آب درمانی: آب درمانی(هیدروپاتی) واژه ایست که برای درمان از طریق آب استفاده می گردد.از زمانهایی که به یاد می آید،هم قبایل بدوی هم ملل متمدن آب را برای درمان بکار می گرفتند.
حتی حیوانات وحشی واهلی دریافته اند،زمانی که بیمار می شوند،آب بیاشامند.مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال درآن از طریق پاکسازی مواد زاید بدن، آن را باز می گرداند.
* طبقه بندی آب از نظر درجه حرارت: 1) آب خنک ازدمای بدن(37 درجه) اثر برانگیزنده، خنک کننده و محرک دارد.
2) آب گرمتر از بدن تقویت کننده، نیروبخش و قدرت آفرین است.
3) آبی که داغ است آرامش به وجود می آورد،و دردها را مرتفع می سازد، ولی ایجاد خستگی مفرط می نماید.
4) آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین تر است،یعنی آب ولرم (27 تا 32 درجه) یا آب نه سرد و نه گرم(32 تا 35 درجه) همیشه سود مند است وبرای مصارف عمومی مناسب است.
* چار چوب نظری آب درمانی نظریه اساسی واصول هیدروپاتی را می توان باجمال به قرار زیر تشریح کرد: نظریه ناخالصی های بدن به علت تمام بیماریها است.
درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می دهد که پناهگاه عضو مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است وبرای دفع میهمان ناخوانده یاری می طلبد.
داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفا بیماری را کنترل می کند، ولی نمی تواند علت را مرتفع سازد.
این داروها متعاقبا صدمات شدید تری عارض می کنند.
طبیعت درمان دهنده بزرگی است.
بنابراین تمهیدات ما در گرو همکاری با طبیعت در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی وخارجی آب است که سالمترین،مطمئن ترین و بی آزارترین پاک کننده است.
بدن انسان سالم بیش از 60 درصد آب داردکه درجه حرارت آن 37 درجه سانتیگراد است.
بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست،شش ها،اعضای ادراری و روده ها دفع می کند و برای اینکه در تندرستی باقی بماند، باید مقداری آب خالص را از راه غذا وآشامیدنی به بدن برسانیم.
برای آنکه تندرستی را حفظ کنیم، همیشه باید غریزه طبیعی را به منزله راهنما قرار دهیم.
علت اولیه تمام بیماریها در باقی ماندن مواد مرضی در سیستم است.
باکتریها ازاین مواد زائد تغذیه می کنند.هیچ گونه باکتری درخون خالص اکسیژن دار و در مکانی که این مواد زائد یافت نمی شوند، نمی تواند رشد کند.
بیماریهای مزمن در اثر تجمع این مواد مرضی در بعضی از مناطق بدن که بنا به دلایلی ضعیف تر از بقیه اعضا در دفع مواد زائد است،مانند ریه،کبد یا کلیه سبب تضعیف بعدی آنها وتخریب عضو گرفتار می شود.
تمهیدات ما درعلاج بیماری حاد یا مزمن باید کمک به طبیعت در خروج این مواد زائد از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل می کند واین کارنباید با سموم یا تزریق مواد بیگانه در سیستم باشد که حالت بیماری را غامض ترمی سازد، پس آنگاه طبیعت با ناخالصی ها همچون سموم می ستیزد وموادی که برای بدن لازم نیست از بدن دفع می کند.
* ما می توانیم با آب ...
1) هضم خود را بهبود بخشیم.
2) اجابت مزاج خود را فعال سازیم.
3) جریان ادرار را منظم کنیم.
4) پوست را پاک کنیم ومنافذ را برای تعریق باز نگه داریم.
5) تعریق را کم کنیم، وقتی که فزون تر از اندازه باشد.
6) خواب طبیعی .
سالم داشته باشیم.
7) درجه حرارت را به هنگام تب کم کنیم.
درجه حرارت را در شرایط زیر طبیعی و لرز فزون بخشیم.
9) جریان خون را تسریع نمائیم.
10) التهاب واحتقان در هر جای بدن را کاهش دهیم.
11) از چرکی شدن هر قسمت ملتهب جلوگیری کنیم.
12) در هنگام بیماری تشنگی را مرتفع سازیم.
13) تمام ضایعات از قبیل زخم، بریدگی، سقوط، شکستگی ها،سوختگی ها وغیره را ترمیم کنیم.
14) درد را به شیوه ای طبیعی بدون تقبل خطر آثار ناگوار شایع داروهای سمی آرام کنیم.
15) به طبیعت در ریشه کن ساختن ناخالصی ها،سموم وغیره از بدن کمک برسانیم.
16) آسیبهای کبد،یرقان،سنگ صفرا،یبوست،قولنج،کهیر،چاقی،بیماری های تحلیل برنده را شفا بخشیم.
17) اختلال در آشامیدن ،تپش قلب،روماتیسم،نقرس،ضعف جنسی وغیره را بهبود نماییم.
18) بیماریهایی ار قبیل گال، کورک و دمل ، کیست سرطان،زخم های خورنده،خنازیر،لویوس،سل،جذام وغیره را التیام دهیم.
19) افراد ضعیف و خسته را مراقبت کنیم و آنها را با طراوت و سرپا نگهداریم.
* احتیاط آب های خنک تر را برای مدت کوتاهتری باید بکار برد.
وقتی که بدن خشک می شود،نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.
درکم خونی ها،درجه حرارت پایین،سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس ،آب در مانی توصیه نمی شود.
آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می کنند،یا مستعد غش وضعف هستند،یا آنهایی که مستعد گرمازدگی می باشندویا درسکته به مصارف داخلی وخارجی بدن رساند.
آب ولرم نه سرد ونه گرم دردرمان اغلب بیماریها موثر است به شرط آنکه توسط پزشکی مجرب آب درمانگرنسخه شده باشد.
آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و غیره را نباید برای مصارف آشامیدنی بکار گرفت.
* آثار آب درمانی 1) تا زمانی که آب سرد مورد مصرف قرار می گیرد، فعالیت عضو تقلیل می یابد و پس از قطع مصرف آب قسمتهایی از بدن به حالت طبیعی برمی گردند وبرای مدتی درجه حرارت از حد فعالیت بالاتر قرار می گیرد.
پس از این مصارف باید قسمتهایی از بدن را ماساژ داد تا گردش خون تسریع شود کمپرس کیسه یخ یا آب سرد در سر از احتقان وهجوم خون در سر جلوگیری می کند که در برطرف ساختن سردرد ودردهای عصبی موثر است.
اگر زیر بغل گذاشته شود، به مثابه ضد احتقان برای تمام بازو خواهد بود.
اگر در خم آرنج قرار داده شود،درجه حرارت دست را پایین می آورد.
اگر درقسمت بالای پا گذاشته شود،ساق را در زیر زانو نیرو می دهد .
اگر روی زانو وپاشنه پا نهاده شود،اثر ضد احتقان پا خواهد داشت.
2) نوشیدن آب سرد وتنقیه با آب سرد، درجه حرارت را دربیماریهای تب زا فرو می اندازد، آب سرد اگربرای سر وکف پا بکار روددرجه حرارت عمومی را درتبها پائین می آورد.گذاشتن لته آغشته به آب سرد و مرطوب روی شکم سبب فرو افتادن درجه حرارت به هنگام تب می گردد.
3) کاربرد آب داغ فعالیت حیاتی را تحریک می کند،ولی موجب رخوت واکنش های بعدی می شود پس از کاربرد با آب داغ، قسمتهایی ازبدن را باید با آب سرد مواجه کرد وبا مالش ایجاد گرما کرد.
تحریک با آب داغ التهاب چشمها را برطرف می سازدوسبب می شود که دردهای قولنج شکم،اسپاسم،کرامپ، درد وغیره در هر بخش از بدن ساکت شود.
تنقیه با آب گرم به روده ها قوام می بخشدویبوست را برطرف می کند ولی خستگی مفرط را سبب می شود.استعمال آب داغ در پوست یجاد اتساع سرخرگها وسیاهرگها و مجاری لنفاوی می کند.
حمام کامل آب داغ حملات آسم را بهبود می بخشد.
ابتدا دستگاه مرکزی را تحریک و سپس به رخوت می اندازد، لذا بیمار ابتدا احساس برانگیختگی خواهد کرد، سپس کوفتگی.
گذاشتن موقت بطری آب داغ روی پوست موجب بالا بردن گرمای بافت می شود.
بطری آب داغ کاربردهای موثری دارد، ازجمله زمانی که اعضای انتهایی یدن سرد شده باشند.
4) کاربرد متناوب آب داغ وسرد در پوست بسیار سودمند است.
دراین برنامه مصرف آب سرد همواره آخر کار انجام می شود.
دمای پوست ابتدا به طور قابل ملاحظه ای نسبت به درجه حرارت طبیعی افزایش پیدا می کند وپس ازآن از طریق آب سرد پائین می آید.
این مصارف بدفعات با شروع آب گرم و درآخربا آب سرد است که با انواع ورزش ها مثل دمبل زدن ،قدم زدن سریع ویا درافراد ناتوان با ماساژ بدن دنبال می شود.
این شیوه ها همواره قدرت تغذیه را بدون بروز هر نوع اختلال بهبود می بخشد.
5) کاربرد آب ولرم یا نه سرد ونه گرم، همواره آثار نیکوبخشی دارد وبرای کودکان، مردان جوان، زنان ظریف وافراد حساس مناسب است.
* مزایای آب درمانی 1) درمان با آب در بیماریهای انسان بسیار ساده وطبیعی است.
2) روش درمان زیاد دشوار نیست.
3) کاملا بی ضرر است وآثار بدی بر جا نمی گذارد.
4) آثار مسمومیت به همراه ندارد و نیازی به داروهای سمی نیست.
5) ارزانترین وسیله است و درهمه جا براحتی بدست می آید.
6) هضم را بهبود می بخشدویبوست را که منشاء بروز اغلب بیماریهاست برطرف می کند.
7) خواب طبیعی را برقرار می سازد ومغز وبدن را تقویت می بخشد.
بی درد است ودرد را بسهولت تسکین می دهد.
9) درمان آن اساسی وریشه ای است.
* قواعد کلی برای آب درمانی 1) بدن بیمار بویژه را پاها را نباید به مقدارکافی گرم نگه داشت و چنانچه احساس لرز نماید،از طریق مالش با حوله داغ، ورزش و جریانی ازآب گرم در پا او را گرم نمود.
2) مناسب ترین زمان پیش از اوقات صبحگاهی وقبل ازرفتن به بستر خواب است.
بیمار نباید پیش یا بلافاصله پس از هر غذا یا فعالیت یا وقتی که اطاقش سرد است، درمان شود.
3) پس از جریان هوای گرم، باید کشاله ران را شستشو داد یا دوش گرفت یا با اسفنج بدن را مرطوب ساخت .
پاشیدن آب بر بدن یا شستشو با آب سرد ازسرما خوردگی جلوگیری می کند و پس از مصرف آب سرد باید احتیاط کرد که گرما از طریق ورزش حاصل گردد،ولی اگر بیمار ناتوان است ،حمام آفتاب ، مالش با استفاده از کمپرس آب داغ ،حمام بخار،پوشش وغیره در اطاق گرم (حداقل 20 درجه) ضرورت پیدا می کند.
4) یک قاشق چایخوری آب تازه یا ولرم در صورتی که بیمارآب بطلبد،در حلقوم او می ریزند، ولی نباید مقادیر زیادی آب داد.
5) از تمام مواد مضعف یا محرک اعصاب مانند چای، قهوه،لیکور، تنباکو حشیش وتریاک باید پرهیز کرد.
در موارد شدید از گوشت و ادویه باید پرهیز کرد.شیر،میوه،قرص کامل نان را وقتی که به بیمار احساس اشتها دست داد ویا درحالات دیگر باید به بیمار رساند.
هر گاه که بیمار احساس تشنگی نمود باید آب نارگیل،شربت،آب میوه وآب خالص به وی نوشاند.
مواد بسیار داغ یا سرد نباید داده شود.
از تجویزآب گازدار درخلال درمان باید بر حذر بود.
6) اطاق بیمار باید آرام وتهویه هوای آن مناسب باشد.
7) حمام آب نه سرد ونه گرم ومالش دادن بیمار زمانی توصیه می شود که بیمار نتواند فعالیت کند یا برای کسب گرمای آفتاب بیرون قدم بزند.
اشخاص حساس وناتوان وکودکان را نباید با شدت معالجه کرد.اگر آنها آب سرد را تحمل نمی نمایند، آب گرم یا ولرم را باید بکاربرد.ولی باید آنها بتدریج با آب سرد عادت کنند واین امر می تواند برای پائین افتادن درجه حرارت بدن ، مرحله به مرحله برای حصول به نتایج موفقیت آمیزتر موثرافتد.
9) اگر بیمار احساس سرما ولرز کرد، آب سرد نباید بکار برد.
باید او را بوسیله حوله ماساژ دا د یا او را به ورزش ویا حرکات سریع دستها و سایر قسمتهای بدن یا قدم زدنهای تند یا جریان آب گرم وغیره وا داشت.
مصرف آب سرد را نباید زیاد تکرار کرد و باید فواصل زمانی کافی برای بروز واکنش در بدن برقرار کرد.
10) خاطر باید آسوده و راحت باشد.
11) درمان بیماریهای مزمن باید مطابق با دوره زمانی بیماری و به اندازه کافی تداوم پیدا کند.
12) حتی پس از معالجه، از عواملی که احتمال عود بیماری را افزایش دهد،باید اجتناب نمود.
13) تمام حوله ها، پتوها، ملحفه ها وغیره را باید شستشو در آفتاب پهن کرد.
14) بهترین جنس ملحفه مرطوب ابریشم خام است.
چنین محصولی چندان گران نیست و زمانی که نتوان ملحفه های سرد و زبر را بکار برد، از آن می توان استفاده کرد.
مواد بافتنی نرم آب را بهتر می کشد وباید آن را بدقت دور بدن پیچاند.
لازم است دو ملحفه در دسترس داشت که یکی در نوبت شستشو و دیگری در نوبت کار باشد.
استعمال ملحفه ها ممکن است آنها را آلوده سازد وبایدآن را درآب نیمگرم یا آب و صابون که از جوزهای گیاهی بدست می آید شستشو داد وسپس با آب سرد آب کشید ودرآفتاب پهن کرد که خشک شود.
15) پتوها را باید تکاند و در آفتاب و در معرض هوا نوبت به نوبت قرار داد.آنها را نیز باید شستشو داد.
فلسفه طب اب درمانی : این روش یک خانه تکانی قطعی برای بدن است و موجب نظافت کامل تمام دستگاهها وتمام سلولهای بدن می گردد وعوامل بیماری را بکلی بیرون می ریزد وبر دو اصل استوار است : اصل یکم - در اثر خوردن غذاهای گوناگون مقداری غذا از دستگاه هاضمه می گذرد وصرف سلولهای بدن نمی شود بلکه در زیر پوست بدن واطراف قلب وسایر مراکز حساس تن بعنوان ذخیره باقی می ماند وهمینها هستند که پس از مدتی تولید عفونتهای گوناگون کرده وسبب بروز بیماریهای مختلف می شوند وهر اندازه درجه عفونت ومیزان مواد اضافی بیشتر باشد بیماری شدیدتر خواهد بود واین بیماریها نامهای تازه ای به خود خواهند گرفت ولی اصل وریشه همه این بیماریها یکی است وان نمو میکروبها و ویروسها است زیرا زندگی انها تنها در محیطی ممکن است که دارای سموم ومواد غذایی زائد بوده باشد .
اصل دوم - برای معالجه بیماریها واز بین بردن میکروبها باید قبل از هر چیز این سموم انباشته شده را بیرون ریخت واین در صورتی ممکن است که برای مدتی بین 10 الی 40 روز غذا به بدن نر سانیم وتنها اب بیاشامیم در این صورت بدن خود بخود مواد غذایی وعفونی وزباله های انباشته شده را از ذخیره گاهها بیرون اورده ومصرف می کند تا هنگامی که ان کثافات تمام گردد و ان وقت ریشه بیماری کنده می شود.
مزیتهای طب اب درمانی : این طب امتیازاتی بر سایر روشهای درمانی دارد که به 6 مزیت ان اشاره مختصری می گردد .
1- درمان طبیعی - در طب اب درمانی بیماری بطور کاملا طبیعی و با استفاده از اب خالص درمان می شود ولی در سایر روشها از داروهای سمی وشیمیایی استفاده می شود که اثرات منفی وضررهایی بر روی سلولها وبافتهای حساس بدن می گذارند وبدن در برابر ان داروهای سمی واکنش نشان می دهد وبیماریهای دیگر را تحریک می نماید وهمچنین موجب مسمومیت تدریجی جسم می شوند .
2- درمان فراگیر -در طب اب درمانی بیماریهای متعدد در جسم انسان درمان می شوند زیرا در این طب تمام اجزاء ودستگاههای بدن از عوامل بیماری پا کسازی می شوند ولذا بیماریهای متعدد بطور یکجا درمان می شوند ولی در سایر روشهای درمانی معالجات فقط بهمان بیماری اختصاص می یابد که برای درمان ان تلاش می شود .
3- درمان ریشه ای - در طب اب درمانی بیماری بطور ریشه ای درمان می شود زیرا فرایند طب اب درمانی مقابله با ریشه های بیماری است وان ریشه ها سموم وذخایر انباشته شده می باشند که به روش اب درمانی تمام این ریشه های عامل بیماری کنده شده ودفع می شوند.
4- درمان یک نوبتی - در طب اب درمانی بیماری در یک نوبت ودر مدت زمان بین 10 الی40 روز درمان می شود ولی در سایر روشها درمان در مدتهای طولانی وگاهی سالها طول می کشد .
5- نظافت وپاکسازی عمیق جسم -در طب اب درمانی کل سیستم بدن یعنی تمام سلولها-بافتها-عصب ها-مفاصل- دستکاه گوارش و......
شستشو ونظافت می شوند وسموم و زباله ها وذخایر انباشته شده که عامل رشد ونمو میکروبها وویروسها وعوامل بیماری زا هستند از جسم خارج می شوند وهیچ روش دیگری این قابلیت نظافت و شستشوی عمیق جسم انسان را ندارند .
6- باز سازی جسم - امتیاز بسیار مهم طب اب درمانی علاوه بر سایر مزایا باز سازی جسم فرسوده وخسته است زیرا در طب اب درمانی به تمام سلولهای پیر و فرسوده حمله می شود و انها را از جسم خارج می نماید وانسان تولدی دیگر می یابد و با خروج سلولهای مریض وکهنه وفرسوده و همچنین شستشوی سلولهای سالم بافتهاو عصب ها و سایر اجزاءودستگاههای بدن انسان به سوی سلامتی و نشاط وشادابی و طراوت جسم باز می گردد و مکانیسم شستشوی کل سیستم بدن امتیاز بسیار خاص طب اب درمانی است و حیات دوباره به انسان می دهد چناچه خدای بزرگ می فرماید: وجعلنا من الماء کل شیء حیء - سوره انبیاء ایه 30 (و همه چیز را بواسطه آب زنده گردانیدیم).
روش اجرا چگونه است؟
آب درمانى مجموعه کارهایى است که در آنها از آب براى بهبود وضع جسمى یا روانى، تقویت سلامتى یا زیبایى، یا درمان دردها و بیمارىها استفاده مىکنند و این استفاده به دو طریق درونى و بیرونى صورت مىگیرد.
طریق درونى ساده است: نوشیدن روزانه آب خالص، یا آب شارژ شده )نقش گرفته(، یا آب معدنى خاص، یا آب دریا به مقدارى و مدتى که آب درمانگر تجویز مىکند.
طریق بیرونى شامل انواع حمامگیرىها و آب پاشىها به بدن است.
این روش چه کاربردی دارد؟
آبپاشى با فشار: این نوعى درمان است که با کوبش شدید آب صورت مىگیرد.
این روش نیروبخش و فرحبخش است ولى تحمل آن سخت است و بنابراین کاربرد خیلى گسترده ندارد و اشخاص پیر نمىتوانند آن را تحمل کنند.
نمک مالى این روش نوعى آب درمانى مخلوط با مواد معدنى است.
درمانگیران مىگویند که این روش به آنان احساس بهبود و تندرستى بیش از پیش مىدهد.
حمام دو جفتى در این روش دو جفت وان کوچک را کنار هم قرار دادهاند.
در یک وان آب سرد و دیگرى آب داغ دارد.
درمانگیر در وان آب داغ به نوعى مىنشیند که پاهایش تا اندکى بالاى زانوها در وان آب سرد فرو رفتهاند.
یکى از نتایج این روش بهبود گردش خون در پاها و تسکین ناراحتىهاى پاهاست.
یکى دیگر از نتایج آن بهبود وضع کسانى است که مشکلات لگن خاصره یا مشکلات مهرههاى پایین ستون فقرات دارند.
حمام نمک اپسوم این نوعى حمام براى عرق ریزى خیلى زیاد است.
در وان حمام سه تا چهار کیلو نمک مىریزند و وان را از آب داغ پر مىکنند و درمانگیر تا چانه در آن فرو مىرود.
بیمار در این وضعیت عرق فراوان مىکند.
پس از مدتى معین او را بیرون مىآورند و زیر دوش آب داغ مىبرند و سپس ماساژ مىدهند و در حولههاى ضخیم مىپیچند که بیشتر عرق کند.
پس از یک دوش آب داغ نهایى بیمار را به بستر مىفرستند که استراحت کند.
روشهای دیگری همچون آبپاشى سوزنى، حمام حباب هوا، ماساژ زیر آبى و .
.
افزون بر آنها، بسیارى روشهاى دیگر استفاده از آب براى فرحبخشى، آرام بخشى، تقویت عمومى بدن و نظام دفاعى بدن، تسکین دردهاى استخوانى - مفصلى، بهبود گردش خون، درمان بیمارىهاى پوستى، رفع خستگى مزمن، و مبارزه با افسردگى و غیره امروزه در درمانگاههاى آب درمانى به کار گرفته مىشوند.
نوشیدن آب به مقدارى معین نیز خواص درمانى و پیشگیرى از بیمارىها را دارد.
پزشکان و بیولوژیستها و کارشناسان تغذیه به ما مىگویند که هر آدم نیاز به حداقل هشت لیوان آب در روز دارد تا بدن او درست کار کند.
برخی افراد روزه غذایى و قناعت به نوشیدن فقط آب در کل 24 ساعت شبانه روز را گاهى براى پاک کردن بدن از مواد سمى به کار مىگیرند.
عکاسى به روش کرلیان نشان داده که وقتى درمانگرى از مکتب شفابخشى انرژى درمانى با تمرکز فکر خود آبى را که مىخواهد به درمانگیر دهد به اصطلاح شارژ مىکند آن آب پهنهاى از انرژى فوقالعاده را درون خود مىنمایاند که آب معمولى ندارد، و چنین است که احتمالاً انرژى طبیعى بدن آب درمانگر توان انرژیایى و درمانى آبى را که به بیمار خود مىدهد بیشتر مىکند.
محققین می گویند روش آب درمانى به این دلیل مفید است که آب درمانگران افرادى دلپذیرند و توجه و همدلى کافى به وضع جسمى و حال روانى بیماران مىکنند، و نیز این درمان در جوى و محیطى دلپسند که در بیماران آرامش عصبى و کاهش تنش و احساس بهبود جسمى و فکرى تولید مىکند اجرا مىشود.
همه این عوامل به شخص درمانگیر کمک مىکنند انبساط عضلات و آرامش و سبکبارى یابد شاید آسان‌ترین ، راحت‌ترین و ارزانترین وسیله‌ای که ورزشکاران و مردم برای رفع خستگی، کسالت و به دست آوردن آرامش و راحتی از آن استفاده می کنند ، آب باشد .
گرفتن دوش آب گرم پس از ورزش و مسابقه ، یا پس از انجام کارهای سنگین روزانه ، تقریبا یک امر طبیعی و عادی است که تمام بازیکنان و افراد ، آگاهانه یا بدون آگاهی از آن استفاده می‌کنند .
آب درمانی ، یک روش عامه پسند است و به خلاف اکثر روشهای دیگر ، رفع خستگی عضلانی با رضایت و خوشنودی ورزشکاران توام می‌شود.
با تمام مزایا در مورد آب درمانی، باید گفت: "با شناخت و آگاهی از تاثیرات فیزیولوژیکی و درمانی آب ، به آسانی و راحتی می‌توان از آن استفاده کرد" .
"هیدرو تراپی" به معنای آب درمانی در گذشته توسط ایرانی‌ها، مصری ها، یونانی‌ها و ژاپنی ها، با توجه به خواص درمانی آب ، به فراوانی مورد استفاده قرار می‌گرفت .
هیدروتراپی یا آب درمانی به شکل امروزی آن را شاید بتوان مدیون دکتر " جان فلویر" انگلیسی دانست .
شاید استفاده از آب در موارد درمانی و رفع خستگی در ورزشکاران وبه دست آوردن آرامش جسمی و روحی ، قدمتی معادل قدمت زندگی بشر داشته باشد .
مزایا و خصوصیات استفاده از آب درمانی برای تسکین دردها وآفرینش آرامش، یعنی در موارد درمانی و رفع خستگی در ورزشکاران وبه دست آوردن آرامش جسمانی - روحی ، متعدد است .
در دسترس بودن آن برای همه ، ارزان بودن نسبت به روشهای دیگر ، اندازه‌گیری درجه حرارت آب به آسانی ، سبک شدن وزن بدن در آب و عامه پسند بودن آن برای همه ، از جمله مزایای آب درمانی است.
آب درمانی چگونه باعث رفع خستگی ورزشکاران می‌شود ؟
برای شناخت و آگاهی از چگونگی عمل و علل رفع خستگی ورزشکاران ، متعاقب استفاده از هیدروتراپی باید تاثیرات فیزیولوژیکی آب درمانی را نیز بررسی کرد .
به طور کلی ، در هنگام قرار گرفتن در آب ، تغییرات زیر در بافتها و اندام‌های بدن رخ می‌دهد : .۱افزایش درجه حرارت بدن بر حسب میزان و مقدار گرمای آب ، درجه حرارت بدن هم تغییر می‌کند .
در اغلب موارد که درجه حرارت آب استخر بین ۳۴تا ۳۷درجه سانتیگراد باشد ، دمای بافتها و عضلات ورزشکار نیز مقداری افزایش می‌یابد .
.۲افزایش سوخت و ساز بافت ها در اثر افزایش حرارت بافت‌های مختلف بدن ، میزان سوخت وساز یا متابولیسم عمومی بافتها نیز زیاد می‌شود.
.۳اتساع عروق بالا بودن حرارت آب منجر به بالا رفتن حرارت بدن و متعاقب آن ، متسع شدن عروق و مویرگ‌ها می‌شود.
در ضمن ، اتساع عروقی می‌تواند ناشی از افزایش سوخت و ساز سلولها باشد که نیاز به اکسیژن اضافی و دفع بیشتر مواد حاصل از سوخت و ساز دارند .
.۴افزایش جریان خون افزایش درجه حرارت بدن موجب زیادتر شدن سوخت و ساز سلولها می‌شود که برای جبران کردن این امر ، بدن به افزایش جریان خون بافتها روی می‌آورد.
بنابر این ، میزان جریان خون نیز متعاقب قرار گرفتن در آب گرم افزایش می یابد .
.۵افزایش میزان فعالیت قلب به‌دنبال اتساع عروق خونی و زیاد شدن میزان جریان خون ، میزان خون وارده به قلب نیز زیادتر می‌شود و طبق قانون فرانگ استارلینگ (هرچه خون وارده به قلب زیادتر شود ، خون خارج شده از آن نیز زیادتر می‌شود ) میزان برون ده قلبی نیز افزایش می‌یابد و فعالیت قلبی هم بیشتر می‌شود .
به‌دنبال ایجاد تاثیرات فیزیولوژیکی فوق در بافتها و اندام‌های بدن، یک سلسله تاثیرات درمانی در فرد مشاهده می‌شود، از جمله: در اثر افزایش جریان خون و بهبود وضع تغذیه در اندام‌ها و دفع سریع مواد زاید ، گرفتگی و اسپاسم عضلات فرد ، بر اثر وقوع تغییرات مذکور ، این درد و ناراحتی ورزشکار از بین می‌رود .
به‌طور خلاصه می‌توان گفت که تاثیرات درمانی آب به واسطه اثری است که آب روی پوست بدن دارد .
در آب درمانی ، پوست بدن به عنوان یک عضو مهم و اساسی است، زیرا بر اثر برخورد جریان آب ، گیرنده‌های عصبی پوست تحریک می شوند.
تحریکات ایجاد شده از طریق اعصاب ، بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارند و این تاثیرات سیستم عصبی مرکزی است که باعث به وجود آمدن اثرات درمانی آب می‌شود .
استفاده از آب درمانی روی جریان خون ، سوخت و ساز بدن ، سیستم عصبی، ترکیب خون، و میزان ترشح غدد نیز تاثیر می‌گذارد و در نهایت ، تجمع این تاثیرات روی روان فرد منعکس می‌شود .
موارد کاربرد آب درمانی در ورزش از هیدروتراپی به غیر از رفع خستگی و آرامش در ورزشکاران ، در موارد دیگری نیز می‌توان استفاده کرد .
مهمترین کاربردهای آب درمانی شامل موارد زیر است : -۱به عنوان قسمتی از درمان فوری ضایعه ورزشی که باید از آب سرد با درجه حرارت حدود ۱۲/۸درجه سانتیگراد استفاده کرد .
برای مثال ، قرار دادن مچ پا یا دست ضایعه دیده در ظرف آب سرد ، باعث جلوگیری از ایجاد تورم و التهاب در موضع صدمه دیده می‌شود و درد را کاهش می‌دهد .
-۲در درمان ضایعات ورزشی مزمن مثل کوفتگی ، رگ به رگ شدن و پیچ خوردن مفاصل ، التهاب و تورم تاندون یا زرد پی می‌توان از آب درمانی استفاده کرد.
برخی از متخصصان عقیده دارند که در هر مرحله از ضایعات سیستم عضلانی - استخوانی می‌توان از آب درمانی استفاده کرد .
البته توصیه می‌شود که در اوایل وجود ضایعه حاد و شدید ، از آب گرم نیز استفاده کرد .
-۳بعد از عمل جراحی در صدمات ورزشی ، برای به دست آوردن دامنه حرکتی مفاصل می‌توان از آب درمانی استفاده کرد .
از موارد مهم دیگر، کاربرد آب درمانی در ورزش برای تحرک و انعطاف پذیری در عضلات و مفاصل است .
در این حالت نیز عضو مورد نظر را در یک وان یا ظرف مناسب قرار می‌دهیم .
در صورت امکان می‌توان از استخر آب گرم استفاده کرد.
گرمای آب باعث نرم شدن بافتها و عضلات و مفاصل می‌شود و این امر کیفیت انجام حرکات در عضو صدمه دیده را بهبود می‌بخشد .
-۴به عنوان قسمتی از برنامه آمادگی ورزشکاران هم می‌توان از آب درمانی استفاده کرد .
منظور این است که برای گرم کردن عضلات بدن ، افزایش جریان خون در بافتها ، بهبود وضع تغذیه سلولها ، قبل از شروع تمرینات و حرکات جهت تقویت و آماده کردن بدن ، می‌توان از آب درمانی استفاده کرد.
-۵از جمله موارد دیگری که هیدروتراپی در ورزش کاربرد دارد ، تمیز و برطرف کردن مواد خارجی از روی زخم‌ها ، خراشیدگی‌ها ، تاول‌ها و دیگر صدمات ورزشی است که در پوست بدن به وجود می‌آید .
موارد استفاده نکردن از آب درمانی اگرچه استفاده از آب درمانی یک روش بدون خطر و بی‌عارضه است و می‌توان آن را برای اکثر ورزشکاران تجویز کرد ، بهتر است در هنگام استفاده از آن به نکاتی چند توجه داشت : -۱در هنگام وجود اختلال حسی در ورزشکاران ، باید در درجه حرارت آب دقت زیادی به عمل آورد، زیرا امکان ایجاد ضایعه ، پس از استفاده از آب گرم در ورزشکارانی که دچار اختلالات حسی هستند ، وجود دارد .
-۲همچنین ورزشکارانی که اختلالات گردش خون ، عفونت حاد ، زخم باز و وسیع ، نارسایی قلبی یا نارسایی تنفسی و اختلالات غدد دارند ، نباید از هیدروتراپی استفاده کنند.
در صورت به کار بردن آن نیز باید دقت بسیار زیادی به عمل آورد.
در هنگام استفاده از آب گرم ، چون فشار خون پایین می‌آید، بنابراین در ورزشکارانی که نارسایی قلبی دارند ، استفاده از آب درمانی ممنوع است .
-۳همچنین در آن دسته از ورزشکاران زن که دوران قاعدگی را می‌گذرانند ، نباید از هیدروتراپی استفاده کرد .
دوش گرفتن ورزشکاران شاید اکنون شایع‌ترین روش استفاده از تاثیرات درمانی آب ، دوش گرفتن باشد.
برخی از تاثیرات مورد نظر آب درمانی را می‌توان با دوش گرفتن به دست آورد.
میزان درجه حرارت آب دوش به صورت درجات سرد ، ملایم ، گرم و داغ تقسیم بندی می‌شود.
چنانچه بازیکنان بعد از مسابقه از دوش آب گرم ( ۳۳/۹تا ۳۶/۷درجه سانتیگراد) ولرم ( ۲۶/۷تا ۳۳/۹درجه سانتیگراد ) و داغ ( بیشتر از ۳۷/۲درجه سانتیگراد ) استفاده کنند ، علاوه بر تمیز شدن بدن ، باعث ایجاد آرامش هم می‌شود .
برخی از ورزشکاران ترجیح می‌دهند که از دوش سرد استفاده کنند .
این عمل نیز باعث تقویت و نیز نیرو بخشیدن به بدن می‌شود .
برخی از افراد هم ازدو نوع دوش گرم و سرد به طور متناوب استفاده می‌کنند نکات مورد توجه در هنگام دوش گرفتن چون اکثر بازیکنان و ورزشکاران در حال حاضر تنها وسیله‌ای که برای رفع خستگی در دسترس دارند ، همین دوش آب گرم می‌باشد، لازم است به نحو صحیح از آن استفاده کنند ، پس جا دارد چند نکته را تذکر دهیم : -۱ورزشکارانی که پس از یک تمرین یا مسابقه سنگین فرصت انجام تمرینات و حرکات سبک را پیدا نکرده‌اند ، می‌توانند برخی از حرکات و نرمشها را زیر دوش انجام دهند .
همان طور که می‌دانیم ، هدف عمده از دوش آب گرم ، رفع خستگی و دفع مواد زاید مثل اسید لاکتیک از بدن است .
حال اگر ورزشکار زیر دوش آب گرم حرکات سبک و تمرینات ملایم را انجام دهد ، میزان رفع خستگی بیشتر و مواد زاید سریع تر دفع می‌شود.
-۲چنانچه فشار آب زیاد و فاصله دوش با بدن ورزشکار هم زیاد باشد ، تاثیرات درمانی آب افزایش می‌یابد .
اعتقاد بر این است که هرچه فاصله دوش با بدن ورزشکار زیاد و فشار آب هم قوی تر باشد، بر اثربرخورد مرتب و مداوم ذرات آب با پوست ورزشکار ، حالتی مانند ماساژ برای فرد احساس لذت و شادابی پدید خواهد آمد .
-۳استفاده از دوش آب سرد برای ورزشکارانی که سابقه استفاده از دوش سرد ندارند ، توصیه نمی‌شود زیرا امکان سرما خوردگی زیاد است .
این افراد می توانند به تدریج از آب سرد استفاده کنند تا بافت‌های بدن با آب سرد تطابق یابند .
-۴همچنین ورزشکاران باید کلیه نکاتی را که در رابطه با موارد استفاده ، عدم استفاده و احتیاط در زمینه هیدروتراپی گفته شد ، رعایت کنند، ازجمله این که مدت زیادی زیر دوش آب گرم قرار نگیرند، از آب بسیار داغ مدت زیادی استفاده نکنند و پس از دوش گرفتن فورا در معرض هوای سرد قرار نگیرند .
-۵باید در هنگام خشک کردن بدن ، از کشیدن محکم حوله روی پوست بدن خودداری کرد زیرا همانطور که می‌دانیم ، سطح پوست بدن محل انتشار گیرنده ها و پایانه‌های مختلف عصبی است.
بر اثر کشیدن محکم حوله به پوست، معمولا گیرنده‌های عصبی تحریک می‌شوند و این تحریکات به سیستم عصبی منتقل می‌شود.
در نتیجه ، تاثیرات مثبت دوش یا از بین می‌رود یا کاهش می‌یابد.
-۶بهتر است متعاقب دوش گرفتن یا استفاده از روشهای دیگر آب درمانی ، ورزشکار به مدت کافی استراحت کند و یا بخوابد .
این کار باعث افزایش تاثیرات دوش و آب درمانی می‌شود.
راهنمای درمان بیماریهای لاعلاج