دانلود تحقیق آداب سفر به روایت علامه مجلسى

سفرهاى نیک و بد و ایام و ساعات نیک و بد از براى سفر از حضرت صادق علیه‏السلام منقول است که در حکمت آل داود نوشته است که نباید کسى سفر کند مگر از براى سه چیز: سفرى که توشه آخرت در آن حاصل شود یا سفرى که باعث مرمت امور معاش گردد یا سفرى که از براى سیر و لذتى باشد که حرام نباشد.

در حدیث دیگر فرمود: سفر کنید تا بدن‏هاى شما صحیح شود و جهاد کنید تا غنیمت دنیا و آخرت بیابید و حج کنید تا مال دار و بى‏نیاز شوید.

در حدیث دیگر فرمود: سفر، قطعه‏اى است از عذاب، چون کار شما در سفر ساخته شود، زود به اهل خود برگردید.

در حدیث صحیح منقول است که محمد بن مسلم از حضرت صادق علیه‏السلام پرسید: به زمینى مى‏روم که در آن جا به غیر از برف و یخ چیزى نیست.

فرمود: چون مضطر است تیمم کند و دیگر به همچنین زمینى نرود که دینش در آن جا هلاک شود.

دفع نحوست‏هاى سفر به تصدق و دعا در حدیث صحیح از حضرت صادق علیه‏السلام منقول است که تصدق کن و در هر روز که خواهى سفر برو.

در حدیث صحیح دیگر منقول است که از آن حضرت پرسیدند: آیا کراهت دارد سفر کردن در روزى از روزها، مثل چهارشنبه و غیر آن؟فرمودند: افتتاح سفر خود به تصدق بکن و هر وقت که خواهى به در رو.

در حدیث صحیح دیگر منقول است که ابن ابى عمیر گفت: من در علم نجوم نظر مى‏کردم و طالع را مى‏شناختم و در خاطرم مى‏خلید (1) در بعضى از ساعات بعضى از کارها را اختیار کردن.

در این باب به خدمت‏حضرت امام موسى علیه‏السلام شکایت کردم.

فرمود: هر گاه در دل تو چیزى بیفتد تصدق کن بر اول مسکینى که مى‏بینى و برو که حق تعالى ضرر آن را از تو دفع مى‏کند.

در حدیث دیگر از حضرت صادق علیه‏السلام منقول است که هر که در اول روز تصدق بکند، حق تعالى نحوست (2) آن روز را از او دفع مى‏کند.

در حدیث دیگر منقول است که چون حضرت امام زین العابدین علیه‏السلام به بعضى از مزرعه‏هاى خود مى‏خواستند بروند، مى‏خریدند سلامتى خود را از خدا به آن چه میسر مى‏شد از تصدق و این تصدق را در وقتى مى‏دادند که پا در رکاب مى‏گذاشتند و چون خدا آن حضرت را به سلامت‏برمى‏گردانید، شکر و حمد الهى مى‏کردند و تصدق مى‏کردند به آن چه میسر مى‏شد.

در حدیث‏حسن منقول است که عبد الملک به خدمت‏حضرت صادق عرض کرد: من مبتلا به علم نجوم شده‏ام و گاهى مى‏خواهم پى کارى بروم و به طالع نظر مى‏کنم، مى‏بینم که در طالع شرى هست مى‏نشینم و ترک رفتن مى‏کنم و اگر طالع نیک مى‏بینم، مى‏روم.

حضرت فرمود: آن حاجت‏برآورده مى‏شود.

آیا حکم به نجوم مى‏کنى؟گفت: بلى.

فرمود: کتاب‏هاى نجومت را بسوزان.

سید بن طاوس رحمه الله روایت کرده است: چون خواهى متوجه سفرى شوى، در چند وقت که سفر کردن در آن اوقات کراهت دارد، پیش از متوجه شدن سفر سوره حمد و قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق و آیه الکرسى و سوره انا انزلناه و آخر آل عمران: ان فى خلق السموات و الارض.

.

تا آخر سوره بخوان: پس بگو: «اللهم بک یصول الصائل و بک یطول الطائل و لا حول لکل ذى حول الا بک و لا قوه یمتازها ذو القوه الا منک اسالک بصفوتک من خلقک و خیرتک من بریتک محمد نبیک و عترته و سلالته علیه و علیهم السلام صل علیه و علیهم و اکفنى شر هذا الیوم و ضره و ارزقنى خیره و یمنه و اقض لى فی متصرفاتى بحسن العافیه و بلوغ المحبه و الظفر بالامنیه و کفایه الطاغیه الغویه و کل ذى قدره لى على اذیه حتى اکون فى جنه و عصمه من کل بلاء و نقمه و ابدلنى فیه من المخاوف امنا و من العوائق فیه یسرا حتى لا یصدنى صاد عن المراد و لا یحل بى طارق من اذى العباد انک على کل شى‏ء قدیر و الامور الیک تصیر یا من لیس کمثله شى‏ء و هو السمیع البصیر سایر آداب سفر در حدیث معتبر منقول است از حضرت امام صادق علیه‏السلام که حضرت لقمان پسر خود را نصیحت فرمود: چون سفر کنى با گروهى، مشورت با ایشان بکن در کارهاى خود و کارهاى ایشان، و در روى ایشان تبسم بسیار بکن و در توشه خود صاحب کرم باش در میان ایشان و چون تو را به ضیافت‏بطلبند قبول کن و اگر از تو مدد طلبند یارى ایشان بکن و به سه چیز بر ایشان غلبه کن: به بسیارى خاموشى و بسیارى نماز و سخاوت و جوانمردى در هر چه با خوددارى از چهار پا و مال و توشه و اگر گواهى از تو بطلبند یا بر امر حقى خواهند تو را گواه کنند و چون با تو مشورت کنند تا توانى سعى کن که راى نیکو از براى ایشان اختیار کنى و زود عزم مکن و راى خود را با ایشان مگو تا تامل کنى و فکر کنى و جواب ایشان مگو در مشورت ایشان تا آن که در آن فکر برخیزى و بنشینى و بخوابى و چیزى بخورى و نماز کنى و در اثناى این احوال فکر خود و حکمت‏خود را در مشورت ایشان به کار فرمایى، زیرا که هر که خیر خواهى خود را براى کسى که با او مشورت کند خالص نگرداند، حق تعالى راى و عقل او را سلب مى‏کند و امانت را از او برمى‏دارد و هر گاه ببینى که رفیقان تو پیاده مى‏روند، با ایشان پیاده برو و هر گاه ببینى رفیقان کارى مى‏کنند با ایشان بکن و اگر تصدقى کنند یا قرضى دهند تو نیز با ایشان بده و بشنو سخن کسى را که از تو بزرگ‏تر باشد.

و هر گاه رفیقان کارى به تو فرمایند یا چیزى از تو سؤال کنند، بگو: بلى، و نه مگو، که نه گفتن علامت عجز و موجب ملامت است.

و چون راه را گم کنید و حیران بمانید فرود آیید و اگر در راه مقصود شک کنید بایستید و با یکدیگر مشورت کنید و مصلحت‏ببینید.

اگر یک کسى را ببینید خبر راه از او مپرسید و مصلحت از او نبینید که یک شخص در بیابان این کس را به شک مى‏اندازد که شاید جاسوس دزدان باشد یا شیطان که خواهد شما را حیران کند.

از دو شخص نیز حذر کنید مگر آن که چیزى چند از علامت‏ها و قرینه‏ها ببینید.

اى فرزند چون وقت نماز درآید از براى امرى آن را تاخیر مینداز و نماز را به جا آور که هر چند بیشتر ادا مى‏کنى سبک بار مى‏شوى.

و نماز را با جماعت‏بکن، هر چند بر سر نیزه باشى.

و بر روى چهار پا خواب مکن که این از کردار دانایان نیست مگر آن که در میان کجاوه باشى که ممکنت‏باشد که بخوابى براى سستى مفاصل و چون نزدیک شوى به منزل از چهارپاى خود فرود آى که آن چهارپا یاور توست.

و ابتدا کن به علف دادن پیش از آن که چیزى بخورد و چون خواهید که فرود آیید، پس اختیار کنید از بقعه‏هاى زمین مکانى را که خوش رنگ‏تر و خاکش نرم‏تر و پر گیاه‏تر باشد.

و چون فرود آیى، پیش از آن که بنشینى دو رکعت نماز بکن و چون به قضاى حاجت‏بروى بسیار دور برو.

پس چون خواهى که بار کنى دو رکعت نماز بکن.

پس از آن زمین را وداع کن و سلام کن بر آن زمین و اهل آن زمین که هر بقعه‏اى از زمین را اهلى چند از ملائکه هست.

و اگر توانى مخور هیچ طعامى را مگر آن که قدرى از آن را تصدق کنى و بر تو باد به خواندن قرآن مادامى که سوار باشى و بر تو باد به تنزیه و یاد خدا کردن تا مشغول کار باشى و بر تو باد به دعا کردن در وقتى که تنها و بى کار باشى.

و زینهار که در اول شب راه مرو، بلکه در اول شب فرودآى و در نصف آخر شب راه رو و زنهار که در راه رفتن صدا بلند مکن.

از حضرت امیر المؤمنین علیه‏السلام منقول است که مروت و مردى در حضر، خواندن قرآن است و همنشینى با علما کردن و تفکر در فقه و علوم کردن و محافظت‏بر نمازهاى جماعت کردن و اما مروت سفر، پس توشه خود را صرف کردن، مخالفت رفیقان نکردن، و خدا را در هر بلندى و پستى و فرود آمدن و ایستادن و نشستن بسیار یاد کردن است.

در روایت دیگر از حضرت صادق علیه‏السلام منقول است که مروت سفر، توشه بسیار برداشتن و پاکیزه گردانیدن توشه است و عطا کردن به جمعى که رفیق تواند و آن که بعد از مفارقت از رفیقان رازهاى ایشان را که بر آن‏ها مطلع شده‏اى بپوشانى و مزاح و خوش طبعى بسیار بکنى در چیزى که خدا را به خشم نیاورد.

در حدیث دیگر فرمود: از مروت نیست که نقل کند آدمى چیزى چند را که در سفر دیده است.

و از حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم منقول است که توشه مسافر حدى (8) خواندن است و خواندن شعرى چند که در آن حرامى و باطلى نباشد.

از حضرت صادق علیه‏السلام منقول است که چون با جماعتى رفیق شوى، مگو این جا فرود آیید یا این جا فرود میایید، که در میان ایشان کسى هست که این کار را بکند اگر تو به ایشان بگذارى.

در احادیث معتبر از حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم منقول است که هر که اعانت کند مؤمن مسافرى را، حق تعالى از او هفتاد و سه شدت از شدت‏هاى دنیا را بردارد و او را امان دهد از غم و اندوه و هفتاد غم و شدت در آخرت از او بردارد در وقتى که از شدت اهوال قیامت، نفس‏هاى مردم گرفته باشد.

آداب و آثار مسافرت در گفتار امامان پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله در مسافرت کمک به همسفران می‌نمود.

هر کسی کاری را به عهده گرفت، پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرمود: جمع کردن هیزم به عهده‌ی من باشد.

بعد فرمودند: ولکن الله عزّوجلّ یکره من عبده اذاکان مع اصحابه ان ینفردمن بینهم.بحار/76/273 خداوند دوست ندارد وقتی بنده‌اش در میان دوستانش است خود را از آنان جدا کند.

حضرت علی علیه السلام با شخصی ذمی (اهل کتاب) هم سفر شد در بین راه مرد ذمی گفت: کجا می‌روی؟

فرمود: به کوفه و چون راه مرد ذمی به طرف دیگر بود حضرت مقداری با او رفتند شخص ذمی گفت: مسیر شما به طرف کوفه است چرا همراه من می‌آیی؟

حضرت فرمود: انسان وقتی از هم سفرش جدا می‌شود باید مسافتی او را مشایعت کند مرد ذمی به خاطر این منطق اخلاقی مسلمان شد.

سفینه /1/416 آداب مسافرت 1 انتخاب رفیق قال علی علیه السلام: سل عن الرفیق قبل الطریق و عن الجار قبل الدار.

نهج البلاغه / نامه 31 قبل از مسافرت، از رفیق و همسفرت سوال کن و اطلاع بیاب، و قبل از تهیه مسکن از همسایه‌ات آگاه شو 2 انتخاب رفیق هم‌طراز اذا صحبت فاصحب نحوک فلا تصحب من یکفیک فانّ ذلک مذله للمؤ من.مکارم الاخلاق / 131 هنگام همنشینی، با سطح خود همراه شو، نه با کسی که به تو برسد.

چراکه این کار موجب خواری مومن است.

3 انتخاب رئیس قال رسول الله صلّی اللّه علیه و آله: اذا کان ثلاثه فی سفر فلیؤ مّروا احدهم.کنزالعمال / 17550 هرگاه سه نفر به مسافرت روند باید یکی از آنان مسئول کارها و تصمیمات شود.

4 صدقه قال الصادق علیه السلام: افتتح سفرک بالصدقه و اخرج اذا بدالک فانّک تشتری سلامه نفسک.بحار / 100 / 103 5 به دیگران اطلاع دادن عن ابی عبدالله علیه السلام قال: قال رسول الله صلّی اللّه علیه و آله حقّ علی المسلم اذا اراد سفرا ان یُعلم اخوانه و حق علی اخوانه اذا قدم ان یأتوه.

کافی / 2 / 174 پیامبر فرمودند وظیفه هر مسلمانی است که وقتی خواست به مسافرت برود دوستان و برادرانش را مطلع کند و دوستانش نیز وظیفه دارند هرگاه برگشت به دیدنش بروند.

6 تهیه زاد و توشه؛ 7 موافقت با دوستان قال لقمان لابنه: تزوّد معک الادویه فتنتفع بها و من معک و کن لاصحابک موافقا الاّ فی معصیه الله.

بحار / 73 / 275 [در مسافرت] توشه زیاد بردار تا خود و همراهانت از آن بهره برند و با همراهانت موافق و همراه باش جز در گناه و عصیان پروردگار 8 دعا و نماز خواندن قال الرضا علیه السلام:و اذا اردت سفرا فاجمع اهلک و صلّ رکعتین و قل اللهم انی استودعک دینی و نفسی و اهلی و ولدی و عیالی.

مستدرک / 2 /2 5 هرگاه خواستی به مسافرت روی خانواده خود را گرد آور و دو رکعت نماز بخوان و بگو «خدایا دینم و خود و خانواده و زن و فرزندم را به تو می‌سپارم».

قال الصادق علیه السلام: من قرأ قل هو الله احد حین یخرج من منزله عشر مرّات لم یزل فی حفظ الله عزّ و جلّ...

حتی یرجع الی منزله.

کافی / 4 /3 33 هرکه هنگام خروج از خانه‌اش ده بار "قل هو الله" رابخواند، تا آنگاه که به خانه‌اش برگردد در پناه خدا خواهد بود.

9 بذل و بخشش 10 حفظ اسرار 11 شوخی نمودن قال الصادق علیه السلام: "المروّه فی السفر کثره الزاد و طیبه و بذله لمن کان معک و کتمانک علی القوم سرّهم بعد مفارقتک ایاهم و کثره المزاح فی غیر مایسخط الله عزّوجلّ.بحار/73/266 مردانگی و بزرگی در سفر، در این است که: توشه زیاد وخوب برداری و به همراهانت هم ببخشی و اسرارشان را که در سفر از آن مطلع شده‌ای، بعد از جدایی از آنان بپوشانی و با آنان با کارهای غیر گناه ، زیاد شوخی کنی.

12 بازگو نکردن مشکلات سفر قال النبی صلّی اللّه علیه و آله:...

و ترک الروایه علیهم اذا انت فارقتهم.

مستدرک / 2 / 43 یکی از آداب سفر این است که: بعد از جدایی از همسفران پشت سرشان حرف نزنی.

13 به تنهایی سفر نرفتن قال الکاظم علیه السلام: لا تخرج فی سفر وحدک فان الشیطان مع الواحد و هو من الاثنین ابعد.

وسائل / 5 / 300 هیچگاه تنها به سفر نرو که شیطان همراه هر تنهایی است و او از [جمع] دو نفره دور است.

14 مشورت با دوستان؛ 15 تبسم داشتن قال الصادق علیه السلام: قال لقمان لابنه اذا سافرت مع قوم فاکثر استشارتهم فی امرک و امرهم و اکثر التبسم فی وجوههم....

بحار/76/271 لقمان به پسرش سفارش کرد هرگاه همراه گروهی به مسافرت رفتی، در کارهای خود و آنان ، زیاد مشورت کن و خند بر چهره‌هاشان زیاد کن.

16 سفر با افراد متواضع قال علی علیه السلام: لا تصحبنّ فی سفر من لا یری لک الفضل علیه کما تری له الفضل علیک.

بحار / 76 / 267 هیچگاه همسفر کسی نشو که برایت فضل و جایگاهی نسبت به خود آنگونه که تو برای او در نزد خود قائلی،‌ قائل نیست.

17 فواید سفر الف- سلامتی؛ قال رسول الله صلّی اللّه علیه و آله: سافروا تصحوا و جاهدوا تغنموا.بحار/76/221 سفر کنید تا صحت و سلامتی بدست آرید.

و جهاد کنید تا غنیمت یابید.

ب- زیاد شدن عقل؛ قال رسول الله صلّی اللّه علیه و آله: "سافروا فانکم ان لم تغنموا مالا افدتم عقلا.

مسافرت کنید.

چرا که اگر مالی به دست نیاورید، اما عقلتان زیاد می‌شود.

آداب مسافرت با قلب بیمار رای افرادی که از نزدیک با بیماران قلبی در ارتباط هستند و یکی از اطرافیانشان از این بیماری رنج می برد، موضوع طفره رفتن بیمار و خانواده اش از سفر کردن خیلی غریب نیست.

نمی توان استرس سفر را انکار کرد.

زیرا سفر می تواند فرد را در معرض خطرهایی قرار دهد که در خانه خود از آنها دور بوده است: مثل نشستن های طولانی مدت، کمبود اکسیژن، پرواز در ارتفاعات، قرار گرفتن در معرض آب و هوای سرد و گرم و انجام فعالیت های فیزیکی، بیش از حد معمول مانند حمل کردن چمدان های سنگین ، بنابراین لازم است بیماران قلبی محدودیت های خود و شیوه برخورد با آنها را بدانند تا در طول سفر دچار مشکل نشوند.

اگر شما آترواسکلروز - تصلب شرایین تایید شده از سوی پزشک دارید حتما" باید قبل از قرار گرفتن در معرض هر استرسی مثل سفر، از لحاظ وضعیت عروقی بررسی شوید تا باز بودن رگ هایتان مورد تایید قرار گیرد.

اگر جزو آن دسته افراد هستید که در طول یک سال گذشته جواب آنژیوگرافی یا تست های استرسی قلب شما منفی بوده است، می توانید با ادامه مصرف داروهای قبلی خود به سفر هم بروید.

اگر هم در طول شش ماه گذشته تحت جراحی هایی مثل بای پس یا آنژیوپلاستی برای بهبود وضعیت جریان خون قلب خود قرار گرفته اید، می توانید با اطمینان خاطر سفر کنید، البته مثل هر جراحی قلب دیگر ، بهتر است تا دو هفته بعد از جراحی به استراحت پرداخته ، سپس اقدام به سفر کنید، ولی اگر دچار نارسایی احتقانی قلب یا دارای سابقه نامنظم بودن ریتم قلب ( آریتمی ) هستید، باید بعد از کنترل وضعیت بیماری تان به سفر بروید.

در نهایت اگر علاوه بر بیماری قلبی تان به دیابت هم مبتلا هستید، حتما" نظر پزشک متخصص را در باره سفر کردن جویا شوید.

آمادگی های پیش از سفر: بهتر است چند هفته پیش از شروع مسافرت به برنامه های ورزشی متوسط بپردازید و به مرور با نزدیک شدن به زمان سفر بر شدت آن بیفزایید، البته شما باید فعالیت های ورزشی خود را در طول سفر نیز ادامه دهید که ساده ترین آنها پیاده روی است و معمولا" در هر مکان و زمان قابل اجراست.

کنترل وزن و رعایت یک رژیم سالم غذایی نیز به بهبود آمادگی جسمانی شما و در نهایت ، تحمل راحت تر استرس ها کمک می کند، البته برای اینکه این برنامه ها برای شما موثر باشد، باید ماه ها قبل از سفر به آن توجه کنید.

بهتر است تمام افراد با سابقه بیماری های قلبی یا کسانی که در معرض بیماری های قلبی هستند ، در طول سفر پرونده پزشکی خود را که شامل اطلاعات زیر است، همراه داشته باشند.

آخرین آزمایش ها و معاینات پزشکی آخرین نوار قلبی و تست های دیگر قلبی کارهای انجام شده مثل اعمال جراحی، بای پس و آنژیوگرافی فهرست داروهای مصرفی فعلی شماره تلفن پزشک خانوادگی که در جریان بیماری فرد قرار دارد.

هر فردی ، با وجود نداشتن سابقه بیماری قلبی، در صورت داشتن هر کدام از موارد زیر جزو افراد در معرض خطر بیماری قلبی محسوب می شود و موظف است پرونده ای حاوی اطلاعات زیر داشته باشد: سابقه مصرف سیگار ( بیش از 10 سال ) داشتن فشار خون بالا، سن بالای 60 سال، کلسترول بالا، چاقی شدید 4.

اگر دارای دستگاه ضربان ساز قلبی یا پس میکر هستید، باید اطلاعات لازم را در باره چک کردن آن داشته باشید، قادر به اندازه گیری فشار خون و نبض خود باشید و بتوانید نامنظمی های نبضتان را تشخیص دهید.

5 .

وضعیت مقصد خود را کاملا" بررسی کنید و به نکاتی مثل ارتفاع محل، دمای محل و وضعیت آلودگی هوای منطقه توجه کنید.

6.

بیشتر از نیازتان با خود دارو ببرید تا در حوادث پیش بینی نشده با مشکل مواجه نشوید.

تمامی نسخه های دارویی خود را همراه با نام ژنریک آنها همراه ببرید، زیرا گاه نام تجاری داروها به خصوص اگر به سفرهای بین المللی می روید، متفاوت است.

داروها را به جای گذاشتن در ساک و چمدان ، در کیف دستی خود بگذارید تا هم راحت تر به آن دسترسی داشته باشید و هم اگر وسایل شما در حین سفر مفقود شد، از داروهایتان محروم نشوید.

توصیه پزشکان به بیماران قلبی این است که تا دو هفته بعد از شروع یک داروی جدید اقدام به مسافرت نکنند، از جمله دلایل آنها تداخل اثر بعضی داروها با شرایط موجود در سفر مثل تغییرات دمان و ارتفاع است.

ارتفاعات اما بی خطر : به طور کلی بیماران قلبی که می توانند بدون مشکلاتی مثل درد قفسه سینه یا تنگی نفس حدود یک کیلومتر قدم بزنند یا از 12 پله بالا بروند قادر به سفرهای هوایی یا فعالیت های متوسط در ارتفاعات خواهند بود، حتی افرادی که مشکل ریوی همزمان دارند، اگر بیماری انها به خوبی کنترل شده باشد قادر به تحمل این شرایط هستند.

در سفر به مناطقی که ارتفاعی بالاتر از سطح دریا دارند، تطابق با ارتفاع حائز اهمیت است، به خصوص درباره بیماران قلبی این موضوع اهمیتی دو چندان پیدا می کند.

توصیه می شود این افراد از فعالیت های شدید بدنی در چند روز اول سفر بپرهیزند و به بدن خود فرصت دهند به آرامی با شرایط جدید تطبیق پیدا کند.تحقیقات نشان داده در عرض 5 تا 7 روز، فرد توانایی خود را مثل زمانی که در مناطقی هم سطح دریا بود، بدست می آورد.

اگر مبتلا به فشار خون هستید، ممکن است فشار شما اندکی در ارتفاعات افزایش یابد ولی در نهایت بدن شما با شرایط جدید تطبیق می یابد.

با وجود توصیه های مکرر پزشکی به بیماران قلبی برای پرهیز از رفتن به ارتفاعات بالا، نتایج تحقیقات نشان داده ، ارتفاعات بالاتر باعث افزایش خطر در حوادث قلبی عروقی یا بدتر شدن وضعیت فشار خون نمی شود اگر قصد پرداختن به ورزش هایی سنگین مثل اسکی و کوهنوردی در ارتفاعات بالا را دارید، بهتر است با متخصص قلب خود مشورت کنید و تحت آزمایش غربالگری قرار گیرید، زیرا این آزمایش ها باعث مشخص شدن مشکلات پنهان قلب و محدوده توانایی بدنی شما می شوند.

سرد و گرم سفر : بدن ما با گرما در مقایسه با ارتفاع آرام تر و دیرتر تطبیق می یابد.

با قرار گرفتن در معرض گرما سیستم های مختلفی در بدن به راه می افتد، مثل جمع شدن خون در قسمت های سطحی ( پوست ) برای خنک تر کردن بدن، افزایش برون ده قلبی، افزایش ضربان قلب و افزایش فشار خون که همه اینها منجر به افزایش کار قلب می شود.

همچنین در صورت همراهی گرما، ورزش و رطوبت باز هم نیاز به افزایش برون ده قلبی نیز افزایش می یابد.

هنگام ورزش لازم است خون به عضلات برود و افزایش فعالیت ماهیچه ها منجر به تولید بیشتر گرما می شود و برای خروج این گرما از بدن، قلب باید کار بیشتری کند و اگر در این شرایط رطوبت هم به محیط افزوده شود، باز هم به کار آن افزوده می شود.

با اطلاع از این موارد، بهتر است پیش از سفر درشرایطی نزدیک به شرایط مقصد ورزش کنید تا راحت تر با گرما تطبیق یابید.

برنامه های ورزشی باعث می شوند کارآیی غدد عرق پوست افزایش یابد و قلب با افزایش دما تطبیق بیشتری پیدا کند.

این تطبیق باعث کاهش تعداد ضربان قلب و اندکی افزایش در دمای مرکزی بدن می شود، تحقیقات نشان داده است زنان بهتر از مردان با گرما و رطوبت مناطق مختلف تطبیق پیدا می کنند.

در ارتفاعات بهتر است فعالیت خود را روزهای اول سفر در هوای گرم کاهش دهید و به مرور بر میزان آن بیفزایید.

زمان تطابق کامل یک تا دو هفته است.

مصرف مقدار زیاد مایعات و استفاده از لباس های مناسب و خنک را نیز فراموش نکنید.

در مقایسه با گرما و ارتفاع ، اصولا" بدن انسان با سرما تطبیق پیدا نمی کندو بیماران قلبی در برابر مشکلات ناشی از سرما بسیار خطرپذیر هستند.

در مناطق معتدل میزان مرگ و میر یا ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در فصول سرد سال در بیشترین حد خود است.

سرما باعث انقباض عروق محیطی، افزایش فشار خون ماکزیمم و در نهایت ، افزایش بارقلب می شود و در کنار هم بودن سرما، ارتفاع و ورزش کردن به میزان کار قلب بسیار می افزاید.

برای تحمل بیشتر سرما بهتر است موارد زیر را رعایت کنید: مدت زمان بون در هوای سرد بیرون را محدود کنید، بدن خود را گرم و خشک نگه دارید، با پیچیدن شال یا پارچه ای دور دهان و بینی خود، هوای گرم تری را تنفس کنید و به علائم قلبی خود کاملا" توجه کنید.

بیماران قلبی در صورت استفاده از هر وسیله نقلیه به خصوص هواپیما باید از نشستن طولانی مدت بپرهیزید.

علائم خطرناک : اگر در طول سفر هر کدام از نشانه ها و علائم زیر را مشاهده کردید حتما" به دنبال پیگیری و دریافت مراقبت های پزشکی باشید: نبض نامنظم یا نبض بسیار تند (بیش از 100 ضربان در دقیقه ) یا بسیار کند (پایین تر از 50 تا در دقیقه )، کوتاهی نفس، سبکی سر، خستگی مفرط و شدید، ایجاد ورم در اندام تحتانی، نشانه های کلاسیک حمله قلبی، درد قفسه سینه به صورت احساس فشار و سنگینی با انتشار به گردن یا فک و یا حتی بازوی چپ است و احساس تعریق و تهوع یا بدون سبکی سر نیز وجود دارد.

علائم غیر معمول نیز مثل درد معده ای که با داروهای معده آرام نمی شود ولی با نشستن و استراحت بهتر می شود، دیده می شود .

افراد دیابتی ممکن است درد قفسه سینه را تجربه نکنند، ولی ممکن است علائمی مثل سبکی سر، خستگی و یا کوتاهی نفس هم داشته باشند.

آداب سفر « تعطیلات سال نو در پیش است و عده بسیاری از هموطنان عزیز به سفر می روند ، چه مسافرتهای دیداری و صله رحم ، چه برای زیارت ، چه به قصد تفریحات سالم ، که هر سه نوع آن خوب و پسندیده است به همین مناسبت ، نگاهی به سفر از دید معارف اسلامی داریم ، تا سفرهایمان خداپسندانه باشد.» بسیار سفر باید ، تا پخته شود خامی!

امام صادق علیه السلام در حدیثی فرموده است: مسافرت باید برای یکی از این سه امر باشد: 1- تهیه توشه آخرت 2- تامین معاش و زندگی 3- لذت مباح و تفریح غیر حرام.

بنابراین در سفرها باید آدابی را که از پیشوایان دین نقل شده است ، به عنوان رهنمود گرفتن از مکتب ، رعایت کرد.

فواید مسافرت بسیار است.

کسب تجربه و پخته شدن ، آشناییها و ارتباطات جدید ، از آن جمله است.

سفر ، آزموده کند مرد را هم از دل براند غم و درد را ، ز گیتی بدو نیک بنمایدش وز آن گنج دانش بیفزایدش.

نگاهی به مجموعه روایات اسلامی ، نکاتی را به عنوان « آداب سفر» به ما می آموزد که مهمترین آنها ، آموختن « آیین همراهی و همسفری» است.

تاکید شده است که پیش از سفر ، همسفر مناسبی پیدا کنید ، چرا که مسافرت تنهایی مکروه است.

رسول خدا صلی الله علیه و آله سه تن را مذمت کرده است: 1- آن کسی که غذایش را تنها می خورد.

2- آن که در خانه ای تنها می خوابد.

3- تنها به مسافرتهای دور و دراز می رود.

آداب دیگر سفر را طبق تعالیم دینی ، فهرست وار این گونه می یابیم: - خداحافظی کردن از خانواده و بستگان از سوی مسافر ، بدرقه کردن کسی که به سفر می رود ، از سوی اهل خانه و بستگان .

- شروع کردن سفر با «صدقه» ، جهت سلامتی و رفع و دفع بلاها.

- خواندن دو رکعت نماز ، دعا کردن و جان و مال خانواده را به خدا سپردن و بر او توکل کردن.

- خواندن این دعا: « بسم الله ، آمنت بالله ، توکلت علی الله ، ماشاءالله ، لاحول و لا قوه الا بالله.» - برداشتن عصا ، یا وسیله ای جهت دفع شر و خطرات احتمالی و حمل ابزار دفاعی.

- همراه داشتن مسواک ، شانه ، لباس و ظرف .

- همراه برداشتن مواد غذایی و خوراکیهای مورد نیاز و ره توشه سفر.

- همراه داشتن داروهای مورد نیاز ، سوزن ، نخ ، طناب و زیرانداز.

- رعایت اخلاق خوب با همسفر در طول مسافرت.

- در سفر ، بار بر دوش دیگران نبودن ، خرج خود را به گردن دیگران نینداختن.

- مراعات حال همسفر ، در صورتی که خسته یا مریض باشد.

- همکاری در کارها ، بر عهده گرفتن کارهای سنگین در مسافرت.

- گوش کردن به حرف بزرگترها.

- مشورت با همسفران در انجام کارها و تصمیم گیریها.

- مواظبت بر خواندن نماز در اول وقت.

- پس از سفر ، نقل نکردن سختیها و ناملایمات مسافرت.

- در بازگشت از سفر ، برای اهل خانه ، هدیه و سوغات آوردن .

- هنگام مراجعت از مسافرت به وطن ، خدا را شکر کردن و بر نعمت سلامتی ، حمد نمودن.

- برای تک تک آنچه یاد شد ، احادیث مکرری در متون دینی آمده است که مجال طرح آنها نیست.

به علاوه ، سفر وسیله شناخت است ، هم شناخت خود ، هم شناخت دیگران.

چون رنجها و سختیهای مسافرت و حالتهای فوق العاده ، جوهره انسان را می نمایاند و خصلتهای درونی بروز می کند.

حتی انسان میزان تحمل ، مقاومت ، کاردانی و تجربه خود را هم در سفر می تواند محک بزند.

از جمله سفرهای پسندیده ، مسافرت به شهرهای مذهبی و زیارتگاهها و دیدن اماکن تاریخی و دیدار با بزرگان و شخصیتهای علمی و اخلاقی است.

زیارت خانه خدا ، مرقد حضرت رسول (ص) ، قبور مطهر ائمه معصومین (ع ) ، مزار پاک شهدای راه حق ، زیارت قبرانبیاء ، اوصیاء ، اولیاء ، صحابه و تابعین.

دیدار از مرقد علمای بزرگ ، فرزندان اهل بیت و قبور مؤمنان و صالحان ، همه از مواردی است ، که در متون دینی به آنها تشویق شده است و زیارت قبور امامان ، نوعی تجدید عهد و پیمان با صاحبان ولایت است.

امام سجاد علیه السلام بیست و پنج بار به سفر حج رفت.

به فرموده حضرت رضا علیه السلام: « هر امامی برگردن دوستان و پیروانش ، عهد و پیمانی دارد.

از جمله اموری که وفای به این عهد و پیمان است ، زیارت قبور ائمه (ع ) است.» امید است که هر جا باشید ، چه در سفر و چه حضر ، ایامی خجسته و روز و شبی پر برکت داشته باشید.

« سفر آخرت» سفر دیگری است که همه در پیش داریم.

آن هم آداب ، شرایط ، پیش نیاز و تهیه مقدمات و ره توشه لازم دارد ، که موضوعی جداست و نیازمند نگاهی دوباره و جدی.

ما...

همه مسافریم ، و نیازمند آمادگی برای آن « سفر بی بازگشت » .

علی علیه السلام ، ره توشه آن سفر را « تقوا » می داند