خلاصه: استفاده از یک هئیت منصفه موظف سازمان بورس اوراق ثبت شده، ما را قادر به پیشبینی 38/4% از تقلبهای برملا شدهی مدیران سرمایهگذاری در سال بعدی نمود.
شرکتهایی با یک تاریخ، همه مختلف و تخلفهای، پیوسته به خوبی (به مانند) شرکتهایی با ناسازگاری در سود مانند پذیرش کمیسیون. عمدتاً انتظار میرود که در آینده تقلب را تجربه کنند. جریان افشای جاری هئیت، از سرمایهگذاران برای مشاهدهی دقیق اطلاعات به راحتی جلوگیری میکند. ما نمایانگر این هستیم که اطلاعات غیرقابل مشاهده، عمدتاً احتمالات تقلب و کلاهبرداری را تقویت میکند. (افزایش میدهد). همچنین ما نشان میدهیم که مرگ شرکت و ریزش سرمایهگذار، به طور قوی ای به مشاهدات ارتباط دارند، (مایه افشائات غیر قابل مشاهدات، نتایج ما ابزاری برای سرمایهگذاری و جستجوئات تعدیل یافته برای شناسایی تقلب در سرمایهگذاری فراهم کردهاند. ما همچنان تغییرات ساده در وجود افشاسازی که اساساً آسایش سرمایهگذاران را فراهم میکنند را شناسایی میکنیم.
در این مقاله ما این سؤالات را مطرح میکنیم. ما امتحان میکنیم اگر تقلب غیرقابل پیشبینی باشد را میآزماییم. و اگر این چنین بود چه عواملی تقلب را پیش بینی میکنند ما افشائات جریان اجباری سرمایهگذاری مدیر را آزموده و تأثیرگذار بودن آنان را میآزماییم. مثال: راههای خاص برای تقویت کیفیت افشاسازی. ما همچنان عکسالعمل سرمایهگذاران را در مقابل افشا سازی تقلبات مورد امتحان قرار میدهیم یافتههای ما به سمت سیاستهای پیشنهادی خاصی سوق مییابد که نمونههایی برای تکمیل کردن و عمدتاً تقویت توانایی سرمایهگذاران برای پیشبینی تقلب است.
پیش بینی تخلفات و تقلبات، برای سرمایهگذاری به دو دلیل بسیار منتقدانه مهم است.
اولاً : در بسیاری از تقلبات، سرمایه گذار همه چیز را از دست میدهد. بنابراین هنگامی که تقلب ممکن است غیرعادی باشد، مصیبت بار است.
دوماً: افشاسازی، پایه و اساس قانون حمایت از سرمایه گذار ایالتی متحده است.
قوانین امنیت فدرال، حداقل سطح تجربه، صلاحیتهای خاص و اعتبارات را حکم نمیکند بلکه ممنوعیتهایی در مقابل تخلفات قابل توجه سود نیز وجود دارد. در عوض قانون فدرال تنها نیازمند مشاورانی جهت افشاسازی اطلاعات خاص و سرمایهگذاران مسئولیتپذیر جهت انتخاب مدیران سرمایهگذاری میباشد.
قانون ابتدایی فدرال که از سرمایهگذاران حمایت میکند (پوشش میدهد) عمل مشاوران سرمایهگذاری 1945 میباشد. این قانون حکم میکند که کل مشاوران سرمایهگذاری باید از ADV بایگانی نمایند، مسائلی را که نیازمند افشاسازی تخلفات سود و تخلفات قانونی و منظم نوشته را ما استفاده از اطلاعات در این بایگانیهای را یک روند خط مشی مهم در روشن سازی تقلبات مدان و استانفورد بوده بیان میکنیم. آیا افشاسازیهای اجباری در قالبی ADV برای حفاظت و نگهداری سرمایهگذاران بسنده است؟
برای پاسخ به این سؤال ما یک مدل پیشگویی از تقلبات آینده، اتفاقاتی که از مجموعه دادهها منحصر به فرد از تمامی قالبهای بایگانی ADV استفاده میکنند توسط اعلامیههای سرمایهگذاری ثبت شده از 2000 تا 2006 ایجاد کردیم. این نمونهی ما در برگیرندهی ده هزار اعلامیه سرمایهگذاری که برای بیش از 20 میلیون ارباب رجوع (مشتری) تصمیم و نظر تهیه میکنند و کنترل احتیاطی بر بیش از 32 تریلون در داراییهای داشتهاند.
ما درمییابیم که اطلاعات عمومی حاضر و به رایگان توزیع شده توسط SEC، عمدتاً تقلبات را پیشبینی میکنند. تخلفات افشا شدهی بهره در قابی ADV، پیوستگی مثبتی در افشای تقلبات در آینده دارند. اعلامیه سرمایهگذاریهای ثبت شده با نام که بهرههای اقتصادی در اوراق بهادار دارند، از طرف مشتریان داد و ستد میکند و کمیسیون قول میکند و یا با دلالانی که عمدتاً مایلند تقلب را گزارش دهند آمیزش کنند. حضور اعظمی از مشتریان مؤسسهای به طور منفی به افشای تقلبات مربوط است. حتی پس از حسابداری برای این عوامل، یک تاریخچه از تخلفهای پی در پی و قانونی توسط مدیر سرمایهگذاری شرکت قدرتی مسندی اضافهای دارد. با وجود این که کمتر از %1 از شرکتها در هر سال تخلف جدیدی را افشا میکنند، ما قادر به پیشبینی صحیحانه 26/33 از تخلفات، با استفاده از اطلاعات که به سادگی به دست میآیند بعنوان یک امتحان اساسی و تنومد ما مدلهای پیشگوییان را دوباره تخمین میزنیم. اما با جابجایی متغیرهای وابسته با جرایم غیر سرمایهگذاری مانند رانندگی غیرهوشیارانه و مست، ما دریافتیم که ناسازگاریها در بهره و شخصیتهای مهم دیگر شرکتها جرایم مربوط غیر از سرمایهگذاری را پیشگویی نمیکنند. هنگامی که حقوق قبلی و تخلفهای منظم یک رابط منفی با جرایم غیرسرمایهگذاری مربوط دارند، تنها یک تاریخچه از افشائات تخلفات (که شامل تخلفات غیر سرمایهگذاری مربوط) توانایی مسندی مشابهی برای جرایم سرمایهگذاری و غیر سرمایهگذاری مربوط دارد. ما تفسیر میکنیم که این نتایج بعنوان شواهدی که نتایج ما تحت تأثیر متغیر جانبداری حذف شده قرار نگرفتهاند.
در حکایت، مدلهای ما پایندهاند، فرم زمینه اوراق سرمایهگذاری برناودل مداف 11 ماه قبل از جریمه شدن به دلیل تخلف است. با استفاده از این اطلاعات ما درمییابیم که احتمالات تخلفات شرکتی در حدود %95 از تمام شرکتها در نمونهی ما میباشد. بهرههای اقتصادی شرکت در معاملات مشتریان، پیوستگی و همکاری با یک دلال و تاریخچهی تخلفات منظم، همگی در رتبه بالا مشارکت دارند. برای سرمایه مدیریت استانفورد بهرههای اقتصادی در معاملات مشتریان استفاده از کمیسیون همکاری با دلالان و تاریخچهای در تخلفات احتمال تقلب در حدود %99 از تمام شرکتهای نمونهای ما را نتیجه میدهد.
متد اولاً: سازمان بورس اوراق بهادار، اکثر صورتهای بایگانی هر شرکت را عموماً به نمایش میگذارد اما بایگانیهای قدیمی موجود نیستند. به دلیل این که یک هیئت کاملاً از بایگانیها داریم قادر به مشاهدهی اطلاعاتی که برای سرمایهگذاران کاملاً در دسترس نیستند یا جمعآوری و پردازش آنها بسیار سخت است، هستیم. ما دربارهی راههایی که در آنها هر شرکت قادر به جابجایی تخلفات قبلی افشا شده از بایگانیاش است، به بحث و رسیدگی میپردازیم و نشان میدهیم که این یک عملیات مشترک است. ارزش نهفتهی این اطلاعات در پیش بینی تقلبات مهم است. افزودن این اطلاعات به مدلهای پیشگوییهای ما، به ما قدرت پیش بینی تا حد 41/38 از سرمایهگذاریهای مرتبط با تخلفات افشائی در سال آینده را میدهد. ما واکنش سرمایهگذاران را در قبال افشائات تخلفات با آزمودن هر دو، مرگ شرکت و جریانات سرمایهگذار مورد سنجش قرار میدهیم.
تقلبات افشا شده که به راحتی توسط سرمایهگذاران مشاهده شدهاند با واکنشهایی شدید در یک افزایش %549 درصدی در احتمال توقف عملیات شرکت را در سال بعد و ریزش %32 از داراییهای در خدمت مدیریت، وابستهاند. اگر چه، هنگامی که شرکتها تخلفات را به یک روش غیر شفاف افشا میکنند، بصورت مجازی تغییری در سرمایه سرمایهگذاران یا احتمال مرگ شرکت ندارد، این موضوع بیان میکند که سرمایهگذاران این اطلاعات مطلع نیستند.
این مقاله به نوشتههای موجود در زمینه پیشبینی تقلبات و دیگر ریسکهای عملیاتی در شرکتهای مالی میافزاید. وسیعترین شاخهی این نوشته، ریسک مؤثر بر مرز صندوقهای مشارکت را مورد افزایش قرار میدهد. Capco (2003) مییافته است که ریسک مؤثر موجب شکست حفاظت صندوق در مقابله با %38 ریسک سرمایهگذاری است. حفاظت از صندوق که به دلیل ریسکهای مؤثر شکست میخورند %71 شامل تقلب درونیاند. براون، گوتزمن، ینبگ و شوارز (2008-2009) از یک قسمت خارجی و فرعی از مدل بایگانی برای مرزهای صندوق استفاده میکنند و نشان میدهند که تخلفات بهرهای و مالکیت متمرکز با یک تاریخچه از تقلبات منظم پیوستگی دارند.
آنها یک اندازه و مقیاس از ریسکهای مؤثر بر پایهی اطلاعات حاضر تاریخی میسازند و چنین مینمایند که این موضوع جریانات سرمایه سرمایهگذاران را توضیح نمیدهد. آگروال، دنیال و نایک (2008) و بولن و پول (20091-2008) شواهد محکمی برای برگشتهای گزارش شده اداره حفاظت صندوق ارائه میکنند. بولن و پول (2008) نشان می دهند که مقیاس آنها برگشت از عملکرد، تقلبات را پیشبینی میکند.
مقالههای اندکی برنامههای دیر تجاری صندوقهای دو جانبه را مورد خطاب قرار میدهند. زیتفرویت (2006) نشان میدهد که تجارت تأخیر دار، صندوقهای دو جانبه شایع شده بود. گوتزنن و ایوکویچ، رو ومن هورست (2001) قوانین قیمتگذاری را گسترش میدهد که از سرمایهگذاران تجارت تأخیر دار جلوگیری میکند، کادنی (2007) و هوگ ولمن (2005) نشان میدهند که صندوقهای مشارکت خانوادگی که درگیر برنامههای تجارت تأخیردار شدند، دچار ریزش و بیرونریزی سرمایهها میگشتند.
مطالعات متعددی دربارهی ریسکهای مؤثر و عملیاتی بر مؤسسات تأمین مالی وجود دارد. کرتوبای، جریون ویو (2009) دریافتندکه مؤسسات مالی با همکاری دولتی ضعیف بیشتر ممکن است که اتفاقات مؤثر داشته باشند دفونترول، دهس راف، جوردان، روسنگرن (2003) نشان میدهند که برای اکثریت مؤسسات تأمین مالی ذخیره سرمایهی طلب شده برای ریسکهای مؤثر بیشتر از ریسکهای تجاری است.
رپری و دفونتنول (2006) واکنشهای قیمت سهام در مقابل ریسکهای مؤثر در مؤسسات تأمین مالی را مورد آزمایش قرار دادند. برای تقلبات داخلی، جمعآوری سرمایه با دو برابر ارزش زمان افت داشته است. برای زیانهای عملیاتی مؤثر دیگر، جریان جمعآوری سرمایه فقط برابر ارزش زیان افتی داشته است.
با توجه به نوشتههای ما، این اولین نوشتهای است که کیفیت ریسک تقلب سرمایهگذاری مدیریت شرکتها را متفاوت از حفاظت صندوقهای مشارکت نشان داده و اولین مطالعات برای آزمودن این که اگر تخلفات مدیران قابل پیشبینی باشند، تنها از یک داده حاضر با پیشدرآمد عمومی استفاده شود.
نتایج ما مؤثر بر هر دو سرمایهگذاران و قانونگذاران، سرمایهگذاران میتوانند از یافتههای ما برای جلوگیری از کارگزاران سرمایهگذاری با یک احتمال متقلب بالا استفاده کنند، وظیفهی بسیار بزرگ سرپرستی بر بیش از ده هزار کارگزار سرمایهگذاری داده شده، قانونگذاران فدرال را از توانایی تمرکز و رسیدگی بر شرکتهایی با احتمال بالاتری برای تقلب منتفع خواهد کرد.
ما همچنان مستقیماً ارزش سیستم جاری افشائات اجباری برپایهی قالب ADV را میآزماییم. ما نشان میدهیم که اطلاعات افشا شده مفیدند و زمینه را فراهم میکنند تا سرمایهگذاران نسبت قابل ملاحظهای از تقلبات را پیش بینی کنند. اگرچه، ما همچنان نشان میدهیم که قالببندی افشائات جاری، سرمایهگذاران را از مشاهدهی اطلاعاتی که پیشبینی تقلبات را به طور قابل توجهی تقویت میکنند جلوگیری میکنند.
علاوه بر این، تقلبات افشا شدهی به سادگی مشاهده شده وابسته به عکسالعمل قوی سرمایهگذاران دارد. هنگامی که سرمایه گذاران واکنشی در مقابل افشائاتی که کاملاً مختص و یا به سختی قابل رویتاند ندارند. با وجود این که این اطلاعات مخفی تقلبات را پیشبینی میکند نه واکنش سرمایهگذاران را، باور داریم که سیاست شفافی دال بر نتایج بدست آمده توسط ما وجود دارد. سازمان بورس اوراق بهادار اساساً میتواند آسایش سرمایهگذاران را به دگرگونسازی قالببندی افشائات تقویت کند و بنابراین اطلاعات مخفی جریان به سادگی قابل مشاهدهاند. از زمانی که این اطلاعات به سازمان بورس اوراق بهادار گزارش شدهاند، بهای مستقیم حاشیهای کارگزاران سرمایهگذارای با نام ثبت شده به صفر خواهد رسید.