پس از مطالعهی چندین کتاب و تحقیق دربارهی خنده و خنده درمانی و رسیدن به این نتیجه علمی و تجربه عملی مَثل معروف ( خنده بر هر درد بیدرمان دواست ) و با بیان مکرر این جمله در بین اقوام، دوستان و همکاران و ... دوستی که مثل خودم سخت گرفتار مشکلات روزمره تورم و ترافیک و فشار مالی و روحی و غیره و بود گفت : ای بابا دلت خوشه خنده کجا بود نفست از جای گرمی بلند میشه دل باید خوشی باشه که آدم بتونه بخنده و شادی کنه با این همه مشکلات زمانه و زندگی ماشینی خنده چیه؟!
در جوابش گفتم : دوست عزیز من هم مثل تو شاید شدیدتر از تو درگیرم و بقول معروف « کارم از گریه گذشت بدان میخندم » ...
در واقع اگر در اوج فشار و ناتوانی و نگرانی کسی بتونه بر مشکلات خندیده و به کمک لبخند درمانی بر مشکلات پیروز شود برنده است.
این یک واقعیت است که: با خنده فکر آزاد می شود و بهتر میتوان بر هر مشکلی پیروز شد و این را همان بدان بقولی می گویند :
آن کس که میگرید یک غم دارد و آنکه می خندد هزار و یک غم ...
دکتر آندره مورو تحصیل کرده دانشگاه سورین و مونترال کانادا معتقد است : ما باید آگاهانه در جستجوی انگیزه هائی برا ی لبخند زدن و خندیدن در همه ابعاد زندگی خود باشیم. او می گوید: « لبخند زدن وخنده باعث استنباط شخصیت گردیده و انرژیهای مثبتی که زندگی را لذتبخش و با ارزش تر میکند آزاد می سازد. »
نورمن کازنیز سردبیر مجله به بیماری لا علاجی بنام جمود و التهاب مهرهها دچار شده بود ( این بیماری باعث بی حرکتی ستون فقرات شده بیمار بتدریج زمین گیر میشود و در حد شکنجه آوری دردناک است.) پس از مدت مدیدی در بیمارستان بستری و تحت مداوا و داروهای مسکن قوی و شیمیایی گوناگون و اشعه ایکس ( که تأثیری در بهبودی وی نداشت) ، بالاخره تصمیم گرفت از بیمارستان به هتل رفته و در آنجا با دیدن فیلم های کمدی خندهدار و صحنههای دوربین مخفی با خنداندن خود بصورت اصیل و رودهبر و خوردن ویتامین C بر بیماری خود بطور معجزه آسایی پیروز گشته و در این باره کتابی بنویسد که این کتاب او باعث ایجاد جنجالی در جامعه پزشکی شد. تا جائی که دانشگاه کالیفرنیا به او کرسی استادی افتخاری را اهداء کرد.
او به دقت به تحقیق خود درباره خنده و خنده درمانی ادامه داد و کشف کرد که : ده دقیقه خنده رودهبر اصیل آن چنان تأثیر آرامشبخشی دارد که حداقل دو ساعت بعد از آن مداومت مییابد.
وقتی اثر آرامبخشی خنده از بین رفت او دوباره فیلمهای خندهدار بیشتری را تماشا کرد و یا به خواندن کتابها و جملات طنز میپرداخت او می نویسد تماشای فیلم بعدی به خوابی خالی از درد منتهی می شد.
البته تمام ناتوانیهای او یک شبه ناپدید نشد، اما دایره ترس افسردگی و وحشتی که او در آن گرفتار شده بود بتدریج معکوس گردید، او پی برد : خنده بطور قطع در عمل تولید اندروفین ( مسکنهای طبیعی ) را در مغز تحریک میکند، خنده به خودی خود حالتی بوجود می آورد که در آن دیگر هیجانات مثبت را می شد به کار انداخت.
در مقالهای که در کالج سلطنتی به پزشکان عمومی انگلستان به چاپ رسیده بود اعلان شده بود :
« خنده از نظر پزشکی برای افراد مفید است. خندیدن بر تمام اندام های بدن تأثیر میگذارد و هر قدر خنده رودهبرتر باشد برای شخص فایده بیشتری دارد و بعنوان مسکن طبیعی عمل میکند. فشار روانی را کاهش میدهد. کالری ها را میسوزاند و سوء هاضمه را بهبود میبخشد. حال این شما و این خنده که فرمان کشتی بزرگ و با عظمت بدن را بدست دارد»
(( کالج سلطنتی پزشکان عمومی ))
شما میتوانید با خنده چاقی را از بین ببرید زیرا خنده سرعت سوخت و ساز را افزایش میدهد.
اگر شروع به خندیدن کنید چیزی نمیگذرد که حقیقتاً احساس شادی خواهید کرد. ذهن و شعور پالایش مییابد و مسائل زیاد ناخوشایند به نظر نمیرسند. کسی که به حقیقت این امر شک دارد باید آنرا امتحان کرده و نتیجه آنرا مشاهده نماید.
دکتر ملکم کاروتز متخصص در استرس در موارد زیادی بیان کرده: عامل مهم در بیماریهای قلبی اکثراً مربوط به چیزی نیست که میخوریم بلکه مهم عاملی است که شما را می خورد
پس باید بیائیم به کمک خنده نگذاریم خورده شویم!
خندیدن به ما این توانایی را میدهد که دنیای اطراف خود را با دید واضح بینانهتر و زیباتر بنگریم. خندیدن این توانائی را به ما میدهد تا فراسوی تظاهر و تفاخر، ریا و خودپرستی، فراسوی حرص و جاهطلبی بی رحمانه و تمام چیزهای بد و مخرب را ببینیم.
متأسفانه در جامعه فعلی این خطر ما را تهدید میکند که خندیدن را به کلی از یاد ببریم. طی تحقیقاتی توسط روزنامه لومین در فرانسه شده :
فرانسوی ها در سال 1930 بطور متوسط روزی 19 دقیقه میخندیدند اما در سال 1980 این میانگین به 6 دقیقه در روزکاهش یافته.
بی علت نیست با وجود اینکه خیلی از بیماریها که در گذشته قابل علاج نبودند امروز علاج پذیرند یا کلاً نابود شده اند. اما بیماریهای که ریشه در استرس دارند اینچنین رو به افزایش میباشد بنظر می رسد که ما خوشحال تر از آن دوران نیستیم بلکه درست برعکس تبدیل به موجودات بدبخت تری شدهایم.
کلنل مارکوس مؤسس سازمان خیریه یافتههای جدید در سرطان همه روزه اتاقهای خنده درمانی بیشتری برای بیماران سرطانی ( در افریقای جنوبی ) تأسیس میکند. میگوید : چقدر بهتر خواهد بود اگر فضائی برای یک اتاق خنده بوجود آید تا به بیماران سرطانی، کمک کند در آن استراحت کرده و استرسهای خود را کاهش دهند و دید مثبت تری نسبت به بیماری خود به دست آورند.
دکتر ورنون کولمن در کتاب خود بنام کنترل طبیعی درد مینویسد :
آنها که درد دارند باید هر چه بیشتر فیلم ها و کتابهای خندهدار جمعآوری کنند و سعی کنند تا جائیکه ممکن است با افراد شاد و باروحیه وقت بگذرانند و از افراد افسرده پرهیز کنند تحقیقات انجام شده نشان میدهد یک همنشین خوب چقدر میتواند در ذهنیت مثبت شخص مؤثر باشد