تعداد 10 مورد تحقیق دانش آموزی و مقاله و پروژه دانشجویی مرتبط با موضوع پارمنیدس در سایت یافت گردید:
افلاطون افلاطون یا فلاطون (به یونانی باستان: Πλάτων, با تلفظ: Plátōn) (۴۲۸/۴۲۷ پ.م. تا ۳۴۸/۳۴۷ پ.م) دومین فیلسوف از فیلسوفان بزرگ سه‌گانهٔ (سقراط، افلاطون و ارسطو) یونانی‌است. آموزه‌های وی تأثیر زیادی بر کلام مسیحی و اسلامی داشته‌است. زندگی نامه افلاطون افلاطون که یکی از بزرگترین فلاسفه جهان به شمار می رود، در آتن در سال 428 ق. م، در یک خانواده متشخص آتنی متولد شد. نام اصلی ...
پارمنیدس ، به ویژه قسمت دوم آن ، شگفت ترین سرنوشت را در میان محاورات افلاطون داشته است . هیچ کس منکر نیست که این محاوره آهنگ الهی دارد عمیقا دیندارانه است و اشارات عرفانی در ان دیده می شود همچنین شگفت نیست که ببینیم از فایدون ، فایدروس یا تیمایوس در این رابطه اسم می برند . اما اینکه استدلال های ضد و نقیض پارمنیدس درباره ی واحد – که دست کم صورتی مغالطه آمیز دارد و از مباحثات قرن ...
چکيده اي از زندگي نامه: افلاطون (427-347 ق.م) فرزند يکي از خانواده هاي سرآمد آتن بود و توقع مي رفت سياستمدار شود. اما او مسحور سقراط شد و حکم مرگ او سخت بر دلش اثر نهاد. پس دنياي سياست را واگذاشت تا رسالت اصلاحگري سقراط را پي گيرد. در حدود 40 سا
چکيده اي از زندگي نامه: افلاطون (427-347 ق.م) فرزند يکي از خانواده هاي سرآمد آتن بود و توقع مي رفت سياستمدار شود. اما او مسحور سقراط شد و حکم مرگ او سخت بر دلش اثر نهاد. پس دنياي سياست را واگذاشت تا رسالت اصلاحگري سقراط را پي گيرد. در حدود 40 سالگي
فلسفه الهي پروتاگوراس پاسخ دقيق اين سوال در کام شعله هاي نخستين کتابسوزي تاريخ، از بين رفته است. آنچه به ما رسيده جمله ايست که در آغاز آن کتاب وجود داشته است؛ «درباره خدايان من نه ميتوانم بدانم که انها وجود دارند و نه ميتوانم بدانم که انها وجود ند
پارمنيدس ، به ويژه قسمت دوم آن ، شگفت ترين سرنوشت را در ميان محاورات افلاطون داشته است . هيچ کس منکر نيست که اين محاوره آهنگ الهي دارد عميقا ديندارانه است و اشارات عرفاني در ان ديده مي شود همچنين شگفت نيست که ببينيم از فايدون ، فايدروس يا تيمايوس در
مقدمه نخستین فلاسفه یونان را طبیعت گرا می‌دانند. زیرا آنها بیش از همه به طبیعت و رویدادهای طبیعی توجه داشته‌اند. امروزه بسیاری از مردم کم و بیش معتقدند که در زمانی نا معلوم باید همه چیز از هیچ به وجود آمده باشد. این اعتقاد در میان یونانیان آن ایام چندان متداول نبود. آنان به دلایلی بر این باور بودند که از همان بدو امر «چیزی» وجود داشته است. آنچه یونانیان را بیشتر به خود مشغول ...