چکیده :
شهرها که در صد بالایی از جمعیت جهان را دارا می باشند، اولین هدف تروریسم هستند و بخاطر وابستگی سیستم شان آسیب پذیر می باشند. در این مقاله تهدیدات و اهداف شهرها مورد تجدید نظر قرار می گیرد که بیشتر آنها مبنی بر حمایت از شهر است از حوادث 11 سپتامبر 2001 چیزهای زیادی آموخته شده است که بصورت طرح هستند و پیشنهاداتی همه مطرح شده که هم تکنیکی و هم جامعه شناسی که باید مورد توجه قرار گیرد .
1-مقدمه :
بیش از 40% از جمعیت جهان ( در آمریکا بیش از 80% جمعیت ) در شهرها زندگی می کنند ( که تعدادی هم رو به رشد هستند ) فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی، فعالیت دولت؛ و همینطور زیر ساختهای وسیعی در شهرها تمرکز یافته اند.
با فعالیت های طبیعی که شهرها میزبان آن هستند ( بر اساس ساختار و یادمان های آن ) شهر سمبل قدرت است که به غرور یک ملت تجسم عینی می بخشد با این حال، شهرها، خصوصاً شهرهای بزرگ، بخاطر سیستم وابسته شان آسیب پذیر می باشند، و آسیب پذیری یک سیستم تاثیرعمده ای روی سیستم دیگر دارد، بهمین دلیل شهرها هدف ابتدای حملات تروریستی هستند. مثلاً بمبی که در سال 1993 در نیویورک در مرکز تجارت جهانی منفجر شد 8 سال بعد با ویران سازی مرکز، حمله به واشینگتن در پنتاگون، و در حملات دیگر به تلاویو؛ دهلی نو دنبال شد. اغلب حملات تا این درجه با تکنولوژی کمی انجام می شود. با این حال انواع دیگر حملات وجود دارد که تاثیر زیادی دارد مانند استفاده از Sarin در توکیو، سیاه زخم در آمریکا، همینطور حادثه 11 سپتامبر آمریکا (هواپیماهایی که با استطاعت پایین دزدیده شده بودند) شهرها همینطور مکان خشونت و آشوب های اجتماعی هستند تا جایی که خیابانها محل نزاع می باشد و جنگ های داخلی خود در حد جنگهای خارجی می باشند.
لیست کاملی از آنچه که در فاصله سالهای 1989 تا 1999 اتفاق افتاده در جدول 1 آمده است.
جدول 1-
شهرها نه تنها اهداف حملات می باشند، دارای پتانسیلی می باشند که تروریستها برای انجام حملاتشان به آن نیاز دارند. آنها دارای آزمایشگاهها و ذخایر زیست شناسی و شیمی هستند همچنین دارای منابع هسته ای در بیمارستانها، آزمایشگاهها و صنایع رآکتورهای هسته ای هستند. آنها دارای ذخایر سوخت، خطوط لوله گاز، ذخایر گاز طبیعی مایع، ذخایر برقی، آزمایشگاههای کامپیوتری در دانشگاهها برای دسترسی تروریستها به ابر کامپیوترها، وسایل حمل و نقل که در حملات تروریستی استفاده می شود. (کامیونها- تانکها- بلدوزرها- وسایل نقلیه زرهی و ماشینها )
شهرها همچنین دارای پتانسیل فراهم کردن منابع انسانی برای تروریسم هستند. کتابخانه ها، دانشگاهها و مؤسسات دیگر، اماکن اطلاعاتی که برای انجام اعمال تروریستی نیاز می شود. شهرهای می توانند منابع پولی عظیمی باشند مثلاً تأمین وجه از بانکها و تجارت، که از عمده ترین نمونه ها می باشد.
تهدیدهایی که شهرها را مورد هدف قرار می دهند مشخص هستند : حملات شیمیایی- بیولوژیکی پرتو شناسی و حملات هسته ای، حملات کامپیوتری بوسیله ابر کامپیوترها، حملات روانشناسی (روانی)- در شهرها، چنین این تهدیدات به دنبال چنین اهدافی هستند. محیط، سیستم برخورد پیچیده میان مردم، ساختمانها، زیرساختها(تجهیزات، جاده ها، راه آهن ها، فرودگاهها) بیمارستانها، مدارس، کلیساها، مراکز تجاری، دولت، ارتش است با زمینه های کار، تجارت، زندگی خانوادگی، فرصت ها، فعالیتهای بازار که همگی زندگی شهری را تعریف می کنند. از اهدافی که با سرعت در حال رشد است ( Telecom Hoteb) نامیده می شود که جاهای خاصی هستند که ارتباطات (مثلاً تلفنی و ....) در آن قویتر از سایر مکانهاست. جدول 2 لیست اخیر تعدادی از این محلها را در شهرهایی از آمریکا نشان می دهد. ( محل جدول 2 )
هر تهدید به شهر می تواند با هدف قرار دادن یکی یا تعدادی از این سیستمهای برخورد یا فعالیتها را باشد. بنابراین، انفجارها می توانند مردم یا ساختارهای اساسی شهر را مورد هدف قرار دهند.ضربات Electromagnetic زیر ساختهایی نظیر فرودگاهها و تجهیزات آن را مورد هدف قرار می دهند، که در عمل روی عملکرد بیمارستانها، مدارس و دیگر مؤسسات تأثیر می گذارد. تهدیدهای روانی مردم و سازمانهایی را هدف قرار می دهند که بر روش زندگی ساکنین شهر تأثیر می گذارد. در حمایت شهرها در مقابل تهدیدهای تروریستی، ما غالباً بیشتر روی حمایت فیزیکی از مردم و ساختارها و سازمانها متمرکز می شویم تا روی تأثیرات قوی تهدیدهای روانی.
عموماً، حملات و تهدیدات به اهدافشان تا حدودی و با کیفیت های متفاوت می توانند برسند. عملیات تدافعی( Counter Mesure ) یا همان اقدامات ضد عملیات دشمن می توانند مستقیماً تهدیدات را در مبدأو خاستگاهشان نشان دهند و یا کیفیت حمله، یا قوت و یا جهندگی هدف را مشخص کنند. عملیات تدافعی که بطور مستقیم تهدیدها را در مبدأشا یا در همین عبورشان به سمت شهر نشان می دهند (مانند آنهایی که در کشتی یا هواپیما و یا در ترن استفاده می شوند) اساساً یکسان می باشند خواه حمله شهری باشد و یا غیر شهری. با این حال بسیاری از این عملیات ضد دشمن در برابر چگونگی حملات در شهر مقاوم هستند و برای حمایت از یک محیط شهری خاص، استفاده می شوند.
حملات ممکن است از ماشینهایی در گاراژهای زیرزمینی تا ورود سلاحهای کشتار جمعی در کشتیهای قاره پیما مرتب شوند، با نفوذ در تأسیسات گرمایشی، سیستم های تهویه و با حمله به ایستگاههای مترو.
وسایل برای خنثی کردن آنها، رادارهای مراقبتی، طرحهای بازسازی ترافیک و مهمتر از همه باربینی و نقاط کنترل می باشد. عملیات تدافعی با افزایش انعطاف پذیری هدف در یک محیط شهری شامل مقاوم شدن سازه ها در برابر انفجار، آتش سوزی، حملات شیمیایی و بیولوژیکی (میکروبی)، دیوارهای مقاوم در برابر آتش سوزی، بازسازی پویایی ساختمانها و زیر ساختها، و آموزش افراد به عنوان پاسخگویی های اولیه به رویه تخلیه کردن ساختمانهای بلند.
دیدگاه جامع سیستمی در شهر نیاز است، سیستمی که صریحاً آسیب پذیری های کلی و جزئی را مورد توجه قرار دهد. منصفانه است که بگوئیم حتی امروز هم فقدان چنین دیدگاهی وجود دارد. هماهنگی و یکپارچگی پاسخگوها که شروع می شوند با اینکه چطور افراد متصدی هماهنگ کردن روش تدافعی در یک حمله هستند یک نیاز ضروری می باشد که توانایی یک فرمانده را به مبارزه می طلبد. با این حال ابزار تکنولوژیکی وجود دارد ( که به طور فزاینده ای در حال توسعه است) مانند سکوهای کامپیوتری که به فرمانده کمک می کند که همه منابع را ائتلاف دهد.
اصول و مشاهدات :
بر اساس بحث مذبور، تعدادی اصول و مشاهدات پذیدار می شود :
1-ماهیت بخشیدن به شهر به عنوان یک سیستم کنش متقابل، آسیب پذیری حتی ضعیف ترین حلقه بسیار مهم است. مخاطب قرار دادن، این سیستم های کنش متقابل و شناسایی و تصمیم آسیب پذیریهای ضعیف ترین حلقه ها حیاتی می باشد و نیاز به مدلها و شبیه سازیهای پیشرفته دارد.
2-عوامل مشترک اجتماعی تکنولوژیکی اغلب با یک حلقه ضعیف در سیستم پدافندی شهر می باشد. ناتوانیهای سیستمهای حفاظتی ممکن است بهمان اندازه باشد که ما در سیستم اجتماعی ناتوانیم.
3-تهدید یا ترور یک جمعیت می تواند با وسایل روانشناسی انجام می شود و به یک چنین تهدیداتی توجه زیادی باید شود.
4-هیچ کس یا هیچ چیز نمی تواند در یک شهر حمایت شود. بنابراین اجزای بحرانی زیر ساختها و سازمانهایی و که حق تقدم حمایت به آنها داده شود باید مشخص شود. در حالیکه به شهروندان برای این واقعیت آموزش داده می شود.
5-در زمان پی ریزی طرح های حمایتی از یک شهر، شروع کردن با اجزا بحرانی می باشد. باید میان آنچه که می تواند اکنون انجام شود، و آنچه که می توانست در یک زمان نسبتاً کوتاه انجام شود، و آنچه که نیاز خواهد بود. در یک زمان طولانی تر انجام شود تفاوت قائل شد. هر یک از این افقهای زمانی باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین، حمایت از یک ساختمان در یک زمان کوتاه ممکن است به گارد های امنیتی نیاز داشته باشد ولی همان ساختمان در یک بازه زمانی بزرگتر به طراحی دوباره با امنیت بیشتر نیاز دارد.