آموختند و به پسران آموزش می دادند که چگونه شکار کنند و ماهی بگیرند و شنا کنند و همچنین شخم زدن کشت زارها، دام گستری، دامپروری و نشانه روی با تیر و نیزه را می آموختند، تا در جمع مخاطرات زندگی توان محافظت و حراست از خویش را دارا باشند.

اما اگر بیش تر در مساله دقت کنیم، در خواهیم یافت تعلیم و تربیت در حقیقت با پیدایش و سکنا گزیدن بشر در روی زمین آغاز شده است.

خاک و سنگ و کوه و تپه و دریا و جنگل و جویبار و دیگر مظاهر طبیعت و نیز خود زندگی و نیازهای آن.

نخستین کتاب های درسی نوع بشر بوده اند.

از قدیم ترین روزگاران و حتی پیش از پیدایش خط ، نیاز به تامین خوراک و پوشاک از راه شکار حیوانات و احتیاج به کسب توانایی برای مقابله با خطرهای طبیعی و دشمنان گوناگون، جوامع کهن بشری را واداشته بود که به امر تربیت بدنی، به عنوان یکی از مهم ترین امور زندگی توجه نمایند و این حقیقت را دریابند که قدرت، استقامت، مهارت و سرعت را که در زندگی انسان ها از اهمیتی برخوردار است، می توان با بهره گیری از تمرین ها و فعالیت های جسمانی تا حد قابل ملاحظه ای تقویت کرد.

وقتی دولت ها و حکومت ها تشکیل و تاسیس شدند، رهبران آن ها متوجه شدند که برای حفظ یا گسترش مرزهای خود، نیازمند بازوان توانایی هستند که در جنگ ها بتوانند پیروزی را برای آن ها به ارمغان آورند؛ ویل دورانت در این باره می نویسد: « از ضروریات دولت ها و تاکید بر روی حفظ نیروی جسمانی، پیروزمندی در جنگ هایی بوده است که متکی بر قدرت بدنی و نیرومندی جسمانی بوده است، و نیرومندی و مهارت بدنی، حاصل نخواهد شد، مگر در ورزش هایی که در بازی های المپیک مقرر گردیده است.

» در توجه انسان به تربیت جسم و توانمندی، عوامل زیر نقش اساس داشته است: انسان اولیه در جناح مبارزه با طبیعت، که از بدو تولد تا سپری شدن عمر او را تهدید می کرده، ضرورت نیرومندی را دریافته است.

از طرفی بر اثر قهر طبیعت، ناچار به مهاجرت برای یافتن معاش بوده و در این مهاجرت در برخورد با دیگر اقوام، برای حفظ بقای خویش و بقای اجتماعی.

و از جناح نیازهای فیزیولوژیک که برای ارضای نیازهای طبیعی خویش و خانواده، به ویژه نظام معیشتی جدیدی که در اثر مهاجرت برای او ایجاد می گردید.

تاریخچه ورزش در ایران اما در خصوص تاریخچه ورزش در ایران باید گفت: در میان کشورهای مشرق زمین، بی گمان ایران تنها کشوری بود که در نظام تعلیم و تربیت خود بیش تری الویت را به ورزش و تربیت بدنی داده بود، چه در حالی که چینیان به امر ورزش و تربیت بدنی توجه چندانی نداشتند و هندوان نیز پرورش تن و فعالیت های بدنی را گاه مذموم هم می دانستند، ایرانیان به اهمیت و ارزش توانایی و سلامتی بدن به عنوان وسیله بسیار مهمی برای فراهم آوردن ارتشی سلحشور و پیروزمند، پی برده بودند.

هرودوت ، مورخ مشهور یونانی می نویسد: ایرانیان از پنج سالگی تا بیست سالگی سه چیز را می آموختند: سواری تیر و کمان راستگویی.

جوانان تمرینات روزانه را از طلوع آفتاب با دویدن و پرتاب سنگ و پرتاب نیزه آغاز می کردند، و از جمله تمرینات معمولشان، ساختن با جیره اندک و تحمل گرمای بسیار و پیاده روی های طولانی و عبور از رودخانه، بدون تر شدن سلاح ها و خواب در هوای آزاد بود.

سواری و شکار نیز دو فعالیت معمول و رایج بود و جستن بر روی اسب و فرو پریدن از روی آن در حال دویدن و به طور کلی سرعت و چالاکی، از ویژگی های سوارکاران سوار نظام ایران بود.

به خصوص در باره دوران پارت ها یا اشکانیان و پیدایش کلمه پهلوان باید گفت: شرح فتوحات این قوم آریایی و حکومت پانصد ساله آن ها پر از دلاوری ها و کوشش های این مردم است.

کلمه پهلوان و پهلوانی، ریشه پارتی است که هر فرد زورمند را منتسب به پارت یا پرتو و پهلو دانسته اند.

اینان مردمی جنگجو و شکارچی بودند.

هنستین ، مورخ یونانی می نویسد: "پارت ها جنگ و شکار را دوست داشتند.

این قوم از دوران طفولیت تا به هنگام کهولت همیشه با ورزش و تمرینات سخت جنگی و شکار بار آمده بودند." اهمیت ورزش امروزه ورزش یکی از اموری است که به عناوین مختلف در جهان مطرح شده و گروه زیادی به اشکال گوناگون با آن سرو کار دارند.

برخی از مردم، ورزشکار حرفه ای اند و گروهی ورزشکار آماتور .

گروهی طرفدار و علاقه مند به ورزش و دیدن برنامه ها، مسابقات و نمایش های ورزشی بوده، وعده ای نیز از راه ورزش امور زندگی خویش را می گذرانند.

وزارتخانه ها و ادارات ورزشی فراوانی تاسیس شده و مخارج زیادی صرف ورزش ، ساختن استادیوم ها، مجتمع ها و باشگاه های ورزشی و نیز تهیه وسائل و لباس های ورزشی و یا تماشای مسابقات ورزشی می شود.

بخش های قابل توجهی از برنامه های تلویزیون ، رادیو ، مجلات و سایر رسانه های گروهی، به ورزشی و اخبار ورزشی اختصاص دارد و خلاصه ورزش یکی از اموری است که در جهان به صورت جدّی مطرح بوده و از جهات مختلف دارای اهمیت می باشد، از جمله: امروزه یکی از مشکلات جامعه بشری، مساله بی کاری و عوارض ناشی از آن است.

بی کاری، به ویژه برای نوجوانان و جوانان و به خصوص در ایام تعطیلات تابستانی مدارس و مراکز آموزشی، بسیار خطرناک و مضرّ است و باید با آن مبارزه شده ، یا به نحوی اوقات بی کاری را پر نمود که مفید بوده و یا لااقل مضر نباشد.

بسیاری از انحرافات، از قبیل: اعتیاد به مواد مخدر، دزدی و ایجاد مزاحمت، دعواها و درگیری های خیابانی، انحرافات جنسی و ...

زاییده بی کاری و ولگردی است.

مرحوم شهید مطهری در کتاب تعلیم و تربیت در اسلام، مطلبی تحت عنوان "زن و غیبت" دارد و می فرماید: "زن ها در قدیم مشهور بودند که زیاد غیبت می کنند.

شاید این به عنوان یک خصلت زنانه معروف شده بود که زن طبیعتش این است و جنساً غیبت کن است؛ در صورتی که چنین چیزی نیست، زن و مرد فرق نمی کنند.

علتش این بود که زن – مخصوصاً زن های متعیّنات، زن هایی که کلفت داشته اند و در خانه، همه کارهایشان را کلفت و نوکر انجام می دادند- هیچ شغلی و هیچ کاری، نه داخلی و نه خارجی نداشت، صبح تا شب باید بنشیند و هیچ کاری نکند.

کتاب هم که مطالعه نمی کرده و اهل علم هم که نبوده، باید یک زن هم شان خود پیدا کند، با آن زن چه کند؟

راهی غیر از غیبت کردن به رویشان باز نبوده، و این برایشان یک امر ضروری بوده؛ یعنی اگر غیبت نمی کردند، واقعاً بدبخت و بی چاره بودند." شاید به واسطه جلوگیری از همین عوارض سوء بی کاری باشد که می بینیم در اسلام از "کار و انسان شاغل" بسیار تجلیل شده است.

احادیث فراوانی در این زمینه وارد شده که توجه شما را به برخی از آن احادیث جلب می نمایم: امام علی علیه السلام فرمود: اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ المُحتَرِفَ الاَمینَ؛ خداوند، انسان امینی را که دارای حرفه است (و به آن اشتغال دارد) دوست می دارد.

رسول خدا صلی علیه واله فرمود: اَلکادُّ لِعِیالِهِ کَالمُجاهِدِ فی سَبیلِ اللهِ؛ کسی که خود را برای اداره زندگی اش به مشقت می اندازد، مانند کسی است که در راه خدا جهاد می کند.

رسول اکرم صلی علیه واله فرمود: مَلعُونُ مَن القی کَلَّهُ عَلَی النّاسِ؛ هر کس که سنگینی اقتصادی خود را بر دوش مردم بیندازد، ملعون است.

بدون شک، مردم و کشور باید در پی ایجاد کار و اشتغال سالم برای همه باشند، ولی آیا همیشه امکان اشتغال برای همه و به ویژه جوانان و نوجوانان فراهم است؟

اگر این امکان فراهم نشد، تکلیف چیست؟

آیا ایجاد سرگرمی های سالم و مفید نمی تواند از بسیاری انحرافات جلوگیری کند؟

ورزش یکی از مفیدترین و سالم ترین سرگرمی هایی است که می تواند اوقات فراغت جوانان و نوجوانان را پر کند.

ورزش، کسالت و تنبلی را از انسان زدوده و به وی نشاط و شادابی بخشیده، او را برای انجام کارهای و وظایف فردی و اجتماعی آماده نموده و اخلاقش را بهبود می بخشد.

ورزش، روحیه شجاعت، از خود گذشتگی، مبارزه با ظلم و ظالم و دفاع از مظلوم را در انسان تقویت نموده، اراده وی را قوی می سازد.

ورزش، توان رزمی انسان را افزایش می دهد.

بالا بودن توان جسمانی نیروهای نظامی و رزمی، تنها در زمان های گذشته که جنگ ها با سلاح های سرد صورت می گرفت، مورد توجه نبوده، بلکه امروزه نیز حائز اهمیت فراوان است و تمرینات بدنی قسمت عمده ای از آموزش های نظامیان و به ویژه کماندوها و نیروهای ویژه را تشکیل می دهد.

همچنین افرادی که از نقطه نظر بدنی و جسمانی، ضعیف و یا ناقص باشند، در ارتش پذیرفته نشده و گاه از خدمت سربازی نیز معاف می گردند.

اهمیت سلامتی و توانمندی جسمانی بر کسی پوشیده نیست.

پیامبر گرامی اسلام صلی علیه واله در باره حق بدن بر انسان می فرماید: اِنَّ لِرَبِّکَ عَلَیکَ حَقّاً، وَ اِنَّ لِجَسَدِکَ عَلَیکَ حَقّاً وَ لاَ هلِکَ عَلَیکَ حَقّاً؛ پروردگارت بر تو حقی دارد، و بدنت بر تو حقی دارد، و خانواده ات (نیز) بر تو حقی دارد.

آن چه در این حدیث ارزنده قابل توجه است، این است که پیامبر بزرگوار اسلام، تا بدان پایه برای جسم و بدن ارزش و اهمیت قابل است که حق بدن را در ردیف حق پروردگار (آن هم بلافاصله بعد از آن) و در کنار حق خانواده (و حتی قبل از آن) ذکر می فرماید.

زمانی انسان می تواند حق پروردگار و خانواده خویش را به بهترین نحوی ادا کند، که از بدنی سالم و نیرومند برخوردار باشد.

ورزش، کمک شایانی به ایجاد و تقویت سلامتی جسمانی و روانی می کند، و افرادی که با روش صحیح ورزش می کنند و یا دارای کارهای با تحرک می باشند، سالم تر بوده و عمرشان از افرادی که کارهای بدون تحرک دارند بیشتر است.

شهید دکتر سیدرضا پاک نژاد در کتاب اولین دانشگاه و آخرین پیامبر می نویسد: عضلات در حال ورزش10 تا 18 برابر در حال استراحت احتیاج به خون دارند،20دفعه بیشتر قند و اکسیژن مصرف می نمایند،50 بار زیادتر گازکربنیک دفع می نمایند، و با توجه به همین ارقام، اهمیت کار قلب هنگام ورزش روشن می گردد...

.

در واکنش قلب در برابر کار عضلانی، مشاهده می شود ضربان های دبی، حجم خون، فشار خون و حتی ترکیبات فیزیکو شیمیایی خون را دگرگون می سازد.

ضربان قلب هنگام کار بدنی، یعنی زمانی که عضلات را به فعالیت می داریم، 2- 3 و حتی 4 برابر، و امکان دارد به 200 ضربه در دقیقه برسد.

حجم خون 2- 3 برابر و دبی قلب 6- 7 و حتی 8 برابر و گاه زیادتر شود و دبی قلب از 4 لیتر در دقیقه ممکن است به 30 تا 35 لیتر در دقیقه برسد، در صورتی که دبی قلب شخص سالم و ورزیده در حال معمولی 25 لیتر است...

حجم قلب ورزش کاران و کارگرانی که کار بدنی سنگینی دارند، بدون شک افزایش می یابد، اما این افزایش به عقیده بسیاری، فیزیولوژیک و کاملاً طبیعی است.

در اثر فعالیت بدن، حجم قلب افزایش می یابد، زیرا جدار بطن ها به ویژه بطن چپ ضخیم می شوند؛ یعنی همان طور که عضلات بازو در اثر ورزش یا ابتلا به برخی بیماری ها قوی می شود، عضلات قلب هم در اثر کار، قوی می گردد و در نتیجه قدرت انقباض قلب زیاد می شود...

." وی در بخش دیگری از کتابش، در باره فواید ورزش چنین می نگارد: قدرت انقباض و نظم ضربان قلب پس از مدتی ورزش کردن بهتر می شود...

گنجایش ریه ها بیشتر می گردد و در نتیجه، اکسیژن بهتری و بیش تری به بدن می رسد...

ورزش صحیح و معتدل و متناسب با مزاج، سبب نظم و ثبات حرکات تنفس می گردد و تنفس عمیق تر، ولی شمارش آن کم تر می شود.

هر چه شخص ورزیده تر باشد، مقدار سوخت بدنش نقصان می یابد؛ یعنی در حقیقت در اثر مدتی ورزش کردن، بدن بهتر از مواد غذایی خود استفاده می کند.

رشد و نمو بهتر انجام می گیرد، زیرا اکسیژن بهتر و بیشتر به تمام نسوج می رسد و در نتیجه، فعالیت غدد داخلی افزوده شده و بنابر عقیده ای در عضلانی که فعالیت می کنند، موادی ایجاد می شوند که به رشد و نمو کمک می نماید.

قوّه جذب و دفع بهتر می شود.

بدن عادت می کند در برابر مختصر فعالیت، ناگهان نفس تنگی پیش نیاید و ضربان قلب زیاد نشود و دیرتر خسته گردد و عرق نماید.

هماهنگی بین اعصاب و مراکز عصبی و تقویت اعصاب، ایجاد شده و کارهای فکری، آسان تر می شود." در کتاب زن و ورزش نیز در باره فواید ورزش چنین آمده است: "بدن انسان بر خلاف ماشین یا هر وسیله دیگر که بر اثر کار و فعالیت مستهلک می گردد، با کار جان گرفته و توانایی بیش تری کسب می نماید.

در زمان های گذشته، حرکت و تمرین های بدنی، بخشی از کار روزانه فرد به شمار می رفت، اما امروزه بر اثر پیش رفت تکنولوژی و ماشین، باید بیش تر از گذشته در جستجوی حرکت بود، و هر فرد بایستی آن را در برنامه روزانه خود بگنجاند...

تنفس و یا نفس کشیدن وسیله ای است که با آن، اکسیژن به همه بدن می رسد و مواد زاید و اکسیده به بیرون ریخته می شود.

در خلال تمرین، میزان نفس کشیدن افزایش می یابد.

شخصی که بدنش تربیت شده با تمرین های ورزشی است، آهسته تر و عمیق تر از افراد دیگر نفس می کشد، فشارهای وارد بر سیستم تنفسی خویش را با تلاش کم تر و کارایی بیش تر پاسخ گوست.

تمرین ها به دستگاه هاضمه به دو طریق کمک می کنند: به علت پی آمد نیاز بدن به غذا، اشتها را افزایش می دهند.

حرکت اندام های هاضمه تسریع می شود و حرکات دودی شکل معده – که موجب هضم غذا می گردد – سریع تر و راحت تر صورت می گیرد.

تمرین های ورزشی ، عمل تخلیه را بهبود و از یبوست پیش گیری می کند.

حرکات دودی شکل افزایش می یابد و در نتیجه ، روند ترشحات بدن کار آمدتر تنظیم می شوند.

به طور کلی افرادی که فعالیت های جسمانی بیش تری دارند، کم تر از افراد کم حرکت ، به بیماری سنگ کلیه و اختلالات مشابه به آن مبتلا می شوند.

بسیاری از مواد زاید، از طریق غدد عرق در پوست بدن بیرون ریخته می شود.

این فرایند با تمرین های شدید ورزشی تسریع می شود؛ علاوه بر این، عرق کردن باعث تمیز شدن پوست می گردد.

ارزش دیگر تمرین های ورزشی، در افزایش تولید سلول های قرمز خون در بافت های لنفاوی استخوان است.

شمارش هموگلوبین خون بر اثر فعالیت بالا می رود.

تمرین ها از بالا رفت فشار خون جلوگیری می کند." به طور کلی نقش ورزش در سلامتی انسان آن قدر زیاد است که امروزه بسیاری از بیماری ها را با ورزش مداوا می کنند، که به این شیوه مداوا "ورزش درمانی" گفته می شود.

امروزه ورزش در سطح بین المللی ، بعد سیاسی نیز به خود گرفته است.

گاه اتفاق می افتد کشوری که بیش تر مردم حتی نام آن را نشنیده اند، یک باره در جهان مطرح شده و به واسطه پیروزی های ورزشی، نامش در صفحه اول روزنامه های جهان و صدر اخبار قرار می گیرد.

شرکت و یا عدم شرکت تیم های ورزشی یک کشور در یک کشور دیگر نیز، گاه جنبه سیاسی داشته و به معنای دوستی، دوشمنی، اعتراض و ...

تلقی می شود.

در انسان غریزه قدرت طلبی، برتری جویی و مبارزه وجود دارد.

ورزش و مسابقات ورزشی اگر در محیط و جوّ سالم برگزار شوند، زمینه اشباع این غریزه از طریق صحیح را فراهم می سازند.

اگر این غریزه و سایر غرایز، کنترل نشده و به مسیر صحیح هدایت نشوند، برای جامعه بشری مشکل ساز و مساله آفرین خواهند بود.

ورزش، توان انسان را برای انجام کارهای روزمره شخصی و اجتماعی بالا می برد، حتی عباداتی از قبیل نماز ، روزه ، حج و جهاد نیز با بدنی سالم و نیرومند، بهتر، بیش تر و راحت تر جامه عمل به خود می پوشند.

انسان مایل است با دیگران باشد و با آنان بیامیزد.

این غریزه و یا تمایل شدید را می توان از طریق ورزش بر آورده ساخت.

در ورزش، در زمینه نیل به ارزش های اجتماعی دیگری نیز، چون کار گروهی، وفاداری، روحیه ورزشکاری می توان توفیق یافت.

محیط صمیمانه و مطلوب ورزشی، اغلب فرصتی مناسب برای ایجاد روابط انسانی و شکل گیری دوستی هاست.

ورزش به انسان تحرک می بخشد و حرکت و تحرک به ویژه در کودکان لازمه رشد است.

اگر عضو نیرومندی از اعضای بدن یک ورزش کار را چندین ماه در گچ قرار دهند و تحرک را از آن سلب نمایند، ضعیف و لاغر خواهد شد.

اگر جنبش بدن کم شود، دفاع بدن کم و ضعیف می گردد، و همچنان که داشتن تحرک و ورزش موجب سلامتی بدن و طول عمر می گردد، نداشتن تحرک نیز موجب مرگ زود رس می شود.

ورزش درمانی در بیماران مزمن ریوی کلیه بیماران ریوی بعد از آن که روند دارو درمانی را طی نمودند و بیماریشان درمان شد، لازم است تا در برنامه‌های جامع توانبخشی قلب و عروق و تنفس شرکت نمایند و به زندگی عادی برگردند؛ و یا با ناتوانی حاصل از بیماری زندگی نموده و تقریباً‌ از چرخه فعال زندگی و جامعه خارج شوند.

در حالی که بیش از 30 سال است که در کلیه مراجع علمی، وجود مراکز توانبخشی بیماران ریوی به اثبات رسیده است و در تمام نقاط دنیا این مراکز به کمک بیماران تنفسی می‌آیند تا از حداقل اکسیژن حداکثر استفاده را بنمایند، کشور ما از وجود چنین مرکز محوری بی‌بهره است.

براساس شواهد محکم علمی، لزوم انجام منظم ورزش در بیماران ریوی توسط شماری از سازمان‌های موثق و رسمی دنیا تأیید شده است.

انجام منظم ورزش و فعالیت فیزیکی باعث بهبود وضعیت سلامتی، تندرستی و افزایش امید به زندگی می‌شود.

در افراد مسن نیز به دلایل مختلف انجام ورزش توصیه می‌شود: ورزش باعث توقف یا کاهش انحطاط و زوال وضعیت فیزیکی سلول‌ها به دنبال پیری می‌شود، به حفظ جرم عضلانی و استخوان (جلوگیری از پوکی استخوان) کمک می‌کند و وضعیت روحی و روانی فرد را بهبود می‌بخشد.

مؤثر بودن ورزش در بیماران بیماری‌های مزمن تنفسی، اکنون توسط مطالعات آزمایشی دقیق و کنترل شده و تصادفی ثابت شده است.

همچنین تأثیرات بسیار گسترده فیزیولوژیکی و روحی روانی انجام ورزش و تمرینات حرکتی در این بیماران به خوبی درک شده است.

ورزش‌های هوازی ورزش و تمرینات هوازی در بیماری‌های مزمن تنفسی منجر به بهبود استقامت، ظرفیت کاری و تا حدی قدرت و نیروی بدنی می‌شود.

در بیماران مزمن تنفسی، هدف از ورزش سوق دادن و هدف‌دار کردن درمان‌های بیماران به سمت کاهش ناتوانی است.

به این ترتیب ورزش باید توانایی انجام فعالیت‌ها را بهبود بخشیده، معلولیت را کاهش داده و سرانجام کیفیت زندگی فرد را بالا ببرد.

هدف رژیم‌های ورزشی باید بهبود عملکرد فرد برای انجام فعالیت‌های تفریحی، تولیدی و مراقبت از خود باشد.

صرفنظر از شدت بیماری، نشان داده شده که انجام برنامه‌های ورزشی هوازی در عضلات اندام فوقانی و تحتانی برای بیماران مزمن تنفسی مفید است.

شاید ورزش مهمترین درمان بیماران بیماری‌های مزمن تنفسی در رفع ناتوانی‌های حاصل از بیماریشان باشد.

افزایش ظرفیت کاری و کاهش نفس‌نفس زدن هنگام انجام یک فعالیت روزمره نسبتاً‌ شدید به دنبال ورزش کردن، به خوبی ثابت شده است.

ورزش همچنین از طریق بهبود قدرت عضلانی و تأثیرات حرکتی، انرژی مصروفه برای انجام بسیاری فعالیت‌ها را کاهش داده و منجر به بهبود تحمل و استقامت ورزشی حتی زمانی که هیچ تغییر فیزیولوژیکی دیگری رخ نداده است، می‌شود.

ویژگی‌های تمرینات و ورزش‌های هوازی ویژگی‌های کلی انجام ورزش‌ها و تمرینات هوازی در افرادی که دچار بیماری‌های تنفسی هستند تفاوت چندانی با افراد عادی نمی‌کند.

مثل افراد سالم، تعداد حرکات، مدت زمان و شدت تمرینات همگی مهم هستند.

میزان شدت تمرینات در بیماران مزمن تنفسی، ‌موضوع بسیاری از مطالعات بوده است.

اگر چه نظر بر این است که نفس نفس زدن می‌تواند مقدار کاری که افراد دچار مشکل تنفسی می‌توانند انجام دهند را محدود کند، اما واضح است که تمریناتی که با فشار متوسط تا زیاد انجام می‌شوند می‌توانند مفید واقع شوند.

به طور کلی، در افرادی که ورزش و تمرینات را با شدت بالا (80درصد حداکثر سرعت کاری) نسبت به افرادی که با شدت پایین (کمتر از 50درصد حداکثر سرعت کاری) انجام می‌دهند، بهبودی بیشتر در علائم فیزیولوژیک واکنش‌های فیزیولوژیک به ورزش و نیز بیشترین تحمل و استقامت ورزشی گزارش شده است، ولی باید مراقب خطرات این نوع ورزش‌ هم بود.

به همین لحاظ توصیه می‌شود پس از روند تجویز ورزش برای مدتی بیماران در مراکز مجهز و تحت نظر ورزش نمایند و سپس به ادامه آن به صورت مستقل ادامه دهند.

در مرکز توانبخشی تنفسی بیماران میزان اکسیژن خون و سایر مشخصات مورد نیاز در طول ورزش به دقت ارزیابی می‌شود و میزان پیشرفت آنها نیز مشخص خواهد شد.

نکات کلیدی به طور خلاصه می‌توان درباره توانبخشی بیماران تنفسی نکات زیر را ارائه کرد: تمرین درمانی اساس توانبخشی ریه را تشکیل می‌دهد و یکی از مؤثرترین روش‌ها برای بهبود تنگی نفس، تحمل و پایداری و ورزش و فعالیت و کیفیت زندگی بیماران بیماری‌های مزمن تنفسی است.

تمرین درمانی ایمن و بی‌خطر بوده و در بیماران بیماری‌های مزمن تنفسی که تحت ارزیابی دقیق قرار گرفته‌اند و برنامه ورزش و فعالیت آنها براساس شرایط بالینی آنها تدوین شده، به خوبی تحمل می‌شود.

ترکیبی از تمرینات استقامتی برای بهبود تحمل و استقامت ورزش و فعالیت، تنگی نفس و ورزش‌های عضلانی برای بهبود قدرت و نیروی عضلانی، به نظر می‌رسد که برای بیماران بیماری‌های مزمن تنفسی بسیار مناسب باشد.

علی‌رغم تأثیرات مطلوب توانبخشی ریوی، این روش هنوز به طور گسترده استفاده نمی‌شود و دسترسی به این روش باید بهبود یابد.

متخصصین و پرسنل توانبخشی قلب و عروق و تنفس در این مورد نقش مهمی دارند.

حفظ برنامه تمرین درمانی برای تقویت تأثیرات اولیه تمرینات ضروری است.

بنابراین انجام طولانی مدت تمرینات یک هدف درمانی مهم است.

تمرین درمانی را می‌توان در بیمارستان، تحت شرایط بیماران سرپایی، در انجمن یا در منزل براساس شرایط بالینی بیماران و دسترسی به برنامه و تجهیزات انجام داد.

ویژگی های تغذیه ای برای بعضی از ورزش ها 1- ورزش تیمی توصیه های نیمه وقت مسابقه : به محض این که بدن احساس خستگی کرد ، باید از وقت مرده به منظورهای زیر استفاده کرد : نوشیدن مایعات : مایعات را نباید به مقدار زیاد و سرد نوشید.

تنها نوشیدنی هایی که درجه حرارت محیط را دارند ، سریع جذب می شوند .

حتی در گرمای زیاد ، نوشیدن مایعات سرد جایز نیست .

نوشیدن مایعات سرد موجب اختلال در عمل جذب می شود و بدن تعادل خود را از دست می دهد .

· مصرف شکر : به منظور بالا بردن قند خون که در بعضی از ورزشکاران به طور طبیعی پایین می آید .

· مصرف نمک : برای جبران از دست رفتن نمک از طریق عرق در هوای گرم و مرطوب .

· مصرف مواد قلیایی : برای مبارزه علیه بعضی از پدیده های اسیدوز داور : یک داور ممکن است 10 تا 15 کیلومتر را به سرعت بدود .

بنابراین او نیز مانند ورزشکاران باید رژیم غذایی و توصیه های ارائه شده برای ورزشکاران را رعایت کند .

2- ورزش دوچرخه سواری توصیه های ضروری : · ساعت شش صبح یک لیوان آب میوه تازه با عسل مصرف شود .

· بین صبحانه و ناهار یک لیوان شیر بدون چربی با 25٪ گرم گلوگانات پتاسیم نوشیده شود.

· بین ناهار و شام ، یک لیوان چای یا قهوه شیرین نوشیده شود.

· بین شام و غذای قبل ازخواب یک کاسه سوپ سبزی با نمک و فسفات میل شود .

· غذای قبل ازخواب ، شربت کمپوت و آب میوه تازه باشد .

بر گرفته از : http://www.iranmania.com/ http://daneshnameh.roshd.ir/