دانلود تحقیق نقشه‌ برداری

تعیین موقعیت نسبی نقاط واقع در سطح زمین و یا نزدیک به آن هدف اصلی نقشه‌برداری است.

از این تعریف ساده چنین استنتاج می‌شود که هدف، تعیین مختصات نقاط در سه بعد است.

در بعضی موارد، برای تعیین موقعیت، بعد زمان نیز مورد توجه قرار می گیرد (سنجش های نجومی و نقشه برداری ماهواره ای).

مختصات مطلوب می تواند مختصات دکارتی Z,Y,X و یا مختصات عرض و طول جغرافیایی باشد.

معمولاً عملیات نقشه برداری شامل دو مرحله برداشت (یا اندازه‌گیری) و محاسبه و ارائه نتایج کار است.

در مرحله اندازه گیری، از وسایل و دستگاه‌ها و نیز روش های مختلفی استفاده می‌شود تا داده های لازم برای مرحله دوم بدست آید.

نتایج کار به صورتهای آنالوگ (نقشه، مقاطع طولی و عرضی و ...) و یا رقمی ( مانند جدول‌ها، مدل‌های رقمی زمین) ارائه می‌گردد.

در نقشه برداری از مناطق کوچک اثر کرویت زمین تقریباً ناچیز است و می توان زمین را در منطقه کوچکی مسطح در نظر گرفت.

در مواقعی که زمین را مسطح فرض کنیم روش نقشه‌برداری مسطحه نامیده می‌شود این فرضیه مادامیکه سطح منطقه مورد نظر از چند صد کیلومتر مربع تجاوز نکند قابل قبول است.

نقشه‌برداری مسطح برای کارهای مهندسی، معماری، شهرسازی، باستانشناسی، کارهای ثبت و املاکی، تجاری، اکتشافی بکار می‌رود.

آموزش نقشه برداری نقشه‌برداری در سطوح مختلف آموزش داده می‌شود.

داوطلبان ورود به این رشته باید در ریاضیات (هندسه، مثلثات) و فیزیک دوره دبیرستان قوی باشند و نیز علاقه‌مندی و آمادگی جسمی لازم برای کارهای صحرایی را دارا باشند.

بعضی دروس تخصصی این رشته عبارت‌اند از: راه سازی، تئوری خطاها، نقشه‌برداری، ژئودزی (جهت تعیین شکل زمین)، فتوگرامتری، کارتوگرافی، هیدروگرافی (نقشه‌برداری از بستر دریا)، پروژه و کارآموزی میباشند.

امکان ادامه تحصیل در این رشته تا حد دکتری در ایران موجود است.

سازمان نقشه‌برداری سازمان برنامه و بودجه، وزارت راه و ترابری،‌ وزارت نفت، سازمان آب، سازمان بنادر و کشتیرانی،‌ اداره جغرافیایی ارتش و سپاه و بخش خصوصی از جمله محلهای جذب فارغ‌التحصیلان این رشته است.

شاخه‌ها به علت وسعت زیاد ونقشه برداری تقسیمات مختلفی برای آن در نظر گرفته اند: 1-زئودزی: برای تعیین و بررسی شکل و ابعاد زمین 2-توپوگرافی: برداشت و نمایش شکل زمین و محاسبه مساحت 3-فتو گرامتری:تهیه ی نقشه با عکس برداری هوائی یا زمینی 4-کارتوگرافی: پس از عملیات نقشه برداری و انجام محاسبات مورد نیاز و ترسیم نقشه باید آن را تهیه نمود و به هم متصل کرد.

رشته های مختلف نقشه برداری: 1-نقشه برداری مسیر: برای طرح و پیاده کردن مسیرها از قبیل راه و راه آهن و کانال کشی و غیره استفاده می گردد.

2-نقشه برداری زیرزمینی: موضوع آن برداشت یا پیاده کردن نقشه های تونل و معادن و غیره است.

3-نقشه برداری هیدروگرافی: به منظور داشتن موقعیت عمق دریاها و رودخانه ها جهت عبور و مرور کشتی ها استفاده می شود.

4-نقشه برداری نظامی: برای تهیه نقشه های نظامی و تعیین نقاط استراتژیکی و دفاعی مورد استفاده قرار می گیرد.

5-نقشه برداری ثبتی: که هدف آن تعیین حدود اراضی و مساحت قطعات ملکی است.

6-نقشه برداری شهری:برای تهیه و اجرای طرحهای جامع و تفصیلی و هادی شهرها به کار می رود.

1- نقشه برداری نقشه برداری را می توان علم تهیه و پیاده کرده نقشه دانست کنترل کارهای اجرایی – تعیین میزان نشست سا ختمانها در عملیات ساختمانی و مونتاژواحدهای تولیدی و صنعتی و طرح های مربوط به تسطیح اراضی در شهر سازی و کشاورزی – کنترل دائمی انحراف سد ها از نظر فشار آب در تاسیسات آبی – انتقال نقاط و امتداد ها در معادن و را ههای زیر زمینی - بررسی تغییرات پوسته زمینی در زمین شناسی – تعیین میزان عمق آب و تهیه نقشه های دریا نوردی در کشتیرانی و بندر سازی – تهیه نقشه ابنیه و آثار تاریخی در باستان شناسی پیکره های دیگری از دامنه فعالیتهای نقشه برداری را تشکیل می دهد .

نقشه برداری به دو گروه تقسیم می شود : 1- نقشه برداری عام cartography که عبارت است از جمیع علوم و فنونی است که در چاپ و تهیه نقشه دخالت دارند که در برابر کلمه کارتوگرافی هست 2- نقشه برداری خاص surveying که عبارت است از یک سلسله از اندازه گیری های طول افقی و عمودی و زاویه ای و انجام محاسباتی بر روی این اندازه گیریها و سر انجام ترسیم نتایج حاصله بر صفحه تصویر است که این مفهوم در برابر کلمه سوروینگ استفاده می شود Mine surveying 2- نقشه برداری معدنی مربوط به نقشه برداری در تونل ها و معادن و تاسیسات زیر زمینی است .

Plane surveying 3- نقشه برداری مستوی هنگامی که حوزه عمل نقشه برداری در سطح محدودی از زمین باشد به نحوی که بتوان با صرف نظر از انحنای زمین آن را مسطح فزض کرد نقشه برداری مستوی کاربرد پیدا می کند در چنین حوزه ای کوتاهترین فاصله بین دو نقطه زمین را می توان خط مستقیم فرض کرد و یا جمع زوایا یک مثلت را که راس آن سه نقطه زمین هست 180درجه در نظر گرفت .

قواعد هندسه مسطحه در این حوزه قابل اجرا هست.

Geodetic surveying 4- نقشه برداری ژئودتیک هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد که دامنه کار به قدری وسیع است که مسطح فرض کردن زمین باعث وارد شدن خطای زیاد در نتیجه کار می شود.

نقشه برداری ساختمانی منظور از این کلمه درباره پیاده کردن محور ساختمانها و تاسیسات وابسته به آنها و نیز کنترل عملیات ساختمانی است .

Hydrographic surveying 6- نقشه برداری دریاها در این شا خه به بررسی وضعیت کف دریا ها و اقیانوس ها و تعیین عمق آب در قسمت های مختلف آنها می پردازد.

Cadastral surveying 7 - نقشه برداری ثبت املاکی منظور تعیین حدود زمین های شهری و تعیین مساحت آنهاست.

Route surveying 8- نقشه برداری مسیر به روش های مختلف طرح و پیاده کردن مسیر های راه آهن خطوط انتقال نیرو خطوط لوله آب و گاز و نفت می پردازد Geodesy 9 - ژئودزی برای تعیین شکل و ابعاد زمین ونیز بررسی وضعیت نسبی تعدادی از نقاط که استخوان بندی نقشه را تشکیل می دهد استفاده می شود .

Cartography 10- کارتوگرافی کارتو گرافی عبارت است از کار ترسیم و انتخاب قطع نقشه و تهیه پاکنویس از روی نسخه ( اصلی مینوت ) نقشه.

Fotogrammetry 11- فتوگرامتری عکس های هوایی توسط دوربین های مخصوص که زیر بدنه هواپیما نصب است به صورت نوارهای متوالیاز سطح زمین برداشت می شود.

این دستگاه های برجسته بین (stereoscope ) مورد بررسی و مشاهده دقیق قرار می گیرد و پس از ترمیم و اصلاح انها زیر دستگاههای تبدیل قرار می گیرد و توسط اپراتورهای مخصوص به نقشه تبدیل می شود .

Scale 12- مقیاس نسبتی را که بین ابعاد روی نقشه واندازه های نظیرشان بر روی زمین وجود دارد مقیاس می گویند .

نسبتی را که بین ابعاد روی نقشه واندازه های نظیرشان بر روی زمین وجود دارد مقیاس می گویند .

S = فاصله افقی همان دونقطه روی زمین / فاصله تصویر دو نقطه روی نقشه مقیاس عددی N.1000 E=1/ که در این رابطه هر میلیمتر روی نقشه معادل N متر بر روی زمین است .

13- مقیاس خطی یا ترسیمی Graphical scale چون در اثر رطوبت و تغییر دما امکان تغییر واثر گذاردن بر روی اندازه های نقشه وجود دارد معمولا بر مقیاس عددی یک مقیاس عددی یک مقیاس خطی نیز در زیر نقشه رسم می کنند که در صورت تغییر ابعاد کاغذ اندازه های این مقیاس متناسب با آن تغییر کند و همواره اندازه گیری صحیح بر مبنای آن انجام شود .

Leveling (nivellment ) 14- ترازیابی مقصود از ترازیابی یا نیولمان : تعیین اختلاف ارتفاع بین دو نقطه یا چند نقطه (نسبت به هم یا نسبت به یک سطح مبنای معیین ) است که با استفاده از دستگاه های مختلف و با روش های گوناگون صورت می گیرد .

Circular level 15- تراز کروی (دایره ای) محفظه تراز کروی فلزیو قسمت بالای آن شیشه ای و شکل آن از نظر هندسی شبیه به عرقچین کروی است که در قسمت بالای آن در وسط حباب یک یا چند دایره سیاه رنگ با اختلاف شعاع تقریبی 2 میلیمتر حک شده تا بتوان محل تشکیل حباب و نیز میزان جابجایی آن را تشخیص داد .

Plate level 16- تراز استوانه ای (لوله ای) محفظه این نوع تراز شیشه ای و شکل آن از نظر هندسی قسمتی از یک استوانه خم شده (شبیه به تیوب دوچرخه است ) لوله آن را در خارج محفظه تقسیم بندی کرده اند به قسمتی که فاصله بین هر دو قسمت مقداری تقریبا 2 میلیمتر است بدین ترتیب می توان در هر زمان موقعیت حباب را نسبت به درجات تقسیمی تشخیص داد .

Leveling rod (staff ) 17- شاخص ترازیابی (میر mire ) شاخص های مدرجی که در نقشه برداری و مخصوصا در ترازیابی بکار برده می شود اکثرا از چوب و بعضی از آلو مینیوم یا فلزات دیگر ساخته شده اند طول آنها از 1 تا 4 متر است که سانتیمتر به سانتیمتر مدرج شده است .

Horizontal curves 18- قوس افقی برای اتصال دو قسمت مستقیم از مولفه افقی یک مسیر از قوس های افقی استفاده می شود و به این دلیل است که عمل انتقال وسیله نقلیه از یک امتداد به امتداد دیگر باید به تدریج صورت گیرد .

Simple circular curves 19- قوس های دایره ای ساده ساده ترین منحنی یا قوس که دو قسمت مستقیم از یک مسیر افقی را به هم وصل می کند قوس دایره ای ساده است .

Transmission curve 20- قوس اتصال قوسی را که شعاع انحنای آن از بی نهایت ( در قسمت مستقیم جاده ) شروع می شود و به R (در قسمت قوس دایره ای ) می رود قوس اتصال می گویند قوس های اتصال در آغاز و پایان قوس دایره ای استفاده می شود و در حقیقت حد فاصل قسمت مستقیم و قسمت دایره ای جاده اند .

Optical square 21- گونیای مساحی وسایل ساده نوری هستند که به کمک آنها میتوان زوایای قائمه و نیز زوایای 604530 درجه را نسبت به امتداد مفروض بر روی زمین مشخص نمود - این گونیا ها بر اساس قوانین مربوط به نور هندسی در آینه ها و منشور ها ساخته می شود و در آنها خط مربوط به شعاع های تابش- بازتاب و تابش - شکست نور استفاده شده است.

Setting up 22- استقرار مقصود مستقر ساختن تئو دلیت بر روی سه پایه به نحوی است که اولا محور اصلی دستگاه از نقطه s (علامت ایستگاه ) بگذرد و ثانیا امتداد آن در راستای قائم (شاغول ) باشد .

در این این صورت عمل استقرار شامل دو مرحله است 1- تمرکز ایستگاه گذاری Centring 2- تراز کردن leveling up Vector angle 23- زاویه حامل کوچکترین زاویه ای را که بین امتداد شمال – جنوب و امتداد مفروض تشکیل می شود زاویه حامل می گویند و جهت زاویه در نظر گرفته نمی شود.

Braced guadrilateral 24 - چهار ضلعی با دو قطر (مثلث بندی) معمولا در مناطقی استفاده می شود که عرض منطقه در مقایسه با طول آن کوتاه باشد .

در این روش در چهار نقطه A B C D که رئوس یک چهار ضلعی را تشکیل می دهد ایستگاه گذاری می شود در هر ایستگاه به سه نقطه دیگر نشانه روی می شود و جمعا 8 زاویه اندازه گیری می شود.

Compass 25- قطب نما ساده ترین راه برای یافتن شمال مغناطیسی یا آزیموت مغناطیسی استفاده از جهت یاب مغناطیسی یا قطب نماست که از این وسیله در کارهای ساده نقشه برداری نظیر مساحی و یا غیره استفاده می شود .

این وسیله صفحه دایره ای مدرجی دارد که از 0تا 360 درجه تقسیم بندی شده است و از یک شکاف و تار باریکی که داخل آن است و یک روزنه کوچک یا مگسک برای نشانه روی استفاده می شود .

خط سیاه رنگی که روی دایره مدرج قرار داره دقیقا در امتداد محور نشانه روی دستگاه است و بنابرین برای تعیین ازیموت مغناطیسی یک امتداد پس از نشانه روی به نقطه نشانه می توان عدد دایره مدرج را در مقابل این خط قرائت کرد .

Telescope 26- تلسکوپ از نوع دوربین های نجومی است و از یک لوله یک عدسی با فاصله کانونی زیاد به نام عدسی شیئی (با فاصله کم ) و یک صفحه شیشه ای که روی آن دو تار سیاه رنگ عمود بر هم هک شده تشکیل یا فته است.

صفحه شیشه ای را صفحه رتیکول reticule و خط فرضی که مرکز رتیکول را به مرکز نوری عدسی شیئی وصل می کند خط قراولروی line of sight می گویند.

Refraction 27- اثر انکسار نور هنگامی که یک شعاع نوری از میان طبقات مختلف جو عبور می کند به علت تغییرات چگالی زمین امتداد ش مرتبا شکسته می شود و به این ترتیب خط قراولروی TA به شکل منحنی TA' در می آید و در نتیجه این تغییر شیئی مورد مشاهده نسبت به موقعیت حقیقیش با لاتر به نظر می رسد در شرایط جوی معمولی مقدار عددی تصحیح انکساردر حدود7/1 تصحیح کرویت و در جهت مخالف آن است .

مقدار عددی تصحیح اثر انکسار نور ER = 1/7.ec = d²/14r Alidade 28- آلیداد یکی از اجزای دستگاه زاویه یاب یا تئو دلیت است .

این قسمت به شکل U ساخته شده وبدنه اصلی و مهمترین قسمت زاویه یاب را تشکیل می دهد وشامل محور افقی تئو دلیت نیز هست این قسمت حول محور اصلی یا محور قائم Vertical axis دستگاه نامیده می شود و به طور سمتی چر خش می کند با چر خش آلیداد در سمت تلسکوپ نیز همراه آن حول محور اصلی می چر خد .

Horizontal circle 29- لمپ افقی لمپ افقی معمولا در قسمت زیرین آلیداد قرار دارد و برای مشخص کردن موقعیت سمتی صفحه قراولروی یا به تعبیر دیگر وضعیت سمتی آلیداد بکار می رود .

لمپ افقی یک صفحه دایره ای شیشه ای است که محیط آن از 0 تا 360 درجه یا 400 گراد در دستگاه های با سیستم گرادی تقسیم بندی شده است اگر ساختمان دستگاه درست باشد محور اصلی زاویه یاب بر صفحه دایره مدرج افقی عمود است و از مرکز این دایره می گذرد .

Vertical circle 30- لمپ قائم لمپ قائم نیز دایره شیشه ای مدرجی است که صفحه آن به صورت قائم در کنار آلیداد و عمد بر محور افقی دستگاه قرار دارد و چنانکه دستگاه تنظیم باشد محور قراولروی دستگاه از مرکز این دایره مدرج می گذرد این لمپ برای تعیین و ضعیت ارتفاعی محور قراولروی بکار برده می شود .

معرفی دوربین نقشه برداری : محصولات توتال استیشن ها معرفی دستگاههای توتال استیشن لایکا قبل از عرضه توتال استیشن های زمینی لایکا، هیچ وقت انجام عملیات نقشه برداری بطور کامل و به این راحتی ممکن نبوده است.

سری های TPS به کاربران مبتدی و یا حرفه ای اجازه می دهند که سریعتر و مفیدتر پروژه های خود را به انجام برسانند.

از آنجائیکه لایکا برای هر گونه عملیات اجرایی دستگاه خاصی را معرفی کرده است، پس میتوانید متناسب با نیاز خود محصولی را انتخاب کنید: توتال استیشن های سری TPS 400 دستگاههای سری 400 پرفروش ترین محصول در بخش نقشه برداری عمومی و ساختمانی می باشد .این توتال استیشن مخصوص کارگاههای ساختمانی طراحی شده است که برای استفاده بسیار آسان بوده و قابلیت زیادی را به همراه خود دارند.

توتال استیشن های سری TPS 800 سری اجرایی TPS800 بهترین محصول برای هر کار نقشه برداری می باشد.

از قابلیتهای این دستگاه استفاده کنید تا به اهداف خود سریع تر و علمی تر دست پیدا کنید.

توتال استیشن های سری TPS 1200 این دستگاهها در یک مجموعه به همراه خود قابلیت های جدید را دارند.

و بر مبنای سرعت دقت و راحتی کار و اطمینان ساخته شده اند.

توتال استیشن های سری TPS1200 از عهده پیچیده ترین کارهای نقشه برداری بهتر و موثرتر از دستگاههای قبل از خود برمی آیند.

توتال استیشن های سری TPS 1800 که دستگاههایی اتوماتیک و قابلیت اجرایی بالا می باشند.

این دستگاههای جهانی جزو سری TPS1000 می باشند و بی نهایت قوی و قابل اطمینان بوده و مخصوص عملیات نقشه برداری روزمره طراحی شده اند.

توتال استیشن های سری TPS 2000 برای اندازه گیری جابجایی ها و کنترل حرکت های نامحسوس و مهندسی نقشه برداری ساخته شده و برای کارهای بسیار دقیق هم از نظر طولی هم از نظر زاویه ای تهیه شده اند.

همه دستگاههای سری 2003 مجهز به شاقول لیزری می باشند.

ژئوماتیک مجموعه‌ایست از تخصص‌های مرتبط با جمع‌آوری، نگهداری، پردازش، بازیابی و توزیع داده‌های جغرافیایی یا زمین مرجع.

این دانش دستآورد پیشرفتهای دانش انفورماتیک در مهندسی نقشه‌برداری و علوم زمین است.

نام واژه «ژئوماتیک» یک واژه ترکیبی است شامل پیشوند «ژئو» (زمین) و «ماتیک» که پسوند واژه «انفورماتیک» است.

گستره ژئوماتیک با گستره وسیعی از دانش‌های مهندسی در ارتباط است که هر کدام می تواند برای ارائه تصویری از جهان فیزیکی مورد استفاده قرار گیرد.

این علوم زیر شاخه‌های از دانش و فنآوری ژئوماتیک هستند: ژئودزی نقشه‌برداری نقشه‌نگاری (کارتوگرافی) فتوگرامتری سنجش‌ از ‌دور کاداستر آبنگاری مکان‌یابی، ناوبری و سامانه تعیین موقعیت جهانی سامانه اطلاعات جغرافیایی ژئوماتیک دانشی بین رشته‌ایست که کاربردهای بسیاری در علوم مختلف زمین از جمله رشته‌های زیر دارد: جغرافیا زمین شناسی اقیانوس شناسی محیط زیست عمران حمل و نقل معدن کشاورزی منابع طبیعی کاربردهای گسترده‌ای تا کنون از داده‌های مکانی حاصل از ژئوماتیک در زمینه‌های زیر ارائه شده است: مدیریت منابع زمینی آمایش سرزمین و توسعه پایدار مدیریت حوادث طبیعی برنامه ریزی شهری و روستایی کشاورزی و جنگل‌داری فتوگرامتری فرآیند اندازه گیری مختصات هندسی اجسام از روی عکسهای هوایی است.

به‌عبارت دقیق تر فتوگرامتری عبارتست از هنر، دانش و فن‌ تهیه اطلاعات درست عوارض از طریق اندازه گیری، ثبت و تفسیر بر روی عکس و یا سایر مدارکی که در بر دارنده اثری از انرژی الکترومغناطیس بازتابیده شده باشد.

عکس مهم‌ترین منبع اطلاعاتی در این علم می باشد و اصول کار در فتوگرامتری بر روی عکسهای هوایی است.

عموماً فتوگرامتری را به دو شاخه فتوگرامتری متریک و فتوگرامتری تفسیری تقسیم بندی می کنند.

در فتوگرامتری متریکی، اندازه گیریهای کمی مطرح است، یعنی با استفاده از اندازه گیریهای دقیق نقاط از طریق عکس می توان فواصل حجم، ارتفاع و شکل زمین را تعیین کرد، که معمولترین کاربردهای این شاخه از فتوگرامتری تهیه نقشه های مسطحاتی و توپوگرافی از روی عکسهاست.

اما فتوگرامتری تفسیری خود به دو شاخه تفسیر عکس و سنجش‌از‌‌دور تقسیم می‌شود.

در قسمت تفسیر عکس بیشتر مطالعات کیفی بر روی عکس انجام می گیرد، به‌عنوان مثال وضعیت پوشش گیاهی یک منطقه و یا میزان جمعیت یک شهر را از طریق عکس مورد مطالعه و تحقیق قرار می دهند.

عکسهای هوایی امروزه حداقل در دو رشته بزرگ علمی یعنی فتوگرامتری به معنی کلی تهیه نقشه از عکسهای هوایی و دیگری تفسیر به معنی شناسایی و تشخیص عوارض و اشیاء از روی تصویر به کار می روند و دارای شروع و تاریخ هم‌زمانی می باشند که بتدریج و با پیشرفتهای تکنولوژی، این دو رشته توسعه یافته و در نتیجه، استفاده و ابزار برای دو گروه کم کم از هم فاصله گرفته و در هر یک، تخصص های جداگانه ای به وجود آمده و بتدریج نیز اضافه خواهد شد.

عکسبرداری هوایی برای هر دو مصارف فوق دارای قدمت چندان زیادی نیست، بلکه تاریخ آن کم و بیش مقارن با پیدایش هنر و علم عکاسی و همچنین، صنعت هوانوردی است.

اولین گزارش کتبی اختراع عکسبرداری به علوم آکادمی علوم و هنرهای فرانسه به سال ۱۸۳۹ باز می گردد.

این عکسبرداری توسط دو فرانسوی به نامهای داگر و نیپس انجام گرفت.

اولین گزارش قطعی پرواز هواپیما نیز مربوط به ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳ بوسیله برادران آمریکایی رایت می باشد، بنابراین باید توجه نمود که تاریخ عکسبرداری هوایی به زمان بینابین دو تاریخ فوق برمی گردد.

اولین عکسبرداری هوایی از اروپا (فرانسه) به وسیله G.S.Tournachon که بعداً Nadar نامیده شد، در ۱۸۵۸ در پاریس انجام گردید و مقارن با او، یعنی مجدداً در همان سال شخص دیگری به نام Laussedat با دوربین عکاسی و فیلمهای شیشه ای که با خود در بالن داشت، از دهکده ای نزدیک عکسبرداری نمود.

او توانست از عکسها نقشه توپوگرافیک تهیه نماید و دومی موفق به تجزیه و تحلیل ریاضی برای برگردان تصویر پرسپکتیو به تصویر ارتوفتو شد.

در آمریکا، اولین عکس هوایی که با بالن گرفته شد، به تاریخ ۱۳ اکتبر ۱۸۶۰ ثبت گردید.

این عکس از ارتفاع ۱۲۰۰ پایی (۳۶۵ متری) از بندر بوستون گرفته شده و در اتحاد جماهیر شوروی سابق، تاریخ اولین عکسبرداری هوایی به سال ۱۸۸۶ بر می گردد.

اولین فیلمبرداری هوایی بوسیله ویلبر رایت در ۱۹۰۹ با هواپیما از چنتوچیلی ایتالیا انجام شد.

ولی استفاده عظیم از عکسهای هوایی، در ارتش و از جنگ جهانی اول بود، در حالی که برای مصارف غیر نظامی، از جنگ جهانی دوم به طور وسیع آغاز گردید.

با پیشرفت در صنایع شیمیایی و تهیه فیلم بهتر و همچنین تکنولوژی هوایی، در مجموع، این شاخه از علوم توسعه پیدا نمود.

دوربینهای عکسبرداری هوایی با پیشرفتهای شگرف در صنعت و هنر ساختمان عدسیها به حد بسیار مرغوب رسید.

ساختمان انواع فیلمهای سفید و سیاه بصورت پانکروماتیک و مادون قرمز توسعه یافت و فیلم رنگی نیز از ۱۹۳۵ بصورت کداکرم عرضه گردید.

فیلمهای رنگی کاذب نیز کاربردی عظیم در تفسیر پیدا نمود.